Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 23

Als ze het plein oplopen trekt Fleur haar handjes uit die van haar vader en Eva om het op een rennen te zetten.
'Hier is het' sprong ze ongeduldig op en neer, wachtend totdat haar vader en Eva er ook eindelijk waren. Nadat ze de eerste keer met haar vader was wezen lunchen waren ze nog veel vaker geweest als Eva aan het werk was. Zo had Wolfs het excuus dat hij haar niet zo hoefde te missen, en daarnaast vond hij het eten er gewoon goed.
'Zoeken jullie vast een mooi tafeltje uit' veegde Eva de losse pluk haar uit Fleur haar gezicht vandaan.
'Ja' knikte die enthousiast.
'Niet te lang he, dan ga ik je missen' stak Wolfs plagerig zijn tong naar haar uit toen ze de lunchroom binnenstapte.
'Ja dag, tot zo' grinnikte Eva nog naar hem waarna ze door liep naar de bar.
'He Eef' werd ze enthousiast begroet door één van haar collega's.
'He, waar is Frank' begroette ze haar terug waarna ze naar haar baas vroeg.
'In de keuken volgens mij' haalde ze haar schouders op.
'Oké thnx' liep ze door richting de keuken van de keuken.
'Middag' riep ze hard terwijl ze de keuken binnenstapte om boven het kabaal uit te komen.
'He kijk nou Eva' waren haar collega's van de keuken altijd even enthousiast.
'Frank heb je even' richtte ze haar pijlen meteen op haar baas.
'Moet dat nu' moest hij zoals altijd even tegenstribbelen.
'Ja dat moet nu' hield ze voet bij stuk.
'Oké, kom maar op' gaf hij toe terwijl hij doorging waarmee hij bezig was.
'Onder vier ogen' zuchtte ze ongeduldig.
'Wij zijn die vier ogen wel' kreeg ze uiteraard commentaar.
'Ik kom eraan' knikte Frank die nu wel door had dat het menens was.
Aan een rustig tafeltje namen ze plaats.
'Wat kan ik voor je doen' wachtte hij gespannen af. Als je begon over het feit dat je met hem moest praten was hij altijd gespannen en nam hij een afwachtende houding aan.
'Jij bent m'n baas dus ik heb liever dat je het van mij zelf hoort dan dat je het straks via via hoort' deelde ze hem mee waarna hij licht knikte.
'Ik ben drie maanden zwanger en voordat je commentaar geeft, nee het was niet gepland maar het is heel welkom en we zijn er heel blij mee' was ze hem een stap voor voordat hij met commentaar zou komen.
'Zwanger' fronste hij zijn wenkbrauwen. 'Jij'
'Ja' knikte ze dat hij het goed gehoord had.
'En nu stop je met werken om huismoeder te worden' keek hij haar spottend aan.
'Natuurlijk niet, maar ik ga wel over vijf maanden met zwangerschapsverlof voor zestien weken' irriteerde zijn houding haar. 'Het is maar dat je het weet' stond ze boos op. 'Bedankt voor je felicitatie Frank' keek zij hem nu spottend aan.
'Sorry Eef. Gefeliciteerd maar ik vind dat hele moederschap helemaal niks voor jou' bood hij onmiddellijk zijn excuus aan.
'Dat dacht ik ook maar ik vind het heerlijk om met Fleur bezig te zijn' gaf ze toe.
'Maar die is geen baby meer, die heeft veel meer aandacht nodig een baby. Heb je hier wel over nagedacht' moest hij nog even dwars liggen.
'Ik wil dit' knikte ze bevestigend. 'En nu ga ik lunchen met mijn gezin' legde ze de nadruk op het woord gezin waarna ze bij hem vandaan liep om zich bij Wolfs en Fleur te voegen.

