Bad

Hoofdstuk 11

'Ach, dat vind ik toch zo gezellig! Dat hebben jullie echt mooi gedaan' Zegt Vera.

Ik zet een stap naar achter om de kerstboom die Louis en ik zojuist hebben versiert te bekijken. Hij houd zijn vingers in de lucht in de vorm van een fotolijstje.

'Perfect, vind je niet?' Hij legt zijn arm om Vera's schouder. Ze knikt en duwt hem zachtjes in zijn zij. Ze kennen elkaar al lang, dat zie ik wel.

'Goed. Nu nog één ding' Ik loop naar de salontafel en haal de kaars uit het plastic tasje. Vera overhandig me een doosje lucifers. Ik veeg langs de brandbare kant en zet de kaars aan.

Hij verlicht de redelijk donkere woonkamer. Het is buiten donker.

Shit, ik moet naar de buren.

Ik zet de kaars op het kastje achter in de woonkamer.

'Louis, bedank voor deze middag. Ik waardeer het echt dat je me hebt opgevrolijkt'

'Graag gedaan. Ik kom nog wel eens vaker terug.' Hij kijkt op zijn horloge. 'nu moet ik gaan'

'Ik ook, Ik ga bij de buren eten. Ik ben uitgenodigd. Vind je dat vervelend Vera?'

'Nee, meisje! Ik ga vanavond even naar mijn zuster toe. Ze heeft een nieuwe puppy dus ik moet even gaan kijken' Zegt ze terwijl ze de tafel afdoet met een doek.

'Vergeet de kaars niet uit te zetten' Zegt Louis terwijl hij zijn armen door zijn jas duwt.

Ik loop achter hem aan naar de hal. Ik pak mijn jas van de kapstok en trek hem aan. Hij wacht op me.

'Nogmaals bedankt' Ik doe mijn sjaal om en trek mijn handschoenen aan.

'Je hoeft me echt niet te bedanken, we hebben het leuk gehad' Hij loopt naar me toe en geeft me een knuffel.

'Tot ziens, lou'

'Doei, Jess'

Ik lach om de bijnamen. Het is fijn om er een vriend bij te hebben. Nog een reden om hier te blijven wonen.

'Je hebt nog niet gegeten?' Vraagt Niall.

Ik ga op de bank zitten. Hij kijkt me vragend aan. Ik durf bijna niks te denken, hij hoort alles. Vroeger was ik zo'n flapuit. Ik moet nu opletten met wat ik zeg én denk.

'Nee, ik dacht..'

'Het geeft niet. Je bent niet gewend aan het idee' Harry gaat in de stoel naast Liam zitten. Hij kijkt me aan.

'Dus, Jessica. Vertel eens iets over jezelf' Zegt hij. Zijn gezicht ziet eruit alsof hij een verhoor aan het geven is. Ik schuifel zenuwachtig heen en weer op de bank op zoek naar een comfortabele houding.

'Oke, Ik ben 19 jaar. Mijn hobby's-'

'Nee, je ouders.. Wie zijn bijvoorbeeld je ouders' vraagt Liam.

'Mijn ouders?' Ik kijk Harry aan. Hij knikt begrijpend zijn hoofd.

'Moeten we het over haar ouders hebben?' Zegt harry.

'Het hoeft niet, maar ik zou het graag willen weten. weet je wat het probleem is? Als Jessica iets tegen de echte wereld zegt over de vampiers die hier leven, We overleven het niet. Onze soort word uitgemoord. stuk voor stuk. Wie krijgt dan de schuld?' Hij wijst zichzelf aan.

'Ik beloof je, Liam. Ik zeg niks tegen de "echte" wereld. Jullie kunnen me vertrouwen'

'Ik geloof het graag. Je zal mijn vertrouwen moeten winnen. Het gaat goed overigens. Je lijkt me een aardig persoon. Hou dat ook zo' Hij houd zijn glas omhoog en neemt een slok.

'Wat zit er in dat glas? Is dat tomatensap?' Het heeft een rare kleur rood. Zo rood als..

Bloed?

Ik voel het bloed uit mijn gezicht stromen naar het puntje van mijn tenen.

'Nee gek. Dit is nepbloed' Lacht Niall. 'We drinken echt geen bloed waar jij bij zit'

Ik slik de brok in mijn keel weg en neem een slok van mijn water. Mijn maag knort.

'Harry.. ' Fluistert Niall. Hij staat op en loopt naar de gang gevolgd door Harry.

Ik kijk toe hoe ze de deur van de hal dichtslaan. Liam zet zijn glas terug op tafel. Hij legt zijn ellebogen op zijn knieën en kijkt me aan.

'Je ouders.. Zijn ze dood?'

'Nee'

'Waar zijn ze dan?'

'Mijn moeder zit in een afkickkliniek. Mijn vader in de gevangenis'

'Is hij gesnapt bij een autodiefstal'

'Was het maar zo simpel' Zucht ik. Ik draai aan de ring om mijn vinger. Gekregen van mijn moeder. Waarom heb ik hem nog om. Ik schuif hem van mijn vinger en stop hem in mijn broekzak.

'Wat heeft hij-'

'Hij heeft een moord gepleegd, Liam' zijn nieuwsgierigheid begint nu aardig op mijn zenuwen te werken. Wil hij het weten. Oké, nu weet ik het.

'Mijn broertje. Hij vermoordde mijn broertje toen hij vijf was.' Ik sta op en pak mijn jas van de stoel af. Ik heb honger als een beer en geen zin in een kruisverhoor.

'Je broertje.. Leeft hij nog. Ik vind hem en ik scheur hem aan stukken.' Hij staat op. Hij balt zijn vuisten waardoor zijn knokkels wit worden.

'Ga je gang. Ik zal je niet tegenhouden.' Ik trek mijn jas aan. Liam schud zijn hoofd en gaat weer op de bank zitten.

'Ik snap niet hoe hij zoiets heeft kunnen doen'

'Mijn vader was een Vreselijke man. Is, een vreselijke man.'

'Het spijt me voor je. In ieder geval, welkom bij onze familie' Hij geeft me een hand en een knipoog. Hij loopt naar de achterdeur. schuift hem open en verdwijnt in de kou.

'Jessica, heb je nog honger?' Ik draai me om. Niall staat in de deuropening. Hij zwaait met zijn autosleutels.

'Waar is Harry?'

'Ben ik niet goed genoeg'

'Oh, jawel. Ik bedoelde-'

'Ik weet het. Ik hoorde het. Geen zorgen, hij is.. iets regelen'

Mijn maag knort weer. Ik leg mijn hand op mijn buik.

'Ik neem je mee naar een restaurant' zegt Niall. hij gooit een muts naar me toe en een paar zwarte handschoenen.

'Het is koud buiten'