Rule #1: Rule of Fate

[1]

"Lia! Tanghali na! Gumising ka na dyan!"

I groaned, hugging my pillow tightly. Maaga pa naman. Nag-alarm naman ako kaya sigurado hindi ako malalate. I'm sure I won't be late.

"Aba, ayaw mo talaga gumising?" Rinig ko ang inis sa boses ni Mama.

Naramdaman ko ang pag-galaw ko. Nanatili naman nakapikit ang mga mata ko. Gusto ko naman talagang gumising na pero hindi ako makagalaw. Ayoko pa gumising. My body felt in shock nung naramdaman ko ang sakit ng pagkahulog ko sa kama. Agad naman napabukas ang mata ko!

Hinulog ako ni Mama sa kama!

"Ma!" reklamo ko.

Nakapameywang lang siya sa 'kin habang sinasamaan ko siya ng tingin. Nararamdaman ko pa rin yung sakit ng likod at ulo ko. Why does she have to push me over the bed?

"Oh edi nagising ka na! Liliana Madeline, alam kong hindi ka maaga gumising pero may pasok ka! Gusto mo ba talagang abutan ng rush hour o malate?" Sermon niya sa sa akin.

8 AM uli ang pasok ko. Kinuha ko ang cellphone ko at nanlaki ang mata ng makitang 7:30 AM na! What the—anong nangyari sa alarm ko?! Ilang weeks na akong pumapasok pero bakit ngayon lang ako nagising ng late?

Napatayo ako agad at kumuha ng damit sa cabinet.

"O tapos ngayon, nagmamadali ka? Nako naman, Liliana. Lagi ka nalang bang late?"

Hindi ko nalang pinansin si Mama at naligo na ng mabilis. Gosh, sabi ko bagong buhay na ako this college eh, mukhang hindi pa ata. Next year nalang siguro.

Mabilis lang naman akong naligo at nakapagbihis na rin agad. Magmamakeup pa sana ako pero baka sa school nalang siguro. Paglabas ko ng kwarto, nasa dining table na si Mama at may tinapay na nandun.

"Ano oras ba pasok mo? At madaling madali ka?" tanong niya sa 'kin.

"Ma, allowance." panghihingi ko sa kanya.

She rolled her eyes at me and gave me my allowance for today. Sanay na ako kay Mama. Kung suplada ako sa tingin ng iba, siguro namana ko sa kanya yun. Ang tapang niya eh.

"8AM, Mama. Sige, bye!" sabi ko at kinuha 'yung isang balot ng pandesal para may makain ako papunta.

"Hoy!" rinig kong sigaw niya.

Naglakad na rin ako palabas. Sa may labasan pa kase ng subdivision ang sakayan ng mga jeep, bus, FX. Bigla ko naman naramdaman ang tulo ng tubig sa ulo ko. At kung sinusuwerte nga naman, umulan pa!

Thankfully, kakabili ko lang ng payong. Sa jeep ko nalang siguro kakainin yung pandesal.

Pagsakay ko ng jeep, agad ko naman binanatan ang pandesal na ninakaw ko kay Mama. I don't care if tingnan nila ako, at least kumakain ako. Gutom na gutom na ako e!

Dahil umuulan, medyo nabasa na ako ng konti. 9AM na. Hindi naman na siguro ako aabutan ng rush hour at ng maraming tao.

Yasmin Fortalejo: sis, nasan ka na?

Lia Dela Fuentes: LRT. Kakapasok ko lang. Nagdidiscuss kayo?

Yasmin Fortalejo: late si prof.

I groaned and sighed in relief. Buti nalang talaga at late! Muntik ko naman na malaglag ang cellphone ko nung may nakabangga sa akin.

"Sorry miss—"

Napalingon ako nung makita si Gray. Medyo nagulat din siya na nakita ako. Tingnan mo nga naman oh, sa lahat ng tao siya pa makakasabay ko? Late rin siya?