Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 31

Met dubbele gevoelens roerde hij door de pan. Eindelijk zou Eva thuis komen, al was het alleen maar om te eten en voor Fleur. Die haar zo vreselijk miste. Maar het was een begin en hij deed er alles aan om haar weer thuis te krijgen, waar ze hoort, bij hun. De afgelopen dagen waren verschrikkelijk voor hem sinds hij met Angelique gepraat had. Zijn gedachte maakte overuren en hij hoopte dat hij de beste keuze had gemaakt. Dat Eva niet alsnog bij hem weg zou gaan, dan had hij helemaal niks meer. Was alles weer zoals voorheen, Fleur en hij en dat wilde hij absoluut niet dus hij hoopte dat hij nog op tijd was. Ook Eva vond het spannend, ze waren tenslotte van de week met elkaar naar bed geweest en daarna hadden ze elkaar niet meer gezien, alleen gesproken over de app omdat Eva niet meer wilde. Even geen contact was het beste. Zachtjes sloot ze de deur achter zich waarna ze haar weg vervolgde naar de woonkamer.
'Evaaa' sprong de kleuter enthousiast van de bank af toen Eva nog maar in de deuropening stond om op haar af te rennen.
'He prinses' deed Eva een poging om haar te omhelzen. 'Kom naar de bank' gebaarde ze de kleuter zodat ze haar op schoot kon nemen om haar te knuffelen, aangezien optillen niet echt meer ging.
'Dikke baby jij is in de weg' prikte Fleur in haar buik terwijl ze er ook tegen praatte.
'Nog eventjes he' aaide Eva over haar buik heen.
'Ik heb jou zo mist' vond Fleur de baby niet interessant genoeg meer en nestelde zich tussen Eva haar armen.
'Ik heb jou ook zo gemist' vertroetelde Eva haar terwijl ze kleine kusjes op haar kruin drukte.
'Mag papa ook even met Eva knuffelen' was Wolfs te ongeduldig om zijn beurt af te wachten.
'Heb papa ook Eva mist' keek ze hem vragend aan.
'Zoveel' hield hij zijn armen wagenwijd gespreid wat haar liet giechelen.
'Ik ook zoveel meer' spreidde ze vervolgens ook haar armen.
'Ik heb Fleur ook zoveel gemist' deed Eva met hun mee.
'En papa' vroeg Fleur vervolgens.
'Ook zoveel' herhaalde Eva haar handeling van zojuist nogmaals.
'Ga maar met papa knuffelen dan, en kussen' kroop de kleuter van haar schoot af en nestelde zich weer op de bank waar ze ook zat voordat Eva binnen kwam terwijl ze de twee volwassenen afwachtend in de gaten hield.
'Ik mag je kussen van mijn dochter' zette Wolfs grijnzend de stap waarna hij zijn armen om haar heen sloeg. 'Ik ben blij dat je er bent' drukte hij een kus op haar kruin terwijl zij nu degene was die zich in zijn armen genesteld had zoals Fleur net bij haar had gedaan.
'Ik ook' gaf ze zuchtend toe. Ze wilde het niet, maar ze kon gewoon niet zonder hem, was zo opgelucht en blij om weer even thuis te zijn.
'Ik heb Angelique opgezocht' begreep hij waar haar zucht vandaan kwam. Ze wilde dat alles weer normaal zou zijn en dus moest hij haar vertellen over het gesprek, om haar weer thuis te krijgen.
'Oh en toen' nam ze wat afstand terwijl ze afwachtte wat er nog meer zou komen.
'Nou jij zei dat ze misschien wel kwam voor meer dan alleen Fleur en dat heb ik haar gevraagd' begon hij te vertellen. 'Je had gelijk, ze wil Fleur terug, maar ze wil ook ons gezin terug' brak hij haar hart met die woorden. 'Maar ik heb haar duidelijk gemaakt dat ik een gezin met jou ben, met jou en met Fleur en dat ik niks van haar wil' voegde hij er snel aan toe. 'Ik heb haar gezegd dat ze ons met rust moet laten, dat jij mij gelukkig maakt en dat ik nu van jou hou' verzekerde hij haar ervan. 'Ik heb voor jou gekozen Eef. Voor de volle vijfhonderd procent. Wij komen hier samen uit' glimlachte hij kleintjes in de hoop dat ze hier blij mee zou zijn. Tot zijn opluchting brak er dan ook een glimlach door op Eva haar gezicht. Het luchtte haar zo enorm op dat hij nu eindelijk echt een keuze had gemaakt over wat hij wilde. 'Ik wil het beste voor Fleur, en ik wil de vrouw waar ik van hou en waar ik mee oud wil worden en dat ben jij' drukte hij zijn lippen op die van haar. Een kus die zij al snel beantwoordde en een kus die al snel overging in een hevige zoenpartij terwijl zijn handen onder haar shirt gleden.
'Wacht' hield Eva hem hijgend tegen terwijl hij de sluiting van haar bh losmaakte onder haar shirt. 'Dat doe je niet hier' doelde ze op Fleur die nog altijd op de bank zat, maar alleen maar aandacht had voor de televisie.
'Fleurtje' riep hij zijn dochter om haar aandacht te krijgen. 'Eva en papa gaan even douchen, blijf jij even tv kijken' glimlachte hij naar haar toen ze hem aankeek.
'Mag ik dan deze' hield ze de afstandsbediening in de lucht.
'Tuurlijk prinses' knikte hij goedkeurend terwijl hij het gas onder zijn pan uitdraaide en zich daarna met Eva in zijn armen richting badkamer begaf.
'Douchen, kon je niks beters verzinnen' grinnikte Eva om zijn slechte smoes.
'Nee' gaf hij lachend toe.
'Nou hier gaat dat niet meer werken hoor' zag ze zichzelf niet meer in allerlei bochten wringen.
'We kunnen ook gewoon naar bed' draaide hij de douche aan voor het geluid waarna hij haar meetrok naar de slaapkamer.
'Dat past ook niet. Dan ben jij helemaal daar' schudde ze afkeuren haar hoofd. Als ze dan gingen vrijen wilde ze ook intiem met hem zijn en niet dat haar dikke buik tussen hen in zat.
'Het boeit niet hoe, maar ik ga met jou vrijen hoor. Dan ga ik wel aan het voeteneinde staan' liet hij zich niet uit het veld slaan. 'Of jij gaat gewoon bovenop, maar we gaan het doen' trok hij haar bovenop zich waarna de rest al snel volgde en ze helemaal in elkaar opgingen.

