Two Pieces of a Broken Heart: Lance and Joey Story

Chapter 19

Chapter 19

Nanlaki ang mata ko lalo na nang bumangon sya pagkatapos ay humarap sa akin. Nakaramdam ako nang pagiinit ng mukha. Pakiramdam ko ay naubusan ako ng dugo dahil sa mga titig nya. Kumurap-kurap ako nang ilang beses pagkatapos ay inawang ang bibig para magsalita.

“B-bakit hindi ka makatulog?” utas ko sa kanya.

Tumitig sya sa akin. Agad na tumayo ang balahibo ko sa batok sa klase ng pagtitig nya sa akin.

“Hindi ako makatulog dahil nasa likuran kita.” Aniya.

Tumaas ang kilay ko dahil doon. “Anung ibig mong sabihin, huh?” utas ko sa kanya.

Kinagat nya ang laib nya pagkatapos ay dinilaan iyon dahilan nang panlalaki ng mata ko. Matagal na kaming magkakilala ni lance, Pero hindi ko sya napapansin noon, Matagal-tagal ko na din syang nakakasama dito pero ngaun lang talaga ako nakakaramdam nang kakaibang pakiramdam para sa kanya.

Kumunot ang noo nya sa akin. Umirap sya pagkatapos ay padabog ulit na humiga sa kama. Napanganga ako sa ginawa nya. “Tss. Slow.” Utas nya pagkatapos ay pinikit ang mga mata.

Napanganga ako. Anung problema ng isang ‘to?

Hinampas ko sya sa braso. “Hoy! Anu? Anung slow? Sinong slow?” utas ko sa kanya. Hindi sya gumalaw. Tumaas ang kilay ko sa inis kaya hinampas ko sya ulit.

“Anu ba! Hoy! Anu ba un?” tanung ko sa kanya.

Hindi padin sya sumagot. “Lance anu b aka—Kyah!” utas ko nang hilain nya ako sa tabi nya. Napahiga ako nang hindi sinasadya dahil doon,

Kumabog nang malakas ang dibdib ko nang makita si Ethan na nakapikit sa mismon harapan ko. Pakiramdam ko ay nagwawala na ang mga paru-paru ko sa tiyan lalo na nang marealized kung gaanu kami kalapit sa isa’t-isa ngaun. Malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko lalo na nang matitigan sa malapitan ang mukha nya.

Ang gwapo-gwapo nya. Bakit ba ngaun ko lang naaapreciate si lance?

“L-lance?” utas ko pero hindi sya nagsalita.

Inilahad ko ang kamay ko pagkatapos ay inilagay sa makinis nyang mukha. Nanlaki ang mata ko nang bigla syang dumilat. Akmang tatanggalin ko na sana ang kamay ko pero hinawakan nya ito bigla. Natigilan ako nang dahil doon.

“A-anung..” utas ko sa kanya.

Nakita kong lumambot ang tingin nya sa akin. Amoy na amoy ko ang mabango nyang hininga sa mukha ko. Hindi ko alam kong kaylan nagsimulang tumibok nang ganito kabilis ang puso ko para kay Lance. Ang alam ko kasi, Para kay Brian lang ito.

“Joey.” Aniya. Tumingin ako sa kanya kahit na nagaalburuto na ang tiyan ko dahil sa mga paru-paru na kanina pa nagwawala dito.

“B-bakit?” utas ko.

Huminga muna sya nang malalim bago nagsalita. “Don’t bring up Brian anymore.” Utas nya. Nanlaki ang mata ko nang dahil doon.

“H-huh? A-anung sinasabi mo?” utas ko.

Hindi sya sumagot sa halip ay inilahad nya ang kamay nya sa akin. Tumibok nang malakas ang dibdib ko nang dahil doon.

“Come here.” Aniya.

I feel something in my heart, Nakikita ko ang imahe nang isang ina na tinatawag ang kanyang anak. Isang imahe ng masayang pamilya. I d’ont know why, Pero naiiyak ako. Marahil dahil hindi koi yon naranasan, Hindi ko naranasan ang magkaroon ng isang pamilyang magaalaga sa akin katulad ng ginagawa ni Lance ngaun. Isang pamilyang andyan para sa akin. Isang nanay na paggising ko ay magluluto at maghahanda ng kakainin ko, Isang ama na magaalala sa akin kung gabing-gabi na ay wala pa ako sa bahay.

Kulang na kulang ako sa pagmamahal. Ang buong akala ko ay kaylangan ko nang isang Ama at Ina, Pero kinalaunan, Isang tao lang pala ang kaylangan ko sa tabi ko para lang maging masaya at makaramdam ng contentment na hinahanap ko.

Ngumiti ako pagkatapos ay lumapit pa sa kanya, Naramdaman ko ang bisig ni Lance na bumalot sa katawan ko.

“I won’t do anything. I just like to feel your warmth.” Aniya.

Tumungo-tungo ako pagkatapos ay niyakap din sya.

I don’t care kung isa pa ‘tong planu nya o anu. Wala na akong pakialam. Kung ito na ang risk na matagal ko nang hinihintay, And then I’m willing to take it.

“L-lance..” utas ko nang maramdaman humigpit ang yakap nya sa akin. Ginalaw-galaw ko ang katawan ko pero pinigilan nya ako.

“Don’t move.” Aniya. “To be honest, I don’t know how I should touch you. Natatakot akong hawakan ka.” Dugtong nya.

Nanlaki ang mata ko pagkatapos ay napatingin sa kanya.

“Huh? Why?”

“I don’t know that it’s possible.” Umpisa nya. “to love a girl you use to hate before.”

Pumitik ang dibdib ko ng sobra. Hindi ko alam kung totoo ba ang nadidinig ko ngaun na sinasabi nya. Gusto ko tuloy sampalin ang sarili ko, Pinaglalaruan ba ako ni Lance? Paanung.. Diba si chris ang mahal nya? Baka galit lang sya sakin dahil sinaktan ko si Chris noon.. Dahil galit ako kay Ate. Ginagantihan lang ba nya ako? I don’t know.

“H-hindi magandang biro yan lance.” Nahihirapang utas ko.

Suminghap sya. “Sana nga, Biro lang ang lahat ng ito. Dahil kahit ako. Hindi makapaniwala.”