Bad

Hoofdstuk 90

Jessica's POV.




'Wat was het dan voor feest?' Ik lig in Harry's armen. Hij ligt op zijn rug op mijn bed met één arm onder zijn hoofd gevouwen.

'Een studenten feest, ofzo. Vreemde gasten' Hij pakt mijn hand en plant er een kusje op. Ik glimlach naar hem.

'Ik voel me nog steeds duizelig' Zeg ik en leg mijn hoofd weer neer.

'Ik ben nu bij je. Ik blijf bij je en het komt wel goed' Hij strijkt over mijn haar. Ik ben blij dat ik vanmiddag een douche had genomen.

'Ik laat je niet heel de nacht naar het plafond staren' Lach ik. Ik til zijn shirt een stukje op, puur zodat ik zijn vlinder tatoeage kan zien. Ik weet niet waarom, maar hij fascineert me heel erg.

'We kunnen ook iets anders doen' Grijnst Harry. Hij haalt zijn wenkbrauwen twee keer op als ik hem aankijk.

Ik wil hem speels in zijn gezicht slaan, maar hij houd me tegen. 'Weet je nog, in de lift' Hij trekt me dichter tegen zich aan.

'Hoe kan ik dat nou vergeten?' Grijns ik. Ik ga met mijn vinger over zijn onderlip. 'Die man had ons echt wel door, hij wist niet waar hij moest kijken' Ik voel mijn wangen rood worden als ik eraan denk.

'Wat deed ik toen ook alweer?' Vraagt Harry. Ik pak zijn hand en schuif hem onder mijn shirt. 'oh ja. Dat was het'

'Je bent echt een-'

'Geweldige jongen. Bedankt, Jess' Lacht Harry. Ik schud mijn hoofd en leun naar hem toe.

Hij gaat met zijn hand naar mijn rug, waar hij rondjes maakt met zijn vinger. 'Weet je nog, de eerste keer dat we kuste. Wat zei ik toen ook alweer?'

'Kus me' Zeg ik.

'Ik dacht dat je het nooit zou vragen' Grijst hij en tilt zijn hoofd op om de ruimte tussen ons dicht te sluiten. Zijn lippen zijn nog zachter dan ik me herinner. Elke kus voelt als de eerste.

Ik zoek zijn tong op, zachtjes. Langzamer dan normaal. Ik wil het versnellen, zijn shirt uitrukken. Maar dit is goed. Dit laat zien hoeveel hij van me houd. Elke kus laat die twijfels verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Hij legt zijn hand achter op mijn hoofd. 'ik hou van je' Mompelt hij in de kus.

'Ik ook van jou, Harry'

Hij draait ons om. Hij leunt op zijn ellebogen. 'Je bent zo mooi' Hij veegt een plukje haar achter mijn oor en kust me weer. Mijn handen gaan over zijn rug. Ik speel met de krulletjes in zijn nek.

Dan springt hij op. 'Je hebt je rust nodig, schat. Ik laat je slapen. Welterusten' Hij plant nog een kus op mijn voorhoofd en loopt dan de kamer uit.




'Oke, stel je voor. Ik als dokter' Louis bekijkt het kaartje dat hij een paar weken geleden gekregen heeft van de arts in het ziekenhuis.

'Dokter Tomlinson' Grinnikt hij.

'Dacht het niet. We blijven hier tot het is overgewaaid' Zegt Liam. Hij is bezig met het leggen van nieuwe laminaat op de vloer. 'Zayn?'

Zayn geeft hem een nieuwe plank aan die Liam vervolgens in de andere klikt.

Ik sta tegen de muur met een bakje yoghurt. Ik neem een hap. 'Was je al wakker?' Klinkt Harry vanuit de keuken. Ik loop op mijn blote voeten naar hem toe. Hij legt zijn autosleutels op de tafel en opent zijn armen.

'Al een uurtje' Ik sla mijn armen om zijn middel en geef hem een kus.

'Voel je je al iets beter?'

'Een beetje. Nog steeds slap en lusteloos. Het komt wel goed'



Harry's POV



Niall loopt de keuken in met een blauwe kwast in zijn handen. Hij kijkt me boos aan en loopt dan door naar de kraan, waar hij de kwast uitspoelt.

'Niall, Harry wilde nog iets tegen je zeggen' zegt Jessica. Ik geef haar een boze blik en schud mijn hoofd. Het enige wat ze doet is knikken. Ze knijpt in mijn hand en loopt de keuken.

'Ik hoef het niet te horen' Gromt Niall. Hij pakt een oude doek van tafel en draait zijn kwast erin.

'Goed zo, dan hoef ik niks te zeggen' Ik sla mijn armen over elkaar.

'Oké dan' Hij draait zich om en opent de koelkast.

'Wacht. nee.. Ik moet het wel zeggen'

Niall zucht hoorbaar en kijkt me aan. Hij leunt tegen de aanrecht. 'Nou?'

'Luister, het spijt me'

'Wat spijt je?'

'Dat ik je sloeg. Ik ken mijn eigen krachten niet. Sterker nog, ik beheers het niet. Als ik boos word dan.. naja, het maakt ook niks uit. Waar het om gaat is dat ik je nooit had mogen slaan'

'Klopt' zegt hij kortaf.

'Dus, je vergeeft me.'

'Daar was ik niet boos om. Ik ben boos, omdat je je kans had bij Jessica en het facking hard verpest. Eerst Lisa en toen-'

'Je weet dat dat nooit gebeurt is' Bijt ik hem toe. Dit gesprek gaat de verkeerde kant op.

'Ik zag de pijn in Jessica's ogen. Je hebt haar gisteravond kapot gemaakt. Haar gezicht-'

'Ze heeft me vergeven' Onderbreek ik hem.

'Ja, dat weet ik.' Hij draait zich om en grijpt een doek waarmee hij het aanrecht afpoetst. 'Maar dat zal niet lang meer duren'

'Wat voor zieke plannetjes heb je dan om ons uit elkaar te drijven?'

Niall gooit de doek in de wasbak. 'Ik niet. Het is gewoon een kwestie van tijd tot ze realiseert dat ze niet samen kan leven met een vampier'

'Waarom niet? Het gaat goed'

'Nu nog wel. Maar wat over dertig jaar. Zij groeit op en word een oude vrouw en jij blijft een tiener van 19.'

'Daar heb ik nog niet eens over na gedacht' bedenk ik me dan. Ik plof op een keukenstoel.

'Zij gaat door, maar jij.. Jij staat stil'

'Fuck' Ik wrijf in mijn gezicht. 'Je hebt gelijk.'

'Er is zoveel shit gebeurt dat jullie de echte vijand zijn vergeten. De tijd'

'Wat als ik haar bijt. Dan is ze voor altijd-'

'Nee, nee. We bijten niemand zonder reden'

'Dit is een reden. Ik kan niet zonder haar'

'Liam vermoord je'

'Natuurlijk niet. Ik ga Jessica veranderen in een vampier. Misschien niet vandaag, maar het lukt me' Ik schuif mijn stoel naar achter en verlaat de keuken.