'Jij hebt chocomel' schoof Fleur op zodat Eva erbij kon op de ronde bank.
'Lekker' glimlachte ze naar het meisje die zelf ook een flesje had.
'En wat zei hij' was Wolfs te nieuwsgierig of Frank wat te zeuren had gehad. Eva had hem ook verteld hoe hij toen gereageerd had toen hij wist dat Wolfs haar vriend was.
'Het is niks voor mij' trok ze een gek gezicht erbij terwijl ze Frank zijn woorden herhaalde. 'Maar hij weet helemaal niks, jullie maken mij gelukkig' verzekerde ze hem ervan dat ze dit wilde.
'Gelukkig maar' grijnsde hij tevreden. 'Weet je al wat je wilt eten' veranderde hij van onderwerp. Ze waren tenslotte voor de gezelligheid met elkaar op stap.
'Ik wil het broodje gezond' knikte ze tevreden.
'En jij tosti' vroeg hij zijn dochter vervolgens.
'Of kroket met brood' had Eva nog een andere optie.
'Ze kan geen twee boterhammen op' schudde Wolfs zijn hoofd.
'Doen we er toch één, dat kan ook wel' wist ze zelf natuurlijk precies hoe het is zijn werk ging.
'Wat wil je Fleur een tosti of kroket met boterham' liet hij zijn dochter zelf kiezen.
'Kroket' tikte ze enthousiast op tafel met haar vingers.
'Hebben jullie een keuze gemaakt' kwam één van Eva haar collega's de bestelling opnemen.
'Eva heb een baby in haar buik' joelde Fleur uitgelaten.
'Sssst' maande Wolfs haar rustig te doen.
'Je zei dat ik het aan iedereen mocht vertellen' had haar enthousiasme plaats gemaakt voor een treurige pruillip.
'Jij mag het ook wel vertellen hoor' streek Eva door haar blonde krullen.
'Echt, wat leuk' reageerde haar collega enthousiast. 'Gefeliciteerd' werden ze dan ook meteen gefeliciteerd.
'Dan word ik een grote zus he. Hele grote' probeerde Fleur haar arm zo hoog mogelijk te houden.
'Een hele grote' glimlachte Eva trots naar het kleine meisje terwijl Wolfs ondertussen de bestelling opsomde waarna Eva hem bijviel om te zorgen dat alles goed was doorgegeven.

'Gaan we nou iets kopen papa' huppelde Fleur vooruit richting de deur.
'We gaan toch al' werd hij gek van haar gezeur.
'Je hebt het haar zelf beloofd he' moest Eva het er nog even inwrijven.
'Begin jij niet ook' stootte hij haar lachend aan.
'Wat wil je kopen dan Fleur, nieuwe kleertjes' vroeg hij zijn dochter die ongeduldig stond te wachten.
'Een jurkje' hield ze haar hoofd smekend een beetje schuin. 'En nieuwe laarzen' deed ze er nog een schepje boven op.
'Je hebt nog goeie laarzen' schudde Wolfs zijn hoofd dat hij daar niet mee akkoord ging.
'Jurkje voor de baby' deed ze een nieuwe poging.
'En wat nou als je een broertje krijgt die kan toch geen jurkje aan' proestte hij het uit.
'Oh... Nee' was ze hierdoor nogal overdonderd.
'We kunnen ook een romper kopen of gewoon een broek en een shirtje' hielp Eva haar.
'Oké' knikte ze dat ze het er mee eens was.
'Wel roze he' dacht ze wederom aan het gene dat zij mooi vond.
'We zullen kijken goed' liet Eva het er maar even bij voordat ze helemaal teleurgesteld zou zijn. 'Eerst maar eens iets moois voor jou uitzoeken he' pepte ze de kleuter op die vrolijk vooruit huppelde en genoot van alle aandacht die ze kreeg.
'Dan krijg jij ook een mooi jurkje' plaagde Wolfs zijn vriendin.
'Nee bedankt' gaf ze hem een duw.
'Weet ik toch, maar anders ben ik niet lief voor je volgens Fleur omdat jij niks krijgt dus je hebt pech' liet hij haar geen keus.
'Fijn' grinnikte ze dan ook om de wetenschap dat ook zij met een jurk naar huis zou gaan, of ze nou wilde of niet.