Take Your Time (GxG)

CHAPTER NINE

Claurent's POV

Medyo inantok na si Raine kaya umuwi na kami galing sa seaside.
Not like kanina, medyo tahimik na yung ride namin papunta sa bahay ko.

Si Raine ang pumili ng mga music sa phone ko na naka-bluetooth sa car and after that ay naka-idlip na siya and she looked so peaceful.

--------

Nang makarating na kami sa bahay ay binuksan ko yung pinto sa side ni Raine. Tulog parin siya.

She's so pretty.

Her beauty is so natural.

Her eyebrows..

Her nose..

Her cute little chin..

Her cheeks..

Her lips..

Everything. She's almost flawless.

Hindi ko na-realize na pinagmamasdan ko na pala siya. I snapped out of my daze at tinapik ko yung balikat niya.

" Raine, wake up."

She opened her eyes and for a moment, she looked so innocent.
Humikab siya while she rubbed her eyes.. at tangna, that was the most adorable thing I have ever seen.

"H-ha? Andito naba tayo?" tanong niya habang tinitingnan ako with her eyes half-closed.

" Yep. We're at my house na."

Nang sinabi ko yun ay bigla nalang siyang nabuhayan at lumabas sa kotse.

I led her papasok sa bahay at agad naman kaming sinalubong ni manang.

" Good evening Claurent." bati niya sa amin. It was manang Daria. Siya yung pinaka-trusted na katulong dahil bata palang ako when she started working sa amin. Kaya out of all the maids we have, siya ang pinaka-close sa akin.

I told her noon pa na I don't want her to address me as 'ma'am'. Not because boyish ako but because ayokong isipin niyang dahil nagta-trabaho sila sa amin ay dapat na niya akong tingalain. Plus, there's no sense kung tatawagin niya akong 'ma'am' dahil mas bata pa ako kesa sa kaniya. That's why I let her call me by my first name nalang.

" Claurent, sino ito?" tanong ni manang Daria habang tinitignan si Raine with a wide smile.

Nahiya si Raine sa kaniya kaya dumikit siya sa gilid ko at kumapit sa arms ko.

There goes the weird feeling again.

" Ah, this is Raine. Friend ko." pakilala ko kay Raine sa kaniya. "Raine, this is manang Daria, the most-trusted." napa-iling nalang si manang sa sinabi ko.

" Oh, nakapag-hapunan naba kayo?" tanong niya.

"Opo, tapos na po. Panik na po kami" sagot ko kay manang at masaya naman itong tumango.

Hanggang sa makarating ako sa harap ng bedroom door ko ay nakakapit parin si Raine sa akin.

" Ace, dear..might wanna let go?" I smirked at her habang inasar ko siya.

Na realize naman niya yung ibig kong sabihin kaya hinampas lang naman niya ako sa braso at tinawanan ko lang siya.

Habang pinihit ko na yung doorknob ng pinto, biglang nanlaki ang mga mata ko tsaka ko pa naalalang magulo pa pala yung kwarto ko.

Shit! Makalat pa pala to! Hindi ako nagpapapasok ng kahit sino sa kwarto ko kaya I'm sure as heck na hindi ito nalinisan nila manang! Puta naman!