Fight For Love 2: Fighting Till The End

Chapter 93: Unexpected

Laika's Pov.

"Madam?" my secretary whispered in my ear and that made my blank thought's waken up.

Mabilis kong inangat ang ulo ko at doon ko napag tanto na kaharap kona pala si Suyela. He was staring at with those annoying stare again, binigyan ko lang siya ng kawalang-ekspresyon na salubong.

Kasalukuyan akong nandito sa kumpaniya nila. Obviously for business meeting, kaya kauma-umaga sirang-sira na araw ko. At isa pang sumira ng araw ko 'e yung hindi sinasagot ni Brian ang mga tawag ko, like what the fuck is wrong with him. Kagabi pa siya ganyan, i tried calling him a thousand time but he ain't picking up.

It makes me worried about him at the same time, gugustuhin ko man siyang puntahan o bisitahan man lang kaso masyado akong ginagawa. Then i thought baka dito magkikita kami, tapos mababalitaan ko na wala pa siya!

I was like 20 minutes late because of my previous meetings, so i expected nandito na siya at nauna dahil late ako sa meeting with Suyela.

It's been atleast fucking third time he left me hanging with Suyela. Lagi nalang siyang hindi sumisipot sa meetings, kairita.

"Brian?"

Dali nanaman akong napa kurap sa pag sasalita niya,

"H-huh?"

"Brian, nasan?"

"Ewan."

"Is that how you respond politely to your co--"

"Wala akong oras makipag asaran kaya pwede ba. . . u-uh." mabilis akong natigilan sa pag sasalita dala lang kasi ng inis!

Okay, that's so rude to say. Gulat na gulat lahat ng taong mga naka paligid samin sa sinabi 'ko, for fuck sake Laika.

"I see." he chuckled. "Shall we start? Alam ko kasing ayaw mong nag sasayang ng oras. Diba?" pinanliitan niya ako ng mata sabay ngiti.

That made me froze. Mabilis niya akong nilagpasan dahilan para mapa lunok ako, ilang segundo ang nag daan bago ako muling matauhan. Susunod na sana ako sakaniya pero napansin ko ang sekrdtarya kong sumusunod sa likod ko, i just told her to stay nalang kase nakakahiya. Suyela didn't let his secretary tailing him, baka kasi asarin niya pa ako na bakit laging nakasunod sa akin ang sekrstarya ko na akala mo naman may malubha akong sakit na kailangan alagaan lagi.

I let out a heavy breath as i realised na naka dating nakami sa labas.

"Where are we going?" tanong ko na.

Hindi niya ko sinagot kaya napa irap nalang ako. Ilang segundo ang nag daan, tumigil kami sa tapat ng isang malaking double lotus fountain na hindi ko kailan mang inaakala na meron sila nito sa likod ng building nila.

Letche.

"Dito."

Napa angat ako ng tingin sa sinabi niya. I raised my brow, obviously saying 'excuse me?'

"We're having a talk here."

Gusto kong matawa at mag gulong-gulong sa katatawa sa sinabi niya. Hindi siya nag j-joke? I mean, wala namang araw dito so hindi mainit pero hindi ba kami manga-ngawit dito? Oo, pwede namang upuan yung gilid ng fountain pero sinong bobo mag me-meeting dito 'e wala man lang ngang lamesa?

Nananaginip ba 'tong gagong 'to?

"Wala akong oras makipag loko." i let out a heavy breath, "Mahal oras ko. Kaya puwede ba? Umpisahan na natin meeting--"

"Magkano ba?"

Hindi ko alam kung bakit naka ramdam ako ng kirot sa puso ko kahit na hindi gaanong malinaw ang pagkakaintindi ko sa sinabi niya.