I SEE YOU

ISY12.

AN:

Nag leave pa ako mga babies para makapagsulat..Haha. I missed writing.
Ciao!

Enjoy reading!

~~

Kumikirot ang buong katawan lalo na ang pinakatatago-tago niya nang magising siya kinaumagahan.Kinapa niya ang tabi niya upang mapabalikwas lamang nang hindi niya makapa si Brian. Kunot-noong tumayo siya at ipinulupot ang kumot sa buong katawan.Dahan-dahang naglakad siya palabas ng kwarto nito upang makita itong naninigarilyo sa veranda ng condo nito.

Napatikhim siya para kuhanin ang atensyon nito. Kunot-noong lumingon ito ngunit dagling nawala din iyon nang mapagmasdan siya.

"Hey, baby! Are you sore?" He asked smirking that made her blushed. Kainis na lalaki, wala man lang filter ang bunganga.

"Hmmp. Ewan ko sayo." Napaismid siya at tumalikod nang bigla siya nitong haklitin kung kaya't nalaglag ang kumot na tanging suot niya. Nanlalaki ang matang napatitig siya dito. Kumalat ata lahat ng dugo sa katawan niya. She's freaking naked in a broad daylight! And he's staring at her like she's a prey. Napaatras tuloy siya nang dumilim ang ekspresyon ng mukha nito. His face was full of lust and passion and it's making her wet down there. Napaungol siya tuloy na ikinagulat niya. Goodness! Mukha tuloy siyang babaeng uhaw sa s3x.

"Shit!" Napamura ito at dahan-dahang napaatras mula sa pagkakalapit nila.
"Get dressed already, baby. We'll eat breakfast." Dagdag nito at nauna ng lumabas sa silid nito.

Naiwan siyang namumula at dali-daling pumasok ng banyo para maligo. Habang naliligo ay samut-saring mga bagay ang iniisip niya. Alam niyang ang bata pa niya para gawin iyon ngunit sigurado siyang mahal na talaga niya si Brian at hindi siya nagsisisi na ito ang nakakuha ng puri niya. She felt elated but a little bit nervous. She hoped Brye felt the same towards her. Sana nga.

Pagkalabas niya ng kwarto ay ang gwapong mukha agad ni Brian ang nasilayan niya. Dagling bumilis ang tibok ng kanyang puso nang magtama ang mga mata nilang dalawa. She smiled at him.

"Come here, baby. Let's eat. I know you're famished." Aniya na nakapagpula ng mukha niya. Nahihiyang nagpaakay siya dito paupo.

"Ahm..papasok pa ba tayo?" Aniya kay Brian na nagsimula ng kumain.

"I don't know. You still want to go to school?" Anito na hindi man lang nag-abalang sumulyap man lang sa kanya. At aaminin niyang nasaktan siya dahil doon. Mabuti nalang at hindi ito nag-angat ng tingin sa kanya. Ayaw niyang makita nito ang pamumuo ng luha sa kanyang mga mata.

"Sana. Ikaw ba?" Pilit na nakangiti na saad niya.

Nag-angat nga ito ng tingin ngunit blangko ang mukha nitong nakatitig sa kanya. Bakit? Parang may nag-iba? Nararamdaman niyang may nag-iba talaga. Call it women's intuition. Alam niyang may nag-iba kaya kahit gusto na niyang umiyak ay nagtapang-tapangan siya. Kiming nginitian niya nalang ito at agad naman siyang nag-iwas ng tingin dito.

"You can go to school then. I have other things to do with the boys." Seryoso ng sagot nito habang matiim pa rin na nakatitig sa kanya.

"Ah, ganun ba?Okay." Parang maamong tupa na saad niya at nagsimula na ring kumain. Ang kaninang saya na kanyang naramdaman ay parang saranggola na biglang lumagapak mula sa ere. Nasasaktan siya sa pambabalewala nito sa kanya. At gusto na niyang umiyak ng umiyak. Ngunit hindi niya gagawin.

"I can drop you off to school if you want." Anito at nauna ng tumayo. "Just wait for me here. I'll just change."

Naiwan siyang naguguluhan. Anong nangyayari? Bakit ang kaninang sayang naramdaman niya ay panandalian lang? Bakit? Naiinis na pinahid niya ang luhang pumatak sa pisngi niya. Hindi siya iiyak. Matapang at matatag siyang babae. Siya si Belice Anicette at lahat kakayanin niya.

Buo ang loob na tumayo siya at hinugasan ang pinagkainan nila. She plastered a smile on her face nang marinig ang mga yapak nito. Mukhang nagulat pa ito nang makitang nakangiti siya.

"Pwede bang sumama nalang ako sa iyo, baby?" Pilit nilalakasan ang loob na sabi niya. Nakangiti lang siya dito habang seryoso lamang itong nakatingin sa kanya.

"You can't. It's strictly for the boys only." Walang kakurap- kurap na sabi nito at nauna ng maglakad palabas. Parang asong sumunod siya dito hanggang sa kotse nito bitbit ang kanyang  bag.
"Where will I drop you? In school?" Anito nang magsimula na itong mag drive.

Napalunok siya.Pilit pinipigilan ang pagtulo ng mga luha at pilit na ngumiti dito.

"Ibaba mo nalang ako sa kanto. Nakalimutan kong magkikita pala kami ni Maggie ngayon."

"Where are you seeing her anyway?" Brye asked glancing at her way for a while.

"Sa may tapat lang ng mall. May ibibigay lang naman ako sa kanya." Lies and more lies Belice! Magsinungaling ka hangga't kaya mo pa.

"Okay." His simple answer that made her insides cry. She's weeping inside and he doesn't even know it.

"Bye." Mahina ang boses na sabi niya at dagling hinalikan ito sa labi na ikinagulat nito. She smiled at him for the nth time.
"Enjoy your time with them." Aniya at dali-daling bumaba na sa kotse nito. Hindi na niya hinintay ang sasabihin nito.

Parang tangang umiiyak siya habang naglalakad. Ni hindi niya pinansin ang mga tingin ng mga nakakasalubong niya. She's deeply hurt. She's hurting inside and crying is the best thing that she must do for now .

Paanong ang masayang gabi ay naging malungkot na umaga? May hindi ba ito nagustuhan sa kanya? Dahil ba wala siyang karanasan? O dahil nakuha na nito ang pinakaiingatan niya? Napahikbi siya lalo dahil sa mga naisip niya. Nagpara siya ng taxi at nagpahatid sa bahay nila. Mabuti nalang at wala pa ang mga magulang nila. Ayaw niyang makita siya ng mga ito na umiiyak. Hindi siya iyaking babae at magtataka ang mga ito kung bakit siya umiiyak. Napahikbi siya habang nakadapa sa kama niya.

I'm so sorry Mama, Papa!  Nagkamali ako. I'm sorry.

~~

Wala talagang happy ending! Diba? 😂
Ang mga lalaki talaga. Alam na this. 😁

**

Click the 🌟 and hit comment.

OiBhabie