Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 36

Opgelucht door haar gesprek met Marion kruipt ze bij thuiskomst bij Wolfs op de bank die daar languit ligt terwijl Fleur de hele vloer in de woonkamer bezaait had met haar barbies waarmee ze zat te spelen.
'Was het fijn bij Marion' sloeg hij direct zijn armen om haar heen zodat ze niet van de bank af zou vallen.
'Ja' glimlachte ze kleintjes.
'Goed zo. Ik vind het fijn dat je iemand hebt waarmee je goed kan praten' stelde hij haar gerust dat het hem niet uitmaakte.
'Ik kan ook met jou praten' verzekerde ze hem ervan dat het niet aan hem lag.
'Dat weet ik, maar vrouwen snappen elkaar soms beter toch' vond hij het geen enkel probleem.
'We hadden het over m'n moeder. Marion heeft geen idee wat er allemaal gebeurt is thuis vroeger' voelde ze zich er schuldig over.
'Wil je het haar vertellen' zag hij dat ze het lastig vond.
'Jawel maar ik durf niet. Ik wil niet dat zij zich schuldig zou voelen omdat ze nooit iets gemerkt heeft van wat mijn vader allemaal met me uitspookte. Zij kon er niks aandoen' gaf ze toe hoe ze erover dacht.
'Dat kun je haar toch zeggen' was hij van mening.
'Ze zal het zichzelf kwalijk nemen en dat wil ik niet' schudde ze haar hoofd. 'En het is wel goed zo' besloot ze dat ze het wel zo zou laten.
'Wat gaan we nog doen vandaag' veranderde ze het onderwerp terwijl ze aan de knoopjes van zijn overhemd prutste.
'Zeg jij het maar' liet hij haar de keus.
'Iets rustigs, ik heb niet de puf om de hele dag te lopen of zo hoor' maakte ze hem meteen duidelijk. 'Hebben jullie wel al boodschappen gedaan' schoot haar iets anders te binnen.
'Wij moesten opruimen van jou' schudde hij grijnzend zijn hoofd.
'Laten we dat dan eerst maar eens doen he' drukte ze lachend haar lippen op die van hem terwijl hij zijn hand onder haar shirtje liet glijden.
'We kunnen ook eerst even vrijen' streelde hij haar zachtjes over haar rug terwijl hij haar uitgebreid kuste.
'Is wel heel verleidelijk' beet ze op haar onderlip omdat ze wist dat hij dat niet kon weerstaan.
'Ik pak je, kom maar mee' kuste hij haar hals terwijl hij haar shirtje omlaag hield zodat hij ook haar borsten kon kussen.
'Papa kijk die mevrouw' werd hun moment verstoord door Fleur die schreeuwend naar buiten wees.
'Waar' sprong hij meteen op van de bank om naar buiten te rennen.
'Gaat papa die mevrouw nou ajesteren' keek ze geschrokken op.
'Kom liefje gaan we je schoenen aan doen en dan gaan we boodschappen doen' praatte Eva eromheen.
'Ga je me dragen' had Fleur geen zin om zelf te lopen.
'Dat kan ik toch helemaal niet meer. We kunnen wel zo knuffelen' trok ze de kleuter bij zich op schoot in haar armen.
'Krijg ik ook kusje' tuitte die haar lippen in afwachting van een kus.
'Ik hou van jou' verzekerde Eva haar waardoor ze helemaal glunderde. 'En wat zeg jij dan' kietelde Eva haar zachtjes.
'Ik hou van jou' riep ze enthousiast uit. 'Mama' voegde ze er vervolgens bijna onverstaanbaar aan toe.
'Prinsesje' knuffelde Eva haar nogmaals terwijl Wolfs afgepeigerd terug de kamer in kwam.
'Heb jij die mevrouw in de gevangenis gedaan papa' keek Fleur op naar haar vader. Ze vond het maar wat cool dat haar vader bij de politie werkte en zo iemand op kon sluiten.
'We zijn klaar' praatte Eva er wederom om heen.
