Miss Popular

Chapter 1

by: SMK:D

Ako si Julian Cruz...

Chapter 1 

Kakarating ko lang galing ng school at medyo pagod pa talaga ako. Maraming gawain kasi Foundation ng Academy. 

Taon taon ang ginagawa namin at magkaroon ng candidate for Mr. and Ms. Mitchel Academy. 

Nagsisimula pa lang kami. Medyo may mga nagparegister na at ang ginawa nga namin kanina ay pinili ang mga nag audition. 

Ako si Julian Cruz, Thirty-Five-Year-Old, Director ng Mitchel Academy. (???????) 

Paano nangyari? 

Mahabang kwento... at isang single DADDY. 

Paano din nangyari? 

Tinatamad ako isaisahin ang bawat ditalye ng buhay ko kaya wag na lang. Sa ngayon I wanted to take a rest dahil pagod talaga ako. 

Buti na lang Linggo na bukas. Hindi na muna ako pupunta sa Academy. Meron namang mga staffer at ASC (Academy Student Council) Staff para gumawa ng ilan pa sa mga dapat gawin. Nag-extend sila ng time para don. Kaya naman malaking pasalamat ko sa mga staffer. 

Ang gagawin lang naman ay program. Paplanuhin pa ang program at ipapasign sa akin kung ok na. 

"Manang!" tawag ko sa kasamahin namin.

Si Manang Dolor ang dakilang tagapag-alaga ng brat kong anak. Si Abigail, isang napaka kulit na seven years old little girl. 

Hindi ko akalain na magkakaroon ako ng tulad ni Eloise at ni Amber na din. Nakikita ko ang ugali nilang dalawa sa anak ko. 

Nasa kalagitnaan ako ng sala at papunta na ako ng kwarto para makapag palit. 

"Oh, bakit?" 

Silip naman niya mula sa kusina. Si Manang Dolor lang ang kasama namin sa bahay at si Toby ang driver ni Abigail. 

"Manang kapag dumating si Abby kayo na muna ang bahala. Matutulog muna po ako." 

"Sige, Sige. Gigisingin pa ba kita para sa hapunan?" 

"Hindi na po bababa na lang ako mamaya." 

Dumiretso na ako sa kwarto. Isa akong hands on Dad. Kahit na busy ako sa school lagi akong may time para kay Abigail. 

Ako ang naghahanda ng mga gamit niya. Naghahatid at sumusundo sa school. Ngayon nga lang hindi dahil nga busy sa school. 

Gusto ko, ako mismo ang mag-aasikaso sa kanya. Ayaw ko magkaroon ng pagkukulang. 

Alam ko naman ang gagawin ko dahil lahat ng naranasan kong pagmamahal sa Nanay at Tatay ko noon ay siyang ginagawa ko para kay Abby. 

Hinubad ko ang salamin ko at nahiga na ako. Ilang minuto.... 

"Julian!" 

Napamulat ako sa biglang pagdagan sa akin ni Abby. 

"Hey! Why are you sleeping you promise me you're going to make mac and cheese for me." 

"Did I promise you that?" sabi ko at medyo humikab pa ako.

Naupo ako sa kama mukhang naka idlip naman ako. Kahit papaano. 

"Yes you are. You said, you're not going to pick me up so you'll pay me mac and cheese and, you forgot." she cross her arm at sumimangot.

Kinuha ko ang salamin sa nasa ibabaw ng mesa at ngumiti ako sa kanya. 

"Well, I'm not making your mac and cheese if you still wearing that school uniform of yours young girl."

Tumili siya at yumakap sa akin.  "Alright, I'll be at the kitchen after I've change. I love you Daddy." at tumakbo na siya palabas ng kwarto ko.

Tumayo naman ako at medyo pupungas-pungas pa talaga ako. Again, I yawn and stretch. Bumaba ako ng kitchen at lumapit sa ref para kunin ang ilan sa mga gagamitin ko. 

"Manang, asan po ang elbow macaroni? Dito lang po yon sa cabinet." 

"Nilalaga ko na. Kilala mo naman ang anak mo." 

Ngumiti ako kay Manang. Kilala talaga niya si Abigail. Nang mailabas ko na ang mga gagamitin ko at nagtanong ulit ako kay Manang. 

"Ano po ang meriyenda ni Abby?" 

"Sandwich. Ang palaman corned beef with potato." 

Naupo naman ako sa may gilid ng stove. Ang stove kasi namin ay isang malapad na mesa. Doon ako nag open ng corned beef. 

Usually, ham or bacon ang nilalagay ko sa mac and cheese pero dahil paborito ni Abby ang corned beef yon ang ilalagay ko. 

I smash the cheese para mas madaling matunaw. At ilang sandali pa-- 

"So, can I help you?" sabi ni Abby pagkapasok na pagkapasok niya sa kusina. 

"No.--" sabi ko habang dine-drain ko ang macaroni sa may lababo. 

"--you said I'll make it." 

"Ok, if you say so. So, how's your day Julian?" 

Julian???? 

Napansin niyo siguro kanina pa na Julian ang tawag niya sa akin? Ganyan na ganyan si Amber. 

Minsan she never called her Dad as Dad kung hindi by his name except to her Mum. Lumaki kasi sa Washington. Si Amber huh? hindi si Abby. 

"Good. And how about you?" 

"Well, I have three star in my drawing class and I perfect my quiz in Mathematics." 

"Wow that's good. I'll make this more special because you've done great today." 

Nasa isang malaking saucepan na ang elbow macaroni at nalagyan ko na yon ng tinunaw na butter. I stir it. 

"Can I make a wish?" 

"Not again--" 

"But you said--" 

"Alright, I know I made a promise. So what is it?" sabi ko at nilagay ko na ang smash cheese para matunaw hinalo ko ulit. 

"Can we watch a movie tomorrow? Please?" 

I pretend na nagisip muna ako kung papayag ako pero siyempre papayag naman ako. 

Nangako kasi ako sa kanya na kapag maganda ang mga scores niya for the whole week, every end of the week, she can make wishes to be granted.  

Nilagay ko ang corned beef at ang melted cheese. Hinalo ko at-- 

"Ok." 

She gesture a 'yeah' at ngumiti ako sa kanya. Umakyat siya sa isang upuan at pinanood ang ginagawa ko. 

"Smells good." sabi pa niya at maya maya pa ay nilipat ko na yon sa may foil na tray na hinanda ni Manang Dolor para i-oven.