Hoofdstuk 96

7.3K 372 90
                                    

'Welke baby?' Vraag ik. Harry staat op, de stoel maakt een krakend geluid over de grond.

'Jullie wisten het nog niet?' Dokter wall kijkt me wazig aan.

'Welke baby?' Sis ik. Het kan niet..

Harry staat met zijn gezicht naar het raam, handen in zijn haren. Hij houd zich vast aan het kozijn.

De dokter opent zijn mond om iets te zeggen, maar blijft stil. Hij neemt een slok van zijn koffie. 'Ik dacht dat jullie het wisten. Excuses daarvoor'

Ik kijk hem verbaasd aan, wacht op een bevestiging. 'Ben ik zwanger?'

'Je bent inderdaad-'

'Fuck' Zucht Harry. Hij slaat met zijn vuist op het kozijn. ik sta op en grijp zijn vuist.

'Rustig. We lossen dit op' Ik wil niet dat Harry de boel hier afbreekt en in de gevangenis beland.

'Hoelang?' Vraagt Harry.

'Mevrouw de wit is..' Hij opent zijn map en zet zijn leesbril op zijn neus. 'Zo'n zes weken zwanger. Ik weet dat dit een shock voor jullie is, jullie zijn nog zo jong'

'De eerste keer. We hebben niet..'

'Ik weet het. Shit, het is mijn schuld.' Zucht Harry. Hij trekt zijn handen terug.

Ik kijk de dokter aan. 'Kunnen we het weg laten halen?' Vraag ik. Harry draait om.

'Weghalen?' zegt hij verbaasd.

'Wat moeten we anders? Harry, ik ben nog maar -'

'We praten hier later over. Oké? Wat kunnen we doen aan die bloedarmoede?' Zegt Harry op een serieuze toon.

'Uhm.. Willen jullie niet eerst wat dingen horen over de zwangerschap. De baby is namelijk-'

'We hoeven niks te horen, nu' Bijt Harry hem toe. Ik stoot hem zachtjes aan met mijn voet.

'Duidelijk. Soms krijgt een patiënt met hele ernstige bloedarmoede extra rode bloedcellen met een bloedtransfusie'

'Heb ik dat?' Vraag ik.

'Als we er nu iets aan doen denk ik dat het ook wel behandeld kan worden met medicijnen'

'Bloedtransfusie, de ironie.' Grinnikt Harry. De dokter kijkt hem aan met één wenkbrauw omhoog.

'Hoe dan ook. De medicijnen kunt u ophalen bij de apotheek'

De dokter praat is nog even in gesprek met Harry, maar ik kan mijn gedachte er niet bijhouden. Er groeit een klein mensje in mijn buik. Ik kan het niet geloven..

Hoe moet dat nou?

'Jess, voordat we naar Liam gaan moet ik met je praten' Zegt Harry als we het kantoor uitlopen van dokter Wall. Hij grijpt mijn hand en loopt naar een magazijn. Hij opent de deur en trekt me naar binnen. Hij doet de deur achter zich op slot.

'Zwanger..' Fluister ik. Ik leg mijn hand op mijn buik en plof neer op een stapel handdoeken.

Harry leunt met zijn hoofd tegen de deur. 'shit..' Zucht hij terwijl hij naar beneden glijd totdat hij op de grond zit.

'Wat gaan we doen?' vraag ik dan. Hij kijkt op.

'Wat wil jij?' Hij wrijft over zijn voorhoofd.

'Ik weet het niet. Ik weet het echt niet' Ik voel mijn ogen nat worden. Ik wrijf met mijn wijsvingers de tranen weg, niet nu. 'Ik weet het niet..' Herhaal ik nog een keer. Dan voel ik de tranen weer komen.

'We gaan het niet vermoorden. Toch?' Hoor ik Harry. Bijna onverstaanbaar door zijn handen in zijn gezicht.

Ik barst in snikken uit. Het voelt als een uur totdat ik Harry hoor. Hij staat op en trekt me aan mijn handen omhoog. Hij slaat zijn armen om mijn nek. Zo staan we even.

'We komen er wel uit.' Sust hij in mijn oor. Hij streelt mijn haren. 'Ik beloof het je.'

'We moeten naar Liam' Snik ik. Ik haal diep adem en laat het langzaam uit mijn longen lopen.

'Je hebt gelijk. We bespreken het vanavond' Hij leunt naar voren. 'Oké?'

'Ja' Glimlach ik en kus hem zachtjes.

'Een baby'tje' Grinnikt Harry opeens. 'Ons baby'tje' Zijn hand gaat naar mijn buik. De kuiltjes in zijn wangen zijn duidelijk te zien terwijl hij glimlacht.

'Een kleine Harry' Giechel ik.

'Of een kleine Jessica' Lacht hij. Ik doe met hem mee.

'Ik hou van je' Zegt Harry. Zijn vingers glijden in die van mij. Ik knijp in zijn hand en houd hem in de lucht.

'Ik ook van jou.' Zeg ik terwijl ik zijn hand kus.

'Verleid me niet zo' Zegt hij. Hij glijd zijn hand naar beneden en laat ze rusten op mijn billen.

'Oh, ik moet jou niet zo verleiden. Wat dacht je van dat dan' zeg ik met een nadruk op jou. 'We gaan naar Liam' Giechel ik en loop langs hem af.

Als ik de deur open voel ik zijn armen om mijn middel. 'We gaan ze nog niks vertellen. Dat lijkt me beter' Zegt hij in mijn oor.

'En Niall dan?'

'Ik laat hem de medicijnen ophalen' Grijnst hij.

'Slim. Ik ga meteen naar bed als we thuis komen, ik ben doodop'

'Nee, ik ga je ijzer voeren zodat je sterker word. Spinazie enzo' Zegt hij. Hij laat me los en pakt mijn hand.

'Ik heb dorst' Zegt Harry.

'Als je maar van mij afblijft. Ik heb al te weinig bloed' Lach ik.

'Sukkel' Harry trekt me naar zich toe en slaat zijn hand om mijn schouder.

Ik tik met mijn wijsvinger tegen zijn neus. 'Zouden ze het erg vinden als ik iemand zou leegdrinken hier?'

'Ik denk het wel' Knik ik.

'Jammer. Dan moet ik het doen met jou bloed' Hij grijpt mijn schouders vast en leunt naar mijn nek. Hij drukt zijn lippen in mijn nek.

'Niet in de gang van een ziekenhuis, gek.' Lach ik. Ik duw hem van me af.

We lopen richting de wachtkamer om Liam te zoeken.

--------------------------------------------

HHeeei,

Wat denken jullie; een jongen of een meisje. Omdat ik 100k Lezers heb (aaaaghh!!) mag één van jullie de naam bedenken. Zet het maar in de comments!!

Xx love

BadWhere stories live. Discover now