Chapter Forty five

8.9K 320 8
                                    

Alas singko ng umaga ng umpisahan nilang bumiyahe patungong Batanggas. Nakarating sila doon ng mag-aalas siyete na ng umaga. Inilibot niya ang paningin sa paligid. The place is huge. Bukod sa main building ay may mga clubhouses at bars pa sa vicinity. There is also an infinity pool and of course the beach which contains white sand and breathtaking sceneries. Sariwa ang simoy ng hangin at talaga namang nakakawala ng stress.

"This place is breathtaking.." She breathed after assessing the place.

"Yeah. That's what I said too after I visited this place for the first time." Segunda ni Mason. "We're here. Good thing next week pa ang operation ng hotel. Masosolo natin ang buong lugar na ito sa loob ng isang linggo." Anito habang ipina-park ang sasakyan.

"That's a good thing then." She grinned bago bumaba ng sasakyan. Kinuha niya si Rodjan mula kay yaya Rosa habang si Mason naman ay sinumulan ng ibaba ang mga gamit mula sa trunk.

Dumiretso sila sa front desk at saka hiningi ang susi ng dalawang kwarto. Dalawang bellman ang nag-assist sa kanila sa mga gamit habang si Rodjan naman na mahimbing pa rin ang tulog ay karga-karga ni Mason hanggang sa kwarto.

"You, Rodjan and nanay Rosa will stay here while I stay at the room across yours. Let's go down after an hour, I want you to meet my friends, okay?"

She nodded. Pagkatapos ay binalingan si yaya Rosa.

"Magpapadeliver na lang po ako ng breakfast yaya. Habang naghihintay, magpahinga po muna kayo."

"Sige at sasamahan ko muna sa kwarto ang alaga ko."

Pagkasara nito ng pinto ay muli niyang binalingan si Mason.

"I already know your friends."

"Let me rephrase it then. I want you to meet my other friends." Hinapit nito ang baywang niya. "Isa pa, hindi pa kita ipinapakilala bilang girlfriend ko sa kanila."

She bit her lower lip. "You think.. this is the right time to make introductions?"

Nawala ang ngiti nito sa sinabi niya. "What? Don't tell me you're ashamed of me."

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito. "Of course not!"

"Then why—"

"It's the other way around, alright?"

Kununot ang noo nito. "And why would you think I'd be ashamed of you, huh?"

Napayuko siya.

Sinapo nito ang baba niya at saka ina-angat upang magsalubong ang mga paningin nila. He was waiting for her answer but she remained silent.

"Please don't tell me this is not about the 'extra baggage' thing again."

When she didn't say anything, he groaned in frustration.

"Sweet cheeks.."

"Hindi mo maiaalis sa akin iyon okay?" She sighed. "Binata ka, ayoko lang na sabihin ng ibang tao na—"

"May anak ako."

Kunot noong tinitigan niya ito. "Ano?"

"Rodjan calls me daddy remember? So may anak ako." He shrugged. "That's what I'll tell to those people who'll ask me. Now, para sa mga kaibigan ko. It really doesn't matter, Lora. They're not the type to judge. You'll know when you meet them."

She sighed.

"Just don't fret okay?"

Marahan siyang tumango. He grinned.

"That's my girl."

Sa lobby ay agad silang sinalubong ni Dominica. Hila hila nito sa isang kamay ang isa pang babae na base sa hitsura nito ay mapaghahalatahang may dugong banyaga. She couldn't help but to assess the woman. She was tall, fair skinned, has a slim but curvy type of a body, a long light blond hair and the palest blue eyes she have ever seen. She also has this air around her that felt.. regal.

Comrades in Action Book 4: Mason KrustovWhere stories live. Discover now