CHAPTER TWENTY-TWO

4.4K 113 4
                                    

Nate's POV

Ano ba naman yung letter na yun kanina! Na-curious tuloy ako kung kanino yun galing.

" Di kaya si Raine yan?"

Hindi ko tuloy mabura sa isip ko yung nasabi ni Clark kanina.

May nakalagay sa letter na clue. Sabi niya dun na makikita ko daw siya sa field.

Eh diba nakita ko din si Raine dun kanina?

Baka naman coincidence lang yun. Ayoko din mag-assume, marami na kasing nasaktan nyan. Isa na dun yung nagbabasa nito..😜

De joke kang, kayo naman.

Pero seryoso. I will not just jump into conclusions yet. Baka kasi malaman ko nalang, hindi pala talaga siya yung sumulat.

----------

Okay, I confirm.

Si Raine talaga yung sumulat.

The other day kasi, nung nag group-study kaming magbabarkada sa library ( which is himala pero magkakaroon kasi kami ng long quiz nun ) naka recieve na naman ako ng letter galing kay Emoji.

Sabi niya sa clue, " I'll be at a place where you are surrounded with books and studying."

And guess what,

I saw Raine there. Kasama niya yung mga kaibigan niya na nag ba-browse ng mga books.

Every clue na sinasabi niya kung nasaan siya ay dun lagi kong nakikita si Raine.

Hindi na coincidence yun, right?

Gusto ko na sanang tanungin si Raine eh..pero I'll just hold my horses a bit.

What I did is I started to write back.

Dear Emoji,

        I don't know who you are. But whoever you are, thanks. I never thought I was worth admiring for until you told me. Salamat dahil nakikita mo yung halaga ko. No one has ever done that to me. I really appreciate it.

     Whoever you are, I hope magpakilala ka na.

From,
Nate.

---------------

The more clues I get, the more I believed that it was Raine.

I must admit, mas nice siya kausap sa letter kesa sa personal.
Feel ko nga iba'ng Raine yung kausap ko pag sa letter eh. Kasi sa personal, medyo snob siya. Pero siguro ganun lang siya kasi ayaw niyang magselos na naman si Claurent at mag-away na naman kami.

-----------------------

Hindi nagtagal ay binigay ni Emoji yung number niya and we started to talk through texts everyday.

I can't believe that an anonymous person can manage to brighten up my day. Sa kanya ko lang nalaman na may mga little things ang bawat tao, and those little things that you have can only be noticed by someone who truly loves you.

*Text Convo*

Nate : Wait, you mean pag na-notice mo yung mga little things ng isang tao..ibig sabihin mahal mo siya?

Emoji : Yep. Para sa akin, ganyan ang love. You'll know if you love a person if you'll start to notice yung mga little things about him or her. Then, those little things will become special to you.

****

Iba din si Raine noh? Mas malalim yung napag-uusapan namin kapag sa text. Pag sa personal kasi, iniiwasan niya ako.
Palagay ko, sinadya nya yun. Ayaw siguro niyang magalit si Claurent kaya sinesekreto muna niya yung nararamdaman niya sa akin.

-------------------------

Claurent's POV

Lately, napapansin ko si Nate na lagi nalang naka-yuko sa phone niya. He's not trying so hard to be noticed by Raine na din.

Kung noon, ako lang ang hindi pinapansin ni Raine sa magbabarkada..ngayon, pati si Nate ini-isnob nya narin.

Naiintindihan ko si Raine kung bakit kaming dalawa yung hindi niya pinapansin. She just wants us to get along..and it's quite working.

Yung pag-iignore niya sa aming dalawa just made me feel na atleast hindi niya pinapanigan si Nate.

Because of that, it gave me a reason to cool down and apologize kay Nate.

We're at the field ngayon, we just got done having practice. Umuwi na yung iba at kami nalang ang naiwan.

" Dude, sorry pala sa mga nasabi ko noon. I didn't really mean all of it." sabi ko sa kanya.

" It's okay..and sorry din sa mga nasabi ko. What I said was stupid,he paused and nudged my shoulder before he continued,
"Let's just forget na nag-away tayo. We can go back to being friends who banter a lot. Ayoko na kasing nagagalit si Raine sa akin--sa atin."

" Oo nga, if we really want to make her happy then we should give her what she wants, and that is for the two of us to get along." I answered with a tight-lipped smile.

Inakbayan niya ako and said,
" Hayss, nakakapagod pala yang cold war noh?"

" Yeah, na-miss ko tuloy yung kakulitan ng mukha mo," I chuckled at natawa naman siya.

" Tara, pizza tayo..nagutom ako eh" alok niya sa akin at tinaasan ko naman siya ng kilay.

" Hmmm..treat mo?" tanong ko.

" Haluh! ba't ako?!" reklamo niya.

" Remember when you stormed off my house? Iniwan mo sila Clark at Loui dun and I had to drive them home, You owe me one." naka-pamewang kong sabi.

" Tsss, sige na nga.." he gave in and I fist-bumped the air.

Pumunta na kami sa parking lot kung saan naka-park yung car ko.
Surprisingly, nandun ang mga tukmol. Complete attendance pa.

" Salamat naman kay Victor Magtanggol at nagbati na kayo!" Clark dramatically raised his hands in the air.

" Muntanga Clark." I retorted at natawa naman sila.

" Oy, dakilang driver namin..dalian mo jan at gagala pa tayo!" pabirong sabi ni Ethan at binatukan ko naman siya.

Etong mga tukmol kasi. They have their own car naman pero minsan gusto parin nila makisakay sa sasakyan ko. Ginawa pa akong driver mga gago.

" Dudes, pizza daw tayo, treat ni Nate!" I announced at natuwa naman sila. Nate jokingly punched me for it pero hinayaan nalang niya.

Pumasok na kami sa kotse. While doing so, I heard Loui saying,
" Gosh, How I missed this."

Tinutukoy siguro niya yung kulitan namin. Medyo matagal-tagal naman kasi talaga yung cold war namin ni Nate. I won't lie, pati ako na-miss yung ganitong environment. Yung puro ka-gaguhan lang?

At the end of the day, I was happy.
Nothing compares to the joy that you feel when you finally reconcile with the person you're having conflict with.

-----------------------
Hey! Like the story? Give it a star! and leave a comment😊😁

xxallthelove💕


Take Your Time (GxG)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon