Rule #1: Rule of Fate

[6]

Tumambay muna ako sa may canteen at umupo doon mag-isa. I don't know if anyone really noticed I was gone but I didn't care. I just needed this alone time with myself.

Umupo ako dito habang tinitingnan ang mga taong kumakain na may kasama. It reminded me of my childhood. Madalas din ako kumain mag-isa nung bata ako dahil may mga trabaho sina Mama at Papa.

Sinandal ko ang ulo ko sa kamay ko. I was just fumbling with my phone when someone sat in front of me. Agad ko naman napansin kung sino yun.

"Bakit mag-isa ka lang dito?" Mason asked.

I gave him a small smile.

"Why are you here? Hindi pa tapos ang open mic, ah?" I answered.

Noon pa man, mabait na siya sa akin. Lagi niya akong dinadaldal at kinakausap. Alam niya kase na mahiyain ako at hindi ako ang uunang kakausap sa kanya.

Nakatitig lang siya sa akin. Tinaas ko naman ang kilay ko sa kanya.

"Bakit ka tumitingin?" tanong ko.

"Malungkot ka," puna niya.

"Ha? Hindi ah," sabi ko. Inayos ko rin ang upo ko at ngumiti sa kanya. "Eto oh, ngumingiti ako oh,"

Tumawa siya ng mahina. "Hindi naman abot mata."

Tumikhim ako at binalik ang tingin sa cellphone ko. I just kept thinking about what happened earlier. Totoo nga kaya? May gusto siya na iba? Kung totoo man, ano naman sa akin?

"Gusto mo sumama mamaya?" he asked. I twitched my lips and raised one brow at him. Wondering what he meant. "Iinom mamaya."

I swallowed, suddenly remembering what happened to me the last time I was drunk.

Umiling ako. "Seventeen lang ako,"

"Sus, hindi naman kailangan ng ID!" he said.

Sa totoo lang, madalas kami ni Emma uminom. Kaso, pag kasama lang siguro namin yung iba namin kaibigan o pag kaming dalawa lang.

Pero hindi ko alam kung bakit ko gustong uminom ngayon. I don't know if it's to soothe the loneliness in my heart? I know alcohol can't really fix anything but at least it makes you temporarily forget about it.

"Mukhang gusto mo rin eh, yiee pinagiisipan!" Mason teased.

I chuckled. "Sige na nga!"

A drink wouldn't hurt. I think.

Pagkatapos nung open mic, tinapos ko lang muna saglit ang mga responsibilities ko sa org at inayos ang mga gamit ko. Sabi naman ni Mason didiretso na daw sila doon. I wonder kung kasama si Gray? I guess, I should start getting used to seeing him and ignoring him.

"Uwi ka na?" Yasmin asked.

"No. May pupuntahan pa ako." sagot ko.

Tumaas ang kilay niya. "Sa gabi?"

I nodded. "Yes. Gabi."

Hindi naman niya ako tinanong pa at umalis na rin ako. I chatted Mason and he told me to wait by the street. I quickly spotted him and smiled.

"Umiinom ka pala, Lia?" Blue, our blockmate asked me. "Akala ko, innocent ka at mahinhin." he says chuckling.

Natawa naman ako doon. Ganon ba talaga ang tingin nila sa akin?

Pagdating namin sa table ay nagulat ako at halos kokonti lang pala kami. Mga tatlong babae lang siguro kami dito.

"Uy, Lia! Buti nakahabol ka!" bati ni Alice.