Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 14

Zoals hij al voorspeld had voelde hij een paar uur later het dekbed omhoog gaan waarna hij koude voetjes het bed in voelde komen.
'Goeiemorgen prinses' draaide hij zich om zodat zijn gezicht nu op zijn dochter gericht was.
'Ik doe zachtjes' legde ze een vinger op haar enorme glimlach. Haar vader had al vaak gezegd dat ze een beetje zachtjes moest doen omdat hij nog wakker moest worden maar ze was wel blij dat hij wakker was.
'Heb je lekker geslapen' trok hij haar in zijn armen waarna ze haar voeten tussen zijn benen perste zodat ze opgewarmd werden. 'Oh ijsklompje' rilde hij van haar koude voeten waardoor ze hard lachte.
'Ik heb gedroomd over de draaimolen en de reuzenrad en de achtbaan' ratelde ze enthousiast door. Alweer vergeten dat ze een beetje zachtjes moest doen.
'Ssst zachtjes. Eva is nog aan het slapen' suste Wolfs zijn dochter dan ook terwijl Eva achter hem in beweging kwam en dicht tegen zijn rug aankroop.
'Haay Eva' was dat voor Fleur reden genoeg om aan te nemen dat Eva wakker was.
'He Fleur' gaapte Eva vermoeid die alles behalve wakker was. Grinnikend draaide Wolfs zich op zijn rug zodat hij allebei de dames die aan een kant van hem lagen aandacht kon geven. Hij drukte dan ook snel een kus op Eva haar lippen voordat ze opnieuw tegen hem aan kon kruipen en hij zijn arm om haar heen sloeg.
'Zijn jullie verliefd' keek Fleur de twee volwassene naast haar in bed één voor één nieuwsgierig aan. Alsof ze überhaupt begreep wat verliefd zijn in hield.
'Papa' keek ze haar vader vragend aan die moest lachen om het feit dat zij heel serieus was.
'Ik ben wel verliefd op Eva ja' gaf hij toe terwijl hij Eva zacht door haar haren streelde en haar verliefd aankeek.
'En Eva' was de kleuter eveneens uit op een antwoord van haar.
'Ik ben ook verliefd op jou' keek ze hem terug aan met diezelfde verliefde blik in haar ogen. De blik die hem liet smelten van geluk.
'Dan zijn jullie verliefd' klapte Fleur enthousiast in haar handjes.
'En jij Fleur ben je ook verliefd' richtte Eva haar blik lachend op het enthousiaste meisje aan de andere kant van het bed.
'Ja op papa' lachte ze opnieuw uitbundig.
'Je gaat later zeker trouwen met papa' grinnikte Eva. Zo vaak had ze gelezen dat papa's de held van hun dochters waren en dat die dochter dus ook met hun papa wilde trouwen en ze wist zeker dat, dat in Fleur haar geval ook zo zou zijn.
'Jaa' stuiterde de kleuter enthousiast op en neer. Alsof ze zich begrepen voelde dat Eva dit wist.
'Welk meisje wil dat op die leeftijd nou niet' had ook Wolfs het al vaker gezien dat meisjes hun vader als hun held zagen. En natuurlijk maakte het hem trots dat zijn dochter hem ook als held zag.
'Ik' floepte er bij Eva resoluut uit waarna ze haar hand voor haar mond sloeg. Ze wist ook wel dat hij het niet zo tegen haar bedoelde.
'Jij hebt mij al' trok Wolfs haar dichterbij om een kus op haar hoofd te drukken. 'En ik hou niet van je want dat kan niet zo snel maar ik ben wel echt heel erg verliefd op je en wil de hele dag met je knuffelen, je zoenen en je aanraken' somde hij op. 'Kom hier wonen Eef. Als ik thuis kom 's avonds wil ik je vasthouden, met je knuffelen, samen op de bank tv kijken, 's morgens naast je wakker worden zonder dat ik je hoef te missen' ging hij nog even door met opsommen.
'Ik weet niet hoor. Dat gaat wel een beetje snel' maakte het haar bang. Zolang kende ze hem nog helemaal niet en daarbij was het allemaal nieuw voor haar. 'Ik ben ook verliefd op jou, maar ik ben hier nog niet aan toe' draaide ze haar gezicht van hem weg terwijl ze nerveus op haar lip beet. Ze was bang voor zijn reactie, bang dat hij haar niet zou begrijpen. Bang dat ze hem kwijt zou raken terwijl ze hem nog niet eens echt had.
'Het hoeft niet als je het niet wilt, maar denk er over na goed' richtte Wolfs haar gezicht op waarna hij een klein kusje op haar lippen drukte. 'Ik zou het echt heel graag willen maar wel alleen als je het zelf wilt' stelde hij haar gerust dat ze het niet moest doen voor hem maar omdat ze het zelf wilde.
'Ik zal er over na denken' beloofde ze hem waarna ze kleintjes glimlachte door zijn geruststellende blik. Hij was niet boos op haar en dat luchtte haar op.
'Ik vind jou wel lief Eva' kwam Fleur ineens weer in beweging terwijl ze stil het gesprek tussen Eva en haar vader had gevolgd al snapte ze er niet zoveel van. Al die dingen die haar vader had gezegd vond ze maar een beetje gek.
'Ik vind jou ook heel lief prinses' glimlachte Eva naar haar terwijl ze haar arm over Wolfs heen naar haar uitstak om haar over haar hoofd te aaien. Wolfs noemde haar altijd een prinses en dus was ze dat voor haar ook.
'Eva ook prinses' vond Fleur het allemaal best.
'En papa dan' trok Wolfs een pruillip.
'Prins' had Fleur de oplossing al gereed.
'Of een koning' probeerde Wolfs.
'Nee' schudde ze haar hoofd. 'Dat kan niet want een prinses kan niet trouwen met de koning alleen met de prins' was haar redenatie.
'Oh ja. Nou dan ben ik wel een prins ja' gaf Wolfs haar gelijk terwijl Eva genoot van de wijsheid van de kleuter die haar vader zo maar mooi beet had genomen.
'Wat gaan we doen vandaag' keek hij vervolgens naar beide dames die bij hem in bed lagen, elk aan de andere kant van hem.
'Ik moet zo gaan werken' moest Eva de pret tot haar teleurstelling bederven.
'Oh' was de teleurstelling bij Wolfs dan ook duidelijk te horen.
'Sorry' voelde Eva zich schuldig dat ze het hem niet verteld had maar ze had ook van te voren niet gedacht dat ze weer de nacht bij hem zou door brengen.
'Het geeft niet. Jij moet ook gewoon werken' schonk Wolfs haar een glimlach dat hij het wel begreep ook al vond hij het nog steeds jammer.
'Je kan met Fleur iets komen drinken' stelde ze hem voor om het leed iet wat te verzachten.
'Doen we' stemde hij er glimlachend mee in. Zo kon hij haar straks alsnog eventjes zien ook al was ze dan aan het werk. Maar dat was altijd nog beter dan dat hij haar weer moest missen.