Chapter 42: If Given A Chance

37 5 0
                                    

Xyra's Pov.


"Punta lang ako sa Voice room." saad ko at agad nang tumayo bago pa ako mapigilan ni Mike na umalis.


Xairon asked a favor earlier, he's out for a vication so i'll need to extra check the students, agad akong pumunta sa faculty building at sinalubong ako ng bati ng mga teacher's na nakakasalubong ko, dire-diretsyo lang akong pumasok sa Voice Room at pina-alis ang naka toka sa loob.


This voice room is like, it have many screens connected with the Cctv's around the academy, also it was a mic used to announce when something is urgent or when Xairon is announcing a sudden meeting, gathering, etc.


Umupo ako sa swivelling chair at itinaas ang paa ko sa table habang naka tingin sa wide screen at matalas na tinitignan ang galaw ng bawat estudyanteng naka kalat sa academy.



Ugh, this is so boring. Pero maganda na din 'to, ayaw kong pumasok ng klase mas boring 'yun.



Natigilan ako sa pag iisip ng kung anu-ano sa oras na mahagip ng mata ko ang isang di-pamilyar na tao sa loob ng hallway, sa sobrang dami ng tao sa hallway pakiramdam ko nadu-duling na ako, napa ayos ako ng upo sa oras na may maka tama sa dinadaanan niya kaya nahulog ang apat na kahon na dala-dala niya, i saw his face and. . . his uniform-- sa secil ba siya?

I wasn't sure about it, mas lalo ko siyang tinutukan sa oras na mag simula nanaman siyang mag lakad, how can a secil student enter our academy-- without my permission?

Everyone was staring at him and that made me think that he is a student from Secil academy, he looks so tough and a serious dude.




Hindi ko na napigilan ang sarili ko at lumabas ng Voice room. Pag labas ko agad akong tumungo sa Hallway kung nasaan 'yung taong 'yun. I saw him walking in confidence and that made me pissed for no reason.




"Hey." that one word i said made everyone in the hallway quiet, natigilan din siya sa pag lalakad at nag tataka kung bakut tinitignan siya lalo ng mga estudyante sa paligid niya




He turned his back and as soon as our eyes met, i was more pissed seeing his face. It's just so annoying to look? Like, argh!




He's not that tall, but he's taller than me. He have the looks, but maybe not the personality.





He raised a brow and that made me shiver, i gave a movement sign saying 'come here'. Itinuro pa niya ang sarili niya, sino bang ibang tinitignan ko dito? Is this dude stupid?




Taka siyang humakbang palapit sa akin.




"Ugh, Hi?" he slightly smiled and that made me more shiver.



Like seriously? Ang taas naman ng confidence level ng taong 'to? Nakuha pa niyang mag 'hi' sa harapan 'ko? I guess he doesn't know me.




"Can you s--"





"Sorry im not interested." putol niya sa sinabi ko kaya agad napa kunot ang noo ko, pati na din ang mga estudyanteng nanonood nag taka sa kung anong ibig niyang sabihin doon.




And you know what's more annoying? He still smiled like a fvcking lunatic.




"E-excuse me? W-what did you said?" mala iritang tanong ko.





"Kawawa kanaman." the crowed went 'oh no' when they heard what he just said, what did he just fvcking said? Nakakaawa? Ako?!





Fight For Love 2: Fighting Till The End Where stories live. Discover now