Fight For Love 2: Fighting Till The End

Chapter 38: Krisha's Personal Emotions

Krisha's POV.

Mag isa nalang ako dito sa bahay dahil na-late ako ng gising, maagang umalis ng iba ngayon, nakisabay si Devesin kina Xyra at Mike noong paalis na sila at gaya nga ng sabi ko, ako nalang mag isa ang nandito sa bahay, at hindi ko alam kung anong sasakyan ko. Alam niyo ang mas nakaka-stressed?, we're hiring for a new driver because our driver just resigned.

Matapos kong mag soot ng sapatos agad na akong bumaba at kinuha ang bag ko, ibinilin ko sa mga maids na mag luto sila ng masarap mamaya para kahit papaano kumain sana si devesin, she didn't ate last night, and also breakfast.

So ayun, lumabas na ako at hindi ko alam kung saan ako pupunta. Late kasi akong nagising makikisabay sana ako kina Laika at Zain kase pareho lang kami ng first class ni Zain.

Naisipan kong mag lakad nalang papunta sa bus stop, umupo ako doon at nag hintay ng bus. Habang nag hihintay ako hindi ko naiwasang mapa lingon sa langit, it's dark-- i bet it's gonna rain later. Hindi panaman ako nag dala ng payong, di bale na.

Dumating na ang bus at pumasok na ako, kinapkap ko ang wallet ko sa bag ko at nag simula akong mag panick sa oras na wala ito, shit. Nakalimutan ko ba?, sure ako nadala ko 'yun pag kuha ko ng phone ko.

"Sorry po ma'am, hindi po kayo makakasakay--"

"H-ha? My class will start soon, hindi ba pwedeng pag bigyan niyo nalang po ako?" pag mamakaawa ko, pag kasi umalis pa ako matagal ang dating ng susunod na bus at baka ma-late ako.

"Hindi po ma'am, pasensya na po."

Mag sasalita pa sana ako para mag maka awa kaso lang may isang lalaking sumiksik sa gilid ko at nag bayad doon sa driver.

"Dalawang tao po." agad akong napa lingon sa mukha ng lalaki dahil pamilyar ang boses niya, at hindi nga ako nag kakamali.

Nginitian niya ako, "Good morning, bulag."

Umupo na siya sa likod kung saan pang tatlong tao nalang ang natitirang mga upuan sa loob ng bus, madami dami nadin kaseng estudyante ang nandito sa loob. Wala na akong choice kundi umupo na at nag tira ng isang upuan sa gitna namin.

The bus was about to start but it suddenly stopped when someone was still chasing to go in. Halos mapa-nganga ako at matanggal ang panga ko sa oras na makita kung sino 'yun.

Anong nakain neto at napa payag siyang mag bus?

"Are you, okay?" tumango nalang ako sa tanong ni kylo sa akin, "U-usog kang konti dito" mabilis akong sumunod sa utos niya at umupo sa tabi niya, nakita naman ni daren ang sobrang upuan at wala na ding choice na umupo sa tabi ko.

Fvck.

Halos hindi ako makagalaw, ni ayaw ko ngang pumikit dahil kinakabahan ako. Jusko, ano bang klasing araw 'to? It's the worst, sino bang nakapag payag na sumakay sa bus 'to? As far as i know he haven't ride a bus yet becaus he hates it.

Medyo na awkward din ako sa katabi kong si kylo na tahimik na naka tingin sa labas ng bintana. I want to thank him now because he payed for the seat, but i feel too nervous to talk around this jerk.

Wait-- why would i be? It's nothing right?, we're actually pretending like we don't know each other since, s-since-- since t-that b-break up-- argh, why am i talking about that?

Anyways, i decided to speak. "Bat nag bus ka?"

"SIRA BIKE KO."

"SIRA KOTSE KO."