Hoofdstuk 73

8.2K 332 29
                                    

Harry's POV



'Ik zweer je, ik heb haar met geen één vinger aangeraakt' Ik houd mijn handen omhoog.

'Dit moeten we verder onderzoeken. Jullie gaan mee naar het bureau.'

'Wat?! We hebben niks gedaan. We wilden alleen helpen!' roept Niall.

'Niet waar! Jullie hebben aan me gezeten, die blonde zei zelfs dat hij me.. wilde verkra-'

'Ho! Dat is facking onzin! Ik zou zoiets nooit doen! Waarom verzin je dit!' Roept Niall. Hij balt zijn vuisten.

'Rustig Niall. We regelen dit wel' kalmeer ik hem.

Ik draai me om naar één van de politieagenten 'Luister meneer' Begin ik. 'We hebben niks gedaan. Een onderzoek is tijdverspilling, dankjewel' Ik begin weg te lopen.

'Terug komen!'

'Nee' Grom ik.

'Je laat hem gewoon gaan? Hij heeft me beroofd en aangerand!' Roept het meisje.

'Je staat onder arrest!' Schreeuwt hij. Hij wijst zijn pistool naar me.

'Serieus? Doe maar! Schiet maar!' roep ik.

'Harry, nee. Je bent nog zwak van de vorige keer' Zegt Niall

'Daag me niet uit, kom hier'

Zuchtend loop ik naar hem toe. 'Best. We gaan dit doen, maar wie heeft er aan het einde van de dag gelijk?'

Hij is stil. 'Juist, wij'

'Handen op uw rug'

'Ik ga niet in de boeien. Ik loop zelf mee' Bijt ik hem toe.

Was ik maar bij Jessica gebleven. Ik kan uren naast haar bed zitten, kijken hoe ze droomt. Waar droomt ze over?

Als ik zou dromen, zou ik dromen over haar. Over haar ogen. Haar haren.

Waarom ben ik hier?

Ik stap achter Niall aan de politiewagen in. Hij leunt naar me toe. 'Ze geloven echt wat die bitch zegt'

'Ik weet het' Ik ga met mijn hand door mijn haar.

'Waren we maar nooit achter het geluid aan gerend. Dan zaten we nu wiet te roken' Grinnikt Niall.

'Echt niet, smerig spul'

'Is het gezellig daar achterin! Willen jullie thee bij jullie thee kransje' Roept de man met de snor naar achter.

Nog één woord en ik trek zijn snor er persoonlijk af.

'Jullie blijven vannacht in de cel, totdat we verder gaan onderzoeken.'

'fuck, het is morgen nieuwjaar' zeg ik tegen Niall.

Hij kijkt me geschrokken aan. 'We moeten hier weg'

'We kunnen niet weg' ik wenk naar de politieman voor in de auto.

'We bellen Jessica. We regelen dit' Fluistert hij.

Ik knik, al weet ik niet zeker of het nou zo makkelijk is om iets te regelen. Zodra we bij het bureau zijn hebben ze door dat Niall de boel had gesloopt in de bar en ik de vampier was in het ziekenhuis.

Fuck dit..


Jessica's POV


Kreunend strek ik mijn armen uit. 'Harry?' Zeg ik schor.

Ik til mijn hoofd op. Hij is er niet. Teleurgesteld gooi ik de dekens van me af.

Ik loop naar de wasbak en gooi water in mijn gezicht. Als ik een handdoek pak en mijn gezicht afveegt zie ik in de weerspiegeling Louis staan.

Ik draai me om. 'Wat doe je hier?'

'Sorry, ik wilde je niet laten schrikken' Grinnikt hij. Ik pak mijn borstel en loop naar mijn bed.

'Wat is er aan de hand?' ik kam door mijn haar.

'Ik wilde je gewoon even zien. Het is lang geleden dat we zo even..' Hij gaat met zijn hand over zijn gladgeschoren kin. 'Zaten. En rustig praatte'

'Ik wist niet dat jij zo'n prater was'

'Ik ook niet' Lacht hij. 'Ik voel me de laatste tijd gewoon zo kut. Ik mis mijn familie en oude vrienden. Ik mis Vera'

'Ik mis haar ook.' Ik voel een brok in mijn keel. 'Ik ..'

'We hoeven het nu niet over-'

'Nee, het is goed. Ik ben hier nu voor jou. lucht je hart' Ik klop op het plekje naast me op bed. Hij knikt lachend en gaat zitten, zijn handen in zijn broekzakken.

'Ik ben wel mannelijk, dus niet te veel emoties en gevoelens'

'Dat mag best wel een keer' Ik trek de dekens tot over mijn knieën.

'Ja..' Hij buigt zijn hoofd neer. 'Ik ben er niet zo goed in, denk in'

'Ik kan je helpen. Ik ben er voor je, lou' Ik kijk hem aan in zijn ogen, die langzaam in rood veranderen. 'Louis?'

'Wat is er?' Zegt hij.

'Niet weer. We zijn vrienden, niet meer'

'Weet ik toch' Hij staart naar mijn lippen. 'ik weet dat toch' herhaald hij. hij gaat met zijn hand naar mij wang.

'Louis' Ik duw zijn hand zachtjes weg.

'Jessica' glimlacht hij.

'Nee' Ik sta op en loop naar mijn bureau.

Even is het stil achter me. Dan hoor ik het bed kraken, hij staat op. 'Het spijt me'

'Het is al goed' Ik pak mijn mobiel van mijn bureau. 'Hè? Harry heeft me tien keer proberen te bellen?' Verward kijk ik Louis aan.

BadWhere stories live. Discover now