BROKEN STRINGS (COMPLETED)

BS #14: DESPERATE ASSH-LE

BS #14: DESPERATE ASSH-LE

********

WRIGHT AGONCILLO

Nakayukom ang mga kamay ko habang naglalakad palapit sa sasakyan ko. Naiinis ako sa sarili ko dahil wala akong magawa. Ako yung mali. Ako yung dapat sisihin. Ako yung natakot. Hindi ko ininda ang sakit ng kamao ko dahil sa pagsuntok sa pader kanina, mas masakit kasing makita na masaya na yung pamilya ko kasama ang doktor na iyon. Hindi lang ako makalapit sa kanila dahil baka magkagulo.

Pinatunog ko yung sasakyan ko at mabilis na pumasok doon. Mahigpit kong hinawakan ang manubela. Ano ba ang kailangan kong gawin para patawarin ako ng pamilya ko?

Napatingin ako sa isang simbahan na nadaanan ko. Minanipula ko ang aking kotse at lumiko roon. Ilang taon ko na pala Siyang hindi kinakausap. Kaya siguro nagkakaganito ang buhay ko ay dahil nakakalimutan ko na Siya.

Bumaba ako ng kotse, sinuot ko kaagad ang shades ko para walang makakilala sa akin. Hindi ako makakapagdasal ng maayos kung maraming nakapaikot sa akin. Pumasok ako sa malaking pinto nito.

Nakita ko ang pari na yumuko sa gitna ng altar. Kaming dalawa lang ang tao rito.

Lumapit ako sa kanya. Tinanggal ko ang shades ko para magbigay-galang. "Father."

"Oh, hijo, ano ba ang maipaglilingk---“ Naningkit ang mga mata nito at inayos ang salamin sa mata. “Sandali. Ikaw ba si Wright Agoncillo?"

Inilagay ko ang aking hintuturo sa harap ng aking labi na parang ‘wag nitong lakasan ang boses.

Tumango si Father at ngumiti. "Ah. Ano ba ang maipaglilingkod ko sa iyo, Anak?"

"Nais ko pong mangumpisal, Father." Magalang kong sabi.

"Halika, dito tayo."

Sumunod ako sa kanya. Pumasok siya sa isang pinto ng kumpisalan. Binuksan ko rin ang isa pang pinto at pumasok roon. Umupo ako sa upuan nakalagay sa sulok. Medyo may kaliitan ang loob niyon at mainit rin. Pero hindi ko na ininda iyon, ito na ang panahon para humingi ako sa Kanya ng tulong.

"Ano ang ikukumpisal mo, hijo?" Pag-uumpisa ni Father. Tanging boses lang nito ang maririnig ko. Hindi ko siya nakikita dahil may manipis na screen ang nakaharang sa aming dalawa.

Saan ba ako dapat mag-uumpisa?

"May nakilala po akong babae seven years ago. Niligawan ko siya hindi dahil mahal ko siya kundi dahil gusto kong ipakita sa Ex ko na nakamove-on na ako. Yes, I used her." Bawat salitang binibitawan ko ay parang ulan na bumubuhos ang mga alaala. "Ilang buwang naging kami. Isang araw, nabalitaan kong nakipagbreak na ang ex ko sa boyfriend niya. Pumunta ako ng Cebu para makumpirma iyon. And I confirmed, wala na nga sila. Nakipagbalikan siya sa akin at tinggap ko siyang muli. Umuwi ako ng Manila para makipagbreak sa babaeng ginamit ko."

Huminto sandali dahil nagsisimula ng bumigat ang nararamdaman ko.

"Ipagpatuloy mo." Himok sa akin si Father.

"But she said, she’s pregnant and the child was mine." May paghihirap sa boses ko. Para kasing nakikita ko si Melissa sa harap ko. Yung sakit sa mga mata niya dahil hindi niya matanggap ang naging desisyon ko. Pumikit ako at tumulo ang luha sa pisngi ko. "Sabi ko, ipalaglag niya yung bata kasi hindi ko kayang panagutan. Bibigyan ko siya ng pera pangpa-abort dahil mas mura ang gastos n'un kaysa magpalaki ng bata."

Isinandal ko ang ulo ko sa may screen. Lumunok ako ng maraming beses para kalamhin ang sarili ko. Pakiramdam ko kasi sa mga oras na ito, magbe-breakdown na ako.