Miss Popular

Chapter 28

Parang nanghina ang tuhod ni Doctora dahil napaupo siya sa upuan niya. Si Justin naman ay lumapit sa akin na tumingin palipat-lipat sa amin. Hindi ko alam kung bakit kailangan ko din kabahan kahit alam ko na ang sagot sa mga itatanong ko.

"Sabihin mo sa akin, sinadya mong ipa-ampon ako sa mga magulang ko dahil alam mong matulungin si Sir Antonin at hindi niya ako papabayaan lalo na kapag nalaman niyang may sakit ako.

"Sabihin mo sa akin ngayon na ang sakit ko ay namana at nakuha ko mula sa tunay ama?"

Alam kong nagulat sila dahil parang napetrified sila sa sigaw ko ng muli akong magsalita.

"Sabihin mo sa harap ko ngayon, lalaki ang anak ng mga Evans. Sabihin mo oh mawawalan ka ng lisensiya. SABIHIN MO SA AKIN, AKO BA ANG ANAK NA YON? SABIHIN MONG MALI AKO!"

"O-Oo. Oo. I-Ikaw-- ang anak ni Antonin."

Ang takot ng Doctor sa sigaw ko ay nasabayan ng pagkirot ng puso ko. I was again suffocated at hindi ako maka-hinga kasabay pa ng pagsakit ng puso ko.

I clutch my chest at naramdaman ko ang paghawak ng kamay ni Justin sa akin. Ramdam ko ang mainit na tubig na lumalaglag sa pisngi ko.

Kasabay ng sakit ng puso ko ay ang sakit ng katotohanan na ako nga ang anak nila. Mabait sila at alam ko na yon mula ng malaman ko na ampon si Amber pero bakit hindi pa din ganon kadaling tanggapin ang totoo. 

Hinawi ko ang kamay ni Justin at patakbo akong lumabas. Nabangga ko ang dalawang gaurd na siguro ay papunta sa opisina dahil sa narinig na sigaw ko. I drive madly at umuwi ako sa mansion.

Nasa sala ang mga tunay kong magulang. Saglit akong natigilan. Ng mga oras na yon gusto kong yakapin ang aking ina. Gusto kong maranasan muli ang pagmamahal na minsan kong naranasan sa nagaruga sa akin.

Pero tumakbo ako paakyat at nasalubong ko si Amber.

"Hey! What's happened?"

Hindi ko siya pinansin. Narinig ko na lang ay isang tunog ng cellphone. I slam the door at naka-hawak pa din ako sa dibdib ko.

Binukasan ko ang cabinet ko at kumuha ng gamot. Madalas may naka-stock na tubig sa kwarto ko para in case of emergency. Pagka-inom ko ng aspirin, I get my rucksack and pull some clothing into it.

Narinig ko ang lagabog ng pinto ko. It's not Amber whose banging my door but Justin.

I opened it while making sure my bag on my shoulder was securely there. Nilipasan ko sila na naka-sunod sa akin pati si Mam Seline.

"Julian why leaving after all of these."

Kasunod ko pa din sila at nasa sala si Mr. Evans nakaupo habang ina-alalayan siya ni Amber.

My eyes met Amber's and there something in there I can't read. Gusto ko siyang lapitan. Hilahin palayo sa lugar na yon ang magsama kami na kami lang. Pero hindi, hindi ko magawang lapitan siya.

Nilingon ko ang nag-salitang si Justin.

"I thought you knew what you're doin'. You told me your plans and you said you are ready for whatever the truth was."

"Hindi pala ako handa."

Mahina ang pagkakasabi ko non at nakatingin lang ako kay Justin.

"That's insane. Aren't you happy that after all this time we are your real family. Julian we've been waiting for this-- I was always thinking how it would be if my real sibling was here."