Hocamın yanına yaklaştım; hiç ormanda gördüğüm sınır mevzusunu açmadım başkaları da var diye. Kulağına eğilip “Bu adam ve kız kim hocam?” dedim. “Otur oğlum. Yabancı değiller. Onlar da senin ve arkadaşının derdine benzer bir dertten muzdaribtiler lakin dermanlarını buldular.” dedi. Sessizce oturdum mindere. Birkaç dakika kimseden ses çıkmadı. Herkes yerdeki desenlere bakıyordu. Bu sessizliği hocam bozdu.
Yüzünü bana çevirip “Oğlum, Tuğba kızıma zamanında aşık olmuş bir tanesi.” Tuğba dediği; adamın yanındaki yani evdeki kızdı. “Çok güçlüydü ona bulaşan mahluk. Lakin ar ve namus sahibi olan, aynı zamanda iffetini koruyan bu kızımın azmi ve bir takım şeyler sayesinde uzaklaştırdık.” dedi. Şaşırmıştım. Hocamı dinliyordum dikkatlice. “Bundan iki sene evveldi oğlum; Tuğba kızım banyo yapıyormuş lakin banyoda avret yerlerini örtmemiş. Bu tehlikeli bir durumdur oğlum.” dedi.
Dikkatimi iyice çekmişti anlattıkları. Sadece dinliyordum. “Bu hatası yüzünden bunu görmüşler. Bir tanesi buna aşk-ı musallat olmuş.” dedi. “Günleri geceleri korku ile geçiyordu. Bizzat şahidim oğlum.” dedi. “Geceleri kalkıp; kimi zaman ahıra gidiyordu kimi zaman ormana… Oralarda yatmak istiyordu ama bunu istemeden yapıyordu. Babası ve annesi perişan bir halde, neredeyse her gece kapımı çalıyordu ve kızlarını eve götürmemi rica ediyorlardı.” dedi.
BÖLÜM SONU
Devam Edecek
