Living With a Vampire | ✓

LWAV 8

Chapter 8: Smile

Aubrey's POV

Nakatayo ako, nag-hihintay nanaman ako ng tricycle. As always, mag-isa at walang kasama, wala naman si Darryll eh, ayaw niya ata ako kasabay umuwi, or hindi naman siya uuwi sa'min.

Gabi na pero nakatayo parin ako rito, nag-hihintay sa tricycle. Wala naman kasing nadaan na tricycle rito, nakatulala lang ako sa malubak na daan habang sinasasabayan ng malamig na simoy ng hangin.

Mailap ang mga tala, na para bang nanadiya. Kung ano ang dilim ng kalangitan ay siya ring dilim ng aking kalooban.

Nakarinig ako ng kaluskos sa gilid ko, kaya napatingin ako ro'n. Pero hindi ko nalang pinansin, pero tumatayo ang balahibo ko sa batok, at umiihip ng malakas na hangin.

Tanging isang street light lang ang nakailaw at nakatutok ito sa'kin, luminga ako sa paligid, at wala akong makitang tricycle, lakad nalang ako kaysa mai-stuck ako rito at baka sobrang gabihin pa ako.

Sinimulan kong lakarin ang madilim na bahagi ng daan, kung saan mas lalong tumayo ang lahat ng balahibo ko sa buong katawan, Hinagod ko ang buhok ko papunta malapit sa pisngi ko dahil ayaw ko makita paligid ko, natatakot ako.

Pinapakiramdaman ko ang paligid ko, bakit pakiramdam ko may sumusunod sa'kin, lilingon ba ako o hindi?

Sabi kasi nila kapag lumingon ka, mas nakakatakot 'yon eh, so hindi na ako lumingon at mas binilisan ko ang paglalakad ko.

"Why are you walking alone lady?" napatigil ako sa lalaking nagsalita sa likod ko.

Napalunok ako bago lumingon sa likuran ko, tatalon na sana ang puso ko sa takot at sa bilis nito tumibok nang nakita ko si Darryll na nakasando at naka shorts, his hair is messy and damn, he's so freakin' hot.

Napalunok ako bago sumagot sakaniya, "Uhmm, k-kasi walang tricycle?" sabi ko at kinakabahan parin.

"Why are you trembling, are you okay?" sabi niya.

Lumapit siya sa'kin atsaka kinuha ang bag ko, "Let me carry this." sabi niya at sinuot ang bag ko.

Inakbayan niya ako, "Let's go, alam ko namang natatakot ka." sabi niya at naglakad kami.

Naamoy ko siya bakit gano'n, ang bango niya. Tsaka namumula ako, bakit ba? Nakakatakot talaga si Darryll bigla nalang nagiging ganito ang actions towards sa'kin.

"Why are you so silent, hmm?" sabi niya.

"Wa-wala, nakakagulat ka kasi, tapos inaakbayan mo pa ako." sabi ko.

"Why is it wrong to put my hands on your shoulder simply because I care?" sabi niya at seryosong tumingin sa'kin.

Napatigil kami sa paglalakad, "No it is not wrong, pero please ayoko ng andiyan ka  lang dahil kailangan mo ako, sana andiyan ka kasi gusto mo." sabi ko at tumingin sa baba.