Fight For Love 2: Fighting Till The End

Chapter 41: He's Being Kind

Devesin's Pov.

Ah, shucks. Agad akong napa kapit sa upuan sa study table ko sa oras na makaramdam ako ng panlalambot pag tayo ko at muntik na akong bumagsak sa sahig, nag sisimula din akong maka ramdam ng sakit sa ulo.

Puyat kasi ako kagabi, biruin mo. 11 PM, nalang kami nakauwi and i wonder why i can't sleep last night, nakatulog nalang siguro ako, maybe around 2 AM.

"Dev!" i heard scarlet's voice infront of my bedroom door.

Pinilit kong tumayo at buhatin ang sarili ko at naka ngiting binuksan ang pintuan, right both of us are the one's who are left here, umalis na ang lahat. Naunang umalis si Laika at hindi man lang hinintay si Zain, at ang nakakapag taka pa doon, hindi pumunta dito si Zain para sunduin man lang si Laika.

"Bakit?"

"Someone is looking for you, outside." napa kunot ang noo ko sa oras na bigyan niya ako ng mapang asar na tingin, "I was about to go, kadarating lang din ni Art kay--"

"Argh." napa hawak ako sa ulo ko sa sakit, i was about to lose balance and about to fall but luckily scarlet immediately made a move.

Pinaupo niya ako ulit sa kama ko at inalalayan.

"Why not, huwag ka munang pumasok--",

"N-no, no. I need to submit something important, atsaka absent ako kahapon tapos ngayon din? Tch." putol ko.

"Hay nako, ganito nalang." napa harap ako sa kaniya, "After submitting that something important you're saying, just head home and get some rest here, deal?"

"Fine, fine." sang ayon ko nalang kahit na hindi ko talaga gagawin.

Wala nga kasi ako kahapon, binantayan namin ni Xyra si Krisha so hindi ako naka habol ko naka pasok. Tapos pati ngayon ba wala ako? Im concentrating on my grades now, it's my priority-- again.

Lumabas na kami at bumungad sa akin ang malinaw na sikat ng araw at ang maninit na hangin, napa pikit ako sa inis pero napa mulat din sa oras na kandutin ako ni Scarlet sa tagiliran, masama ko siyang tinignan pero ngumuso lang siya at mukhang may itinuturo.

Napa lingon agad ako sa tinutukoy niya at nakita doon ang naka sandal na si Art sa sasakyan niya habang hinihintay itong impaktang katabi ko, mag rereklamo na sana ako dahil akala ko pinag t-tripan niya ako, natilan ako sa oras na may makitag demonyo sa tapat ng gate namin.

"Kadarating lang niya." bulong pa sa akin ni Scarlet, "Siya ba-- yung demonyong fiancee mo na tinutukoy mo? Yung tandrix lee?"

Hindi na ako sumagot at nanatiling tinitignan ang lalaking naka sandal din sa kotse niya at mukhang hindi pa niya nahahalata o nakikita na nandito na ako. He's wearing a simple white shirt while a blue stripped polo hanging on his shoulder-- maybe it's too hot that's why he doesn't want to wear it-- whatever, his white simple shirt is paired with a fitted black jeans and a black combat boots.

Agad nagsi-taasan ang balahibo ko sa katawan sa oras na mag tama ang mga tingin namin, i thought he will glare at me because he always does that everytime our eyes met, but he didn't-- mas lalo lang sumakit ang ulo ko kaiisip sa oras na simple niya akong kinawayan at umayos na ng tayo.

"Gosh, he's not bad."

Napa lingon nalang ako sa katabi ko sa pinag sasabi niya, ang sarap ipuk-pok sa pader baka sakali bawiin niya ang sinabi niya, like-- ew.

Napa irap nalang ako at naunang lumabas ng gate, sa oras na maka labas ako mabilis niyang inilagay ang mga kamay niya sa bulsa ng jeans niya.