Na alsnog even snel onder de douche geweest te zijn voegde ze zich weer bij Fleur die nog altijd heel geboeid naar de tv keek.
'Blijf je nou hier' keek Wolfs haar smekend aan.
'Voor altijd' verzekerde ze hem ervan.
'Gaat jij nooit meer weg Eva' trokken de twee volwassenen de aandacht van het kleine meisje.
'Nooit meer' verzekerde Eva haar.
'Echt nooit meer' was de kleine nog altijd niet helemaal overtuigd.
'Echt nooit meer' beloofde Eva haar terwijl ze bij haar op de bank ging zitten.
'Ik wil niet weer een nieuwe mama, ik wil een Eva mama' kroop ze dicht tegen haar aan. 'Nooit meer weggaan' was ze dan ook niet van plan haar nog los te laten.
'Eva gaat nooit meer weg prinses' drukte ze een kus op haar hoofdje terwijl ze haar zacht door haar blonde haren streelde. Hier hoorde ze immers thuis, in haar huis, bij haar gezin.

Goed nieuws, of niet het is maar hoe je het bekijkt. Ik heb dit verhaal vanmorgen afgeschreven en er volgen nog 14 hoofdstukken. Dat betekent dus nog twee weken lees plezier van dit verhaal. Dat wilde ik even mededelen :)