Fight For Love 2: Fighting Till The End

Chapter 71: Drunked Scarlet

Silver's Pov.

Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko, it's so dark inside. Tanging isang lampara lang sa gilid ng kamang hinihigaan ko ang nagsisilbing liwanag sa loob, i already knew i was at the hospital dahil hindi ito ang kuwarto ko.

I was about to move but i automatically stopped as soon as my shoulder ached, hindi lang 'yun ang dahilan kung bakit natigilan ako sa pag galaw. I saw a woman beside the bed i was resting, she was sleeping so tightly and didn't noticed i was awake.

I bit my lower lip as soon as i saw her hands landing on mine, hindi ko alam kung anong gagawin 'ko pero kinabahan ako sa oras na makita ang maamong mukha niya na naka patong sa isa pa niyang kamay na siyang naka patong naman sa gilid ng kamang hinihigaan ko.

I decided not to move, i don't want her to be awake. Dahan-dahan niyang inilipat ang ulo niya sa kabila, so her face faced ny direction, she's still asleep.

Bakit nandito pa siya? Tanga naba talaga 'to? It's dangerous to be here-- with me. Alam naman siguro niya 'yun.

Hindi ko alam kung ilang araw na akong nandito? Pero pakiramdam ko kanina lang naganap yung gulo. Mas lalo tuloy bumigat ang pakiramdam ko sa oras na maalala 'yung mga salitang binitawan niya sa'kin kanina, to be honest.

Sinusukuan ko na siya.

What's even the point? She's blinded by the pain. Ang akala niya pinaikot ko lang siya, she's now thinking the opposite, na akala niyang hindi ko talaga siya minahal.

Susuko na 'ko. Siguro hindi kami ang para sa isa't isa, tatanggapin ko naman. It'll be hard for me, kung pipilitin ko pa ang sarili kong mahalin siya delikado para saming dalawa 'yun, i keep on approaching her everytime she's in danger, i keep on following her, i just keep on staring-- hindi ko mapigilan ang sarili ko.

I let out a heavy breath before removing my hands on her's, dahan-dahan kong tinabi ang ilang strands ng buhok niya na naka harang sa mukha niya.

Hindi ko alam ang dahilan kung bakit ngumingiti ako ng parang tanga dito, i just can't believe she's here, beside me.

Agad umayos ang kamay ko sa oras na dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata niya, i kept my eyes open. As soon as our eyes met, she stopped from moving like she was locked with mine.

Umayos siya ng upo, she cleared her throat before asking.

Scarlet's Pov.

I cleared my throat before asking. "Ayos kana?"

Nakita ko na uupo siya, agad akong tumayo sa kinauupuan ko at agad lumapit sa kaniya. I was about to help him but before touching him he grabbed my wrists and that made me stop from moving.

"What are you doing?" taas tonong tanong niya sa'kin.

Huwag mong sabihin na may gana pa siyang magalit? Ako na nga itong nag magandang loob na pumayag na idala siya sa hospital para mabuhay, kung hindi lang ako pinilit ni Art na dalhin siya sa ospital hindi ko talaga siya dadalhin 'dun.

Dahan-dahan kong binawi ang kamay ko mula sa kaniya. Nanatili pa din akong naka tayo dito, hating gabi na. I insisted to stay, ito lang naman magagawa ko para maka bawi sa ginawa niyang pag ligtas sa'kin kanina, alam kong delikado pero-- hindi kinaya ng konsensya ko.

"D-do you like something to eat--"

"What are you doing here?" putol niya sa tanong ko, i started trembling, hindi ko alam kung bakit pero kinakabahan ako.