Hoofdstuk 8

1.3K 50 3
                                    

Terwijl Eva fluitend de citroentjes staat te snijden in de lunchroom waar ze werkt, gaat de deur open waarna Marion in de deuropening verschijnt.
'He Marion' was Eva verrast haar vriendin te zien.
'He Eef' grijnsde Marion breed terwijl ze verder de lunchroom inliep. 'Doe mij maar een cappuccino' keek ze om zich heen om het perfecte tafeltje uit te kiezen waar ze aan ging zitten terwijl ze wachtte tot Eva haar bestelling kwam brengen.
'Alstu' zette Eva even later dan ook het kopje voor haar vriendin op tafel neer.
'Hoe was je date met Wolfs' viel Marion gelijk met de deur in huis. Al kon ze zelf ook wel raden wat er gebeurd was toen zij weg was gegaan.
'Het was geen date' schudde Eva lachend haar hoofd. 'En het was gezellig' vertelde ze haar vriendin.
'Ach Eef kom op. Hij had je al bijna uitgekleed toen ik nog op de bank zat' wilde Marion heel iets anders horen.
'Ja nou' bleef Eva er toch nog even om heen draaien.
'Hebben jullie seks gehad' vroeg Marion dan maar op de man af.
'Ja' gaf Eva blozend toe. 'En het was zo geweldig' glunderde ze helemaal als ze eraan terug dacht.
'Was die lief voor je' wilde Marion toch nog even zeker weten.
'Heel lief' verzekerde Eva haar dat het wel goed zat.
'En nu' was haar vriendin nog niet tevreden met de informatie die ze had verkregen.
'Nu niks' haalde Eva haar schouders op. 'Volgende week gaan we iets leuks doen met Fleur erbij' was ze toch veel te enthousiast om niks te zeggen.
'Ben je verliefd' wilde Marion van haar weten.
'Ik weet niet. Ik vind hem wel leuk' gaf Eva twijfelend toe. Ze wist zelf niet goed wat ze nou eigenlijk voelde.
'Is dat nou wel verstandig' was Marion er niet echt een voorstander van dat Eva iets met haar collega zou beginnen. 'Je bent nog zo jong, hij is veel ouder dan jij, heeft een dochter' somde Marion op waarom zij vond dat het niet verstandig was.
'Ik zeg toch dat ik het niet weet' reageerde Eva gepikeerd. Waar bemoeide ze zich mee. 'En als hij me gelukkig maakt' trok ze zich niks van haar vriendin aan. Wolfs had tenslotte gezegd dat het om haar geluk ging en dat andere niks te oordelen hadden.
'Tja' had Marion daar geen weerwoord op. 'Je hebt gelijk maar ik maak me gewoon zorgen om je ook al weet ik dat je best voor jezelf kan zorgen' gaf ze toe. Eva was toch als een dochter voor haar en ze vond het lastig als Eva haar eigen keuzes maakte maar ze wist ook dat ze zich daar niet mee moest bemoeien maar ze was gewoon bang dat ze straks zo teleurgesteld zou zijn, en dat wilde ze voorkomen.
'Ik kom er vanzelf wel achter toch' lachte Eva om de woorden die Marion altijd gebruikte als ze niet naar haar wijze raad wilde luisteren.
'Als het maar niet met een gebroken hart is want die kan ik niet lijmen' moest Marion er nu toch ook wel om lachen. 'Sorry ik zal me er niet meer mee bemoeien' hief ze vervolgens haar handen op dat ze zich overgaf tot opluchting van Eva die haar vriendin een knuffel gaf waarna ze nog een cappuccino voor haar ging halen.

'Heb je een vriendje' zette Frank een kop koffie voor zichzelf nadat Marion vertrokken was en Eva bezig was met het bijvullen van de bar.
'Nee' antwoordde Eva verbaasd dat hij daar naar vroeg.
'Oh ja ik hoorde Marion over een gebroken hart' ging hij er over door.
'Het is nog niks hoor' haalde ze haar schouders op. Het was de waarheid en anders ging het hem ook niks aan. Hij was haar baas, ze hoefde hem toch niet te vertellen over haar liefdesleven.
'Dus je bent wel verliefd' haakte hij er meteen op in.
'Misschien. Wat gaat jou het aan' haalde ze opnieuw haar schouders op waarna ze wegliep om haar lege kratje op te ruimen. Frank was echt een topbaas en ze kreeg een hoop voor elkaar bij hem maar soms kon hij ook zo enorm zeuren of zich met haar leven bemoeien.
'Gewoon belangstelling' deed hij het af alsof het niks was maar op zulke momenten kreeg ze echt de zenuwen van hem. 'Ik heb het beste met je voor' hief hij onschuldig zijn handen.
'Het zal wel' schoof ze het af omdat ze er moe van werd dat iedereen zich zo met haar moest bemoeien.
'Je bent het beste personeel dat ik heb, dan mag ik toch best weten als je een vriendje hebt. Heb je geen tijd meer om te werken' gaf Frank niet op.
'Ik moet ook gewoon de huur van m'n huis betalen hoor' trapte Eva er niet in om iets prijs te geven. 'Dus geen zorgen ik neem geen ontslag' prentte ze hem in waarna ze doorging met haar werk omdat ze totaal geen behoefte had aan al die bemoeienissen. Alsof ze de hele dag met Floris zou kunnen doorbrengen in plaats van te werken. Hij moest toch ook gewoon werken om zijn lasten te betalen net als zij, en dus begreep ze er niks van dat Frank zo raar had gedaan. Alsof hij bang was dat ze haar baan op zou zeggen om de hele dag bij Wolfs te zijn. Ze moest er niet aan denken, ze vind hem wel leuk maar het is nog niet zover dat ze continue bij hem wil zijn. Nee daar is het allemaal nog veel te pril voor. Gelukkig werden haar gedachte afgeleid doordat er twee mensen de zaak binnen kwamen. Kon ze zich tenminste op hen storten in plaats van op haar gedachte waar ze toch alleen maar gek van werd.

Voorgelogen (flikken maastricht story)Where stories live. Discover now