Hoofdstuk 108

6.5K 371 38
                                    

Jessica's POV


'Het ziet er vreselijk uit hier. Hoelang wonen jullie hier nou?' Vraagt Marieke.

'Van binnen valt het mee, de jongens hebben het opgeknapt'

'De jongens?' Ze kijkt me weer aan via de spiegel.

'Ja' Zeg ik. Ze hoeft niet alles te weten. Misschien lieg ik wel tegen haar, dat zijn ze gewend..

De auto stopt langzaam. 'We zijn er, Harry' fluister ik. Ik schud hem op en neer.

'Die knul kan niet zelf lopen zo.' Zucht Marieke.

'Ik haal Niall' beslis ik. Ik open het portier en stap de donkere nacht in. Door de gordijnen zie ik het licht in het huis branden.

Ik leg mijn hand op te deurklink. De voordeur vliegt open.

'Jessica!' Roept Niall. 'Je bent terug! Waar was je? Waar ben je.. Je ziet er doodmoe uit. Wat is dit, stro?' Hij haalt iets uit mijn haren 'Was het Josh? Het was Josh' Hij verast me met een omhelzing.

'Niall' Ik beantwoord zijn omhelzing.

'Ik ben zo blij dat je terug bent. Dit is de laatste keer dat hij je te pakken krijgt. Ik zorg ervoor-'

'Niall!' Ik trek mezelf los. 'Kan je me helpen?'

'Waarmee?' Hij kijkt over mijn schouder.

'Harry' Ik bijt op de binnenkant van mijn wang en wacht op zijn reactie. Zijn gezicht veranderd in een grote frons.

'Wat heeft hij gedaan' zegt hij koud. Hij haalt zijn pet van zijn hoofd en gaat door zijn haren.

'Beloof me dat je niet boos op hem word. Je moet het beloven'

'Wat heeft hij gedaan, Jess' sist hij door zijn tanden.

'Hij heeft niks gedaan. Hij is gewoon.. dronken'

'Dronken, hè?' Gromt hij. 'Je meent het. Daar zat hij dus. In de facking kroeg'

'Hij heeft het moeilijk gehad.' Zeg ik snel. De koude nachtlicht snijd tegen mijn wangen.

'Sorry?!' Lacht hij. 'Hij heeft het moeilijk gehad? Jij was weg! Jij, niet hij' schreeuwt hij.

'Niall, ze horen je' sis ik.

'Wie is ze?' Zegt hij zonder een spier te vertrekken. De emotieloze woorden van Niall maken me compleet in de war.

'Harry en.. uhm. Mijn tante' Stotter ik.

'Je hebt je tante meegenomen! Niemand mag weten dat we hier zitten' Roept hij plotseling.

'Ze zegt niks. Tegen niemand'

'Daar gaat het niet om. Zorg dat ze weg gaat' Hij draait zich om.

'Niall, help me dan. Harry kan niet lopen' Zeg ik hem. Zuchtend loopt hij langs me af.

'Dankjewel' Roep ik hem achterna. Ik haal diep adem en loop achter hem aan.

Mijn tante staat al naast de auto met haar handtas in haar handen. Ze loopt naar me toe. 'De rit terug naar mijn huis is te lang om nog te rijden. Zou ik vannacht hier mogen blijven slapen?' Vraagt ze.

Ik denk aan Niall's reactie, maar zeg meteen dat het mag. Hij hoeft niet te beslissen wat er gebeurt.

'Auw' Kreunt Harry als Niall hem over zijn schouder gooit en naar binnen draagt.

'Die is sterk' Glimlacht Marieke. Haar glimlach verdwijnt als ik haar aankijk. De manier waarop ze haar haren heeft zitten. De kleur van haar ogen. Ze lijkt zoveel op mij.

BadWhere stories live. Discover now