ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ၾကယ္ပြင့္ေလး(၁၁)
ဒီေန႕က ကိုကို ျပန္လာမဲ့ေန႕ဘဲ ေပ်ာ္လိုက္တာ ။ေလဆိပ္မွာ သြားေစာင့္ေနရမယ္။ရီေပၚတေယာက္ မနက္အေစာႀကီးထၿပီး ျပင္ဆင္ေနသည္။ အက်ိ္ အျပာေရာင္ေလးဝတ္ၿပီး ေရွာင္က်န့္ကိုေပးဖို႔ ပန္းစီး ေရာ အ႐ုပ္ကေလးေရာပါ ဝယ္ထားသည္။ ကိုကိုႀကိဳက္တဲ့ေရေမႊးေလးစြတ္ၿပီး ေရွာင္က်န့္ကို ျပဖို႔ ပို႔စ္စတာေလးလဲ ေခါက္ၿပီး လြယ္အိတ္ထဲ ထည့္ထားလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာေတာ့ မားကေမးေလသည္။
"သားေလး ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကို ဘယ္သြားမလို႔လဲ အေစာႀကီးဘဲ"
"မား သား ေရွာင္က်န့္ေကာကို သြားႀကိဳမလို႔ သူဒီေန႕ျပန္လာမွာေလ"
"အမေလး သားရယ္ အာ့မွာ fan ေတြေရာ လုံၿခဳံေရးေတြေရာ အမ်ားႀကီးဘဲ သားတိုးလို႔ေတာင္ရမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။"
"မားရယ္ စိတ္ဓာတ္က်စရာေတြမေျပာ စမ္းပါနဲ႕ "
..........
ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ mask ေလးတပ္ၿပီး ကိုကို ကိုေစာင့္ေနတာေပါ့။ ပုဇြန္နီမ ေတြလည္းကြၽန္ေတာ္နဲ႕ အတူေစာင့္ေနတယ္။ ၾကာေတာ့ ေျခေထာက္ေတြေတာင္ေညာင္းလာတယ္။ေစာင့္ေနတာ တစ္နာရီေလာက္ရွိၿပီ။ ေနာက္က်လိဳက္တာ။ကိုကိုရယ္ လြမ္းပါတယ္ဆိုမွ ေတြရေတာ့မွာမို႔ စိတ္ထဲ ကလိကလိ ျဖစ္ေနတယ္။
ခဏေနေတာ့......
"က်န့္က်န့္ လာၿပီေဟ့
က်န့္က်န့္ ေဝၚအိုက္နီ
က်န့္က်န့္ က်န့္က်န့္" fan ေတြေအာ္ေနတာ
ေရွာင္က်န့္နဲ႕ ဂရိတ္ လက္ခ်င္းတြဲၿပီး လာၾကတာေပါ့။ ရီေပၚ လက္ျပေနေသာ္လည္း ရီေပၚေဘးကေန ျဖတ္ေလွ်ာက္ သြားတဲ့ ေရွာင္က်န့္ေၾကာင့္ ရင္ထဲစို႔နင့္သြားတယ္။ တကယ္က ေရွာင္က်န့္ ရီေပၚကိုျမင္ေပမဲ့ လူေတြအမ်ားႀကီးေၾကာင့္ မေခၚတာပါ။ ရီေပၚကေတာ့ မဟုတ္တာေတြကို စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခ်င္း စဥ္းစားရင္း မ်က္ရည္ဝဲလာသည္။ ရီေပၚ သန့္စင္ခန္းထဲ ဝင္ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ထြက္မယ္အျပင္ ေနာက္ကေန ဆြဲလိုက္တဲ့ လက္တစ္စုံေၾကာင့္ လန့္ဖ်တ္သြားသည္။
"လႊတ္ေလ ဘာလို႔ဖက္တာလဲ လႊတ္ပါ"
"ကို႔ ကိုေတာင္မမွတ္မိဘူးလား"
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ရဲ့ ကြယ်ပွင့်လေး(complete)
FanfictionZhanyi fic လေးပါ idol နဲ့ fan boy life လေးကို ရေးသားသွားမှာပါ။အချို အခါး ရသစုံခံစားရအောင်ရေး ပေးသွားမှာပါ။ဒါဒါလေးတွေပေါ်မူတည်ပြီး up သွားမှာပါ။ ရှောင်ကျန့် ၂၉နှစ် အနုပညာရှင် လူပျိုကြီး အနီရောင်ကြိုက် ရီပေါ် ၁၈နှစ် တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် ရှောင်ကျန့် fan b...
