Fight For Love 2: Fighting Till The End

Chapter 15: Childhood Bestfriend

Scarlet's POV.

Nandito pa ako sa loob ng mall, na sa isang coffee shop ako-- kami pala. Look how small the world is?, hindi maipinta sa mukha ko ngayon ang saya sa oras na nakilala ko kung sino yung siraulong bumangga sa'kin dahilan kung bakit natapon ang frappe ko kanina. Tanga parin talaga 'tong taong 'to.

"Kung hindi talaga dahil sa frappe na 'to, hindi tayo magkikita. ." agad niyang singit matapos niyang ikwento ang buhay niya sa states.

Meet, Grey Arthur. But i call him, 'art' by his surename. So, he is my childhood friend. It's been ten years since we've been apart, he left because of personal issues. Well, he is the type of person dati na, makulit, pala ngiti, joker, friendly, marami din akong mga bagay na natutunan sa 'kaniya, such as life lessons. Sa panahong masaya ako nandoon siya, sa panahong malungkot ako, nasa tabi ko siya, sa panahong gusto kong mapag isa nandoon din siya, at lalo na sa panahong hindi ko na kayang mabuhay sa mundong inaapakan ko sa murang edad na'yon, marami na akong mga bagay at problemang pinag daanan at siya lang ang taong naka intindi at hindi umalis sa tabi ko, so at the moment i heard he was leaving at walang kasiguraduhan kung makakabalik siya hindi ko alam ang naramdaman ko, pakiramdam ko guguho ang mundo ko. But the words and the promises he said na, pag tanda niya gagawa na siya ng paraan, pag tanda niya gagawin niya lahat para maka balik-- and he did.

Kaya hindi maipinta ang saya ko ngayon, kaharap siya. . . ulit.

"Right, it's really a coincidence."

"Oh, hindi ka pa ba uuwi? It's already late--"

Agad akong napa tayo sa upuan ko at kinuha ang phone ko sa bag 'ko at tinignan ang oras, '7:51' na?!. Haystt, siguradong hinihintay na ko ng mga impakta, agad kong nakita ang mga message nila sa'kin, asking kung na saan daw ako at bakit hindi pa ako umuuwi.

Ay teka, sure ako wala na yung driver doon sa parking lot ang tagal niyang nag hintay, nako pano 'yan?. Scarlet kasi eh, tatanga-tanga 'yan tuloy pano ka uuwi-- commute, t-tama mag b-bus nalang ako.

"May sundo ka?" agad na tanong niya sa'kin dahilan kung bakit ako natigilan.

"M-meron, kaso sigurado akong umuwi na kasi ang tagal nadin nag hintay. Siguro mag c-commute nalang ako, i will take the bus. I'll see you around" ngumiti ako sa kaniya at kinuha ang purse ko.

Akmang pipigilan pa niya ako kaso agad na akong lumabas ng coffee shop. Umupo ako sa waiting shed, good thing walang masyadong tao dito, naisipan kong buksan ang phone ko para itext sina Xyra at sabihin na pauwi na 'ko, kaso agad nakuha ng atensyon ko ang lockscreen ng phone ko.

" Hoy amazona, dito nga." habang gamit ko ang phone ko bigla niya akong tinawag.

"Bakit ba?"

"Give me your phone."

"H-ha?, B-bakit--"

"Let's take a picture." agad niya akong hinila sa tabi niya at kinuha ang phone ko at mabilis kumuha ng picture, hindi man lang ako nakapag ready.

"U-ulitin mo, hindi ako ready!"

"Haystt, huwag na. Haha, ang cute mo dito mukha kang batang ligaw." mas lalo ang nainis sa sinabi niya sa'kin,