'Papa niet' giechelde de kleuter omdat Wolfs alleen zijn sokken aanhad.
'Ik kom eraan' verzekerde hij ze terwijl hij de trap op sprintte om schone sokken aan te trekken en daarna zijn schoenen.
'Kom maar vast liefje' maakte Eva aanstalten om vast met Fleur naar de auto te gaan.
'Moet niet tas mee' keek de kleuter haar vragend aan.
'Die mag papa meenemen, samen met zijn kratje bier' grinnikte Eva waarna ook Fleur giechelde.
'Ohja dat is helemaal mooi' kwam ook Wolfs er lachend achter aan die alles gehoord had.
'Papa is veel sterk' deed Fleur alsof ze ook hele grote spierballen had.
'Ohja papa wel, en ik dan' proestte Eva het uit omdat Wolfs natuurlijk weer de held van zijn dochter was.
'Jij bent zo lieve mama' spreidde ze haar armen wagenwijd open om aan te duiden hoe lief ze Eva vond.
'Nee dan is het goed' glimlachte Eva tevreden met het gekregen antwoord. 'Kom maar' hield ze de deur open zodat Fleur naar buiten kon en Wolfs haar volgde met zijn handen vol waarna zij de deur weer op slot draaide en de twee naar de auto volgde.
'Moet je zelf even erin klimmen he' opende Eva de deur van de auto voor Fleur.
'Jij moet mij vast maken' protesteerde die in eerste instantie.
'Dan moet je wel eerst gaan zitten' seinde ze doelend op de verhoging anders viel er niks vast te maken. En terwijl Fleur in de auto klom zette Wolfs de tassen in de achterbak.
'Hallo Fleur' werd het instappen verstoord doordat Angelique naast de auto verschenen was.
'Als je nou niet opdondert' gooide Wolfs het bier kratje de straat op waarna hij haar hardhandig bij de auto vandaan trok.
'Hoe weet die mevrouw hoe ik heet' keek Fleur van de vrouw die door haar vader weg werd getrokken naar Eva die haar de auto in duwde.
'Geen idee liefje. Die mevrouw is een beetje gek' zette ze Fleur gauw vast zodat die niet zou mee krijgen van wat er zich achter de auto afspeelde.
'Het is ook mijn dochter, ik wil haar zien' stond Angelique daar te schreeuwen terwijl ze zich los probeerde te trekken van Wolfs.
'Papa pakt de boef' zat Fleur alleen maar te joelen in de auto, zich totaal niet bewust dat dit hele gebeuren om haar ging en dat de door haar genoemde boef haar biologische moeder was die haar wilde zien.
'Je krijgt haar niet te zien' duwde Wolfs haar weg waarna hij zich bij zijn gezin in de auto voegde en zonder zijn gordel vast te maken de straat uit reed.
'Jij moest die in de gevangenis doen papa' zat Fleur beduusd op de achterbank dat haar vader de boef zomaar had laten gaan. Ze snapte er helemaal niks meer van.
'Papa heeft geen handboeien boeien bij zich prinses, we gaan toch boodschappen doen' maakte hij er een mooi verhaal van. Hij had immers geen enkel recht om haar op te pakken, maar dat zou Fleur toch niet begrijpen.
'Oja, dan worden alle mensen bang' sloeg ze giechelend haar hand voor haar mond. Ze wist nog wel dat ze een keer met haar vader in de winkel was en dat hij zijn pistool en zijn handboeien bij zich had en dat de mensen toen een beetje bang waren voor haar papa, behalve zij, want ze wist wel dat papa die alleen mocht gebruiken als mensen heel erg stout waren, net zoals die mevrouw die ze niet kende maar die haar wel kende. Toch bleef dat maar een beetje gek. Maar juist nu had haar papa zijn spullen niet bij zich en had zij maandag geen stoer verhaal te vertellen op school dat papa een boef had gepakt. Niet dat het uitmaakte want al haar klasgenootjes vonden het toch wel stoer dat haar papa een echte politieagent was en daar was ze maar wat trots op.