Fight For Love 2: Fighting Till The End

Chapter 46: Painful

Laika's Pov.

Nagising ako sa oras na maka rinig ng maingay na kalabog mula sa paligid ko, napa mulat ako pero napa pikit din agad dahil sa sikat ng araw na pumapasok sa loob ng kuwarto ko-- k-kwarto ko?

Agad akong napa upo sa oras na ma-realize ko na hindi ko 'to kuwarto.

N-nasaan ako?

Tumingin ako sa paligid at nilibot ang paligid gamit ang mata ko, at naagaw ng atensyon ko ang malaking salamin na naka tutok sa kamang hinihigaan ko.

Agad akong napa yakap sa katawan ko sa oras na makitang ibang damit ang soot ko, nag mumukha akong baliw na gumagawa ng maliliit na sigaw dahil-- putangina! Anong nangyari sa akin kagabi-- anong ginawa ko kagabi-- bakit ako nandito?!

I'm wearing a big shirt, that don't fit me and it's too long for me, umabot na nga hanggang tuhod ko, and im wearing a black short-- and im also wearing undies-- oh my gosh.

Nag simula akong kabahan sa oras na may pumasok sa utak ko na baka ganon nga ang posibling nangyari kaya nandito ako-- n-no, it's not! Nakipag ONS ba ako-- Fvck no Laika! You're insane-- im insane!.

Nagulat ako at napa yakap sa katawan ko sa oras na may mag bukas ng pintuan, isiniksik ko ang sarili ko sa gilid ng kama at halos gusto kong ibungkal ang sariling hukay ko sa oras na makita kung sino ang pumasok sa silid kung saan ako.

"Oh, you're awake."

Putangina!

"S-sino ka?"

"Sa pag kakaalam ko nalasing ka lang at hindi nauntog at nag ka amnesia." saad pa ng gago at inilapag sa lamesa ang tray, "In case you don't remember me, Brian nga pala--"

"OH MY GOSH!"

Agad siyang napa hawak sa tenga niya sa malakas na pag sigaw ko-- at wala akong pakielam! Bakit siya nandito? Anong ginawa niya sa akin-- huwag mong sabihin siya din ang nag palit ng damit ko, oh my god.

"Could you please stop shouting?" he said and poured a water on a glass.

"Nasaan ako-- anong ginawa mo-- s-sa akin kagabi? M-may ginawa ka s-sakin n-noh-- putek naman, jusko."

"Sira ka ba?" He raised his eyebrow at me and stopped moving, "Sa tingin mo papatulan kita?"

Natahimik ako sa sinabi niya, tama nga naman. Bakit nga niya ako papatulan eh boyfriend ko kaibigan niya-- a-ah, i just forgot. We broke up yesterday.

Sa oras na tignan ko siya agad siyang umiwas ng tingin at itinuon ang pansin sa tray.

"N-nasaan ako?" kalmadong tanong ko at umupo ng maayos.

"Hotel." agad kumunot ang noo ko, h-hotel? "Don't worry, this building is my family's business--",

"Hindi ko tinanong kung sino ang may ari."

"Sungit mo ah, dapat nga mag pasalamat ka sa akin nag malasakit ako."

H-haha, so he is expecting me to thank him? Fvck him, gosh. I didn't told him to help me! Kung hindi niya ako tinulungan edi sana tumalon na ako sa building at namatay, diba mas masaya yun?

"P-paano mo ako nakita kagabi--"

"Yung bar na pinuntahan mo, sa kaibigan ko 'yun. He called me because he told me you kept saying Zain's name, i went there even it's raining so hard-- oh diba, so kailan ka mag papasalamat?"

"Whatever." I rolled my eyes.

"Here." Inabot niya sa akin ang isang gamot at baso na may lamang tubig, "Drink this, you'll feel better in any hours."