ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ၾကယ္ပြင့္ေလး(၄)
ေရွာင္က်န့္ျမန္ျမန္ ထလိုက္လိုက္ၿပီး စကားကို ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႕ လူပ်ိဳႀကီး ရွက္ေနတာေပါ့။ ရီေပၚတေယာက္ခဗ်ာ မထနိုင္ေသးဘဲ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး အိမ္မက္ မက္ေနသည့္အလား။ေရွာင္က်န့္ရီေပၚကို ေခၚလိုက္ၿပီး လက္ကမ္းလိုက္သည္။
"ရီေပၚ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။မထနိုင္ဘူးလား ေျခေထာက္ နာသြားလို႔လား"
"ေအာ္ မဟုပါဘူး ေကာ"
"အာ့ဆိုလာေလ"
ေရွာငိက်န့္လက္ကို ဆြဲၿပီး ထလာလိုက္တယ္။ရီေပၚ လက္ကို ေတာ္႐ုံနဲ႕ မလႊတ္ဘူးေပါ့။ေရွာင္က်န့္က စလႊတ္လိုက္ရတယ္။ရီေပၚက သူ႕လက္သူၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးရင္း ကိုယ္လက္ကို နမ္းေနတယ္။ေကာရဲ႕ ကိုယ္သင္းရနံေလး ဆိုၿပီး။
"ေကာ ဒါကေလ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပထမဆုံးအနမ္းပါ ဟိဟိ"
"ေအာ္ဟုတ္လား ေအးေပါ့ မင္းကငယ္ေသးတာကို ကိုကေတာ့ မင္းသမီးေတြနဲ႕ နမ္းေနၾကဆိုေတာ့ မေရတြက္နိုင္ေတာ့ဘူး"
ေရွာင္က်န့္စကားေၾကာင့္ရီေပၚ ႏႈတ္ခမ္း ဆူသြားတယ္။ၿပီးေတာ့ စိတ္စိုးေနသည့္ပုံနဲ႕ လွည့္ထြက္သြားလိုက္ေတာ့ ေရွာင္က်န့္ လက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး
"ဒါေပမဲ့ မင္းသမီးေတြနဲ႕က သ႐ုပ္ေဆာင္ရတာေလ"
"မင္းနဲ႕က သ႐ုပ္ေဆာင္ေနတာမွ မဟုတာ"
အာ့လိုေျပာၿပီး ရီေပၚဆံပင္ကို ဖြေပးလိုက္ေတာ့ ရီေပၚလဲေက်နပ္သြားတယ္။သြား ၃၂ေခ်ာင္းမစိေတာ့ဘူး။
"အာ့ဆိုကိုတို႔ မနက္ျဖန္မွ ေတြ႕ၾကတာေပါ့ ဂ႐ုစိုက္သြားေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေကာ good night"
"Good night ပါဗ်"
ရီေပၚအိမ္ျပန္လာတဲ့အထိ ပါးစမ္မစိနိုင္ေအာင္ကို ၿပဳံးေနတာ။မားကျမင္သြားေတာ့
"သားေလး လာသတင္းေကာင္းရွိလို႔လဲ ေရွာင္က်န့္နဲ႕တခုခုျဖစ္လာတာလား"
"အင္းဟုတယ္ မနက္ျဖန္ ဒိတ္လုပ္မွာေလ ဟိဟိ"
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ သားေလး fighting"
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ရဲ့ ကြယ်ပွင့်လေး(complete)
FanfictionZhanyi fic လေးပါ idol နဲ့ fan boy life လေးကို ရေးသားသွားမှာပါ။အချို အခါး ရသစုံခံစားရအောင်ရေး ပေးသွားမှာပါ။ဒါဒါလေးတွေပေါ်မူတည်ပြီး up သွားမှာပါ။ ရှောင်ကျန့် ၂၉နှစ် အနုပညာရှင် လူပျိုကြီး အနီရောင်ကြိုက် ရီပေါ် ၁၈နှစ် တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် ရှောင်ကျန့် fan b...
