Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 17

Nadat hij de wekker uit had geslagen trok hij Eva nog even dicht tegen zich aan.
'Dat is een fijn begin van een nieuwe werkdag' snoof hij de geur van haar shampoo op die nog duidelijk ruikbaar was.
'Alleen zo vroeg' had Eva er meer moeite mee om wakker te worden. Zij stond over het algemeen dan ook wat later op dan dat nu de wekker van Wolfs was gegaan. Hij moest dan ook eerder op zijn werk zijn dan haar en daarnaast moest hij Fleur ook nog klaar maken en naar school brengen.
'Aansteller' kuste hij haar lachend waarna hij het dekbed van zich afsloeg en uit bed stapte.
'Even Fleur roepen, die heeft ook even tijd nodig om wakker te worden' deelde hij haar mee terwijl hij zijn boxer van de vloer raapte en  vervolgens de slaapkamer verliet terwijl hij het ding ondertussen probeerde aan te trekken. Waarna hij al snel terugkeerde de slaapkamer in waar Eva alweer bijna ingedommeld was.
'Ga je mee douchen' bleef hij met zijn hoofd boven het hare hangen.
'Sjee Wolfs' schrok ze op van zijn stem tot grote hilariteit van hem.
'Sorry slaapkopje' grinnikte hij waarna hij een kus op haar lippen drukte. 'Ik ben in elk geval onder de douche' draaide hij zich om, om zich klaar te maken voor deze nieuwe dag. Na nog een paar minuten te zijn blijven liggen, kwam ook Eva maar in beweging. Ze moest immers ook nog langs huis voor schone kleding dus kon ze beter ook maar gaan opschieten.
'He he dat duurde lang' grinnikte Wolfs toen ze voor zijn gevoel een half uur later de badkamer in kwam.
'Ik moet gewoon even wakker worden' voegde ze zich bij hem onder de douche om zich op te warmen onder de warme stralen.
'Als de dag al bijna om is' kuste hij lachend haar schouder terwijl ze hem opzij duwde zodat ze er bij kon. 'Ik ben al weg. Hoeveel brood wil je' maakte hij ruimte voor haar.
'Niet weg gaan' trok ze een pruillip dat ze alleen achter bleef.
'Moest je maar opschieten' lachte hij om haar zielige gezicht.
'Twee' antwoordde ze vervolgens maar waarna hij de badkamer verliet en zij helemaal alleen achter bleef.

'Evaa' jubelde Fleur uitbundig terwijl ze door haar vader een bord voorgeschoteld kreeg met daarop een boterham.
'Kijk eens schatje' attendeerde hij haar op haar boterham.
'Dank je wel papa' viel ze er dan ook meteen op aan.
'He lieverd' gaf Eva haar een aai over haar bol waarna ze een kus op de wang van het meisje drukte. 'Heb je lekker geslapen' vroeg ze het meisje vervolgens.
'Ja, heb jij ook hier geslaapt' knikte ze waarna ze Eva vragend aankeek.
'Ja stiekem' antwoordde Eva zacht alsof het een geheimpje was. Het zorgde in elk geval voor gegiechel bij Fleur.
'Ik wist dat niet' schudde ze vervolgens haar hoofd.
'Jij was al lekker aan het slapen. Volgende keer zal Eva vroeger komen, goed' beloofde ze het meisje dat net zo dol was op haar als zij op haar was.
'En twee boterhammen voor mijn andere schatje' grijnsde Wolfs in afwachting van een weerwoord.
'Dank je wel hoor schatje' grijnsde ze in plaats daarvan terug. Ze wist gewoon dat hij uit was op een reactie van haar en die gaf ze hem tot zijn teleurstelling nu niet.

'Ik heb even nagedacht' schoof ook Wolfs met een bord bij aan de tafel waarna hij een sleutel in Eva haar richtig schoof. 'Hoef je niet meer aan te bellen, of als ik er nog niet ben kan je vast naar binnen. Ik heb toch niks te verbergen voor je' lichtte hij toe toen ze hem vragend aankeek.
'Ik vraag je niet hier te komen wonen he, neem je tijd' stelde hij haar gerust dat hij niks van haar verwachtte en dat hij op haar zou wachten.
'Als je maar niet denkt dat je avond eten klaar staat als je thuis komt' nam ze hem toch maar aan. Het gaf immers aan dat hij haar vertrouwde in zijn huis en daar was ze dan ook wel blij om.
'Gaat Eva ook mij naar school brengen' keek Fleur hoopvol van haar vader naar Eva.
'Dat kan niet lieverd, Eva is met de fiets en die moet zo ook werken' moest Wolfs haar helaas teleurstellen.
'Een andere keer goed' beloofde Eva haar omdat ze het zielig voor haar vond.
'Dan kan ik bij Eva op de fiets' knikte ze dat ze dat een goed idee vond.
'Wanneer kom je weer' vroeg Wolfs haar terwijl hij zijn koffie in één keer achterover sloeg.
'Ehm' dacht ze hardop na. 'Zaterdag moet ik werken' somde ze op. 'Dus donderdag kan wel, en dan zondag ben ik vrij' stelde ze voor om dan ook te komen.
'Ik ook vrij' bemoeide Fleur zich er ook mee.
'Gezellig' glimlachte Eva naar haar. 'Zijn we gezellig met z'n drietjes' vond ze het helemaal goed.
'Ik ben zo blij dat jullie het zo goed met elkaar kunnen vinden' sloeg Wolfs haar antwoord over en keek tevreden toe naar de twee dames aan zijn tafel.
'Ik ook' knikte Eva. 'Hoevaak hoor je wel niet anders als kinderen één van hun ouders ineens moeten delen' was ze het helemaal met hem eens.
'En Fleurtje is gewoon zo'n lieverd he' sloeg ze haar armen om het meisje dat naast haar zat heen om haar te knuffelen.
'Eva ook lief' kon die de knuffel wel waarderen en knuffelde haar dan ook terug.
'En papa dan' trok Wolfs een zielig gezicht.
'Is papa ook lief' vroeg Eva lachend aan Fleur.
'Jaa' riep ze enthousiast.
'Ja he, moeten we papa ook maar even knuffelen he' moedigde Eva haar aan waarna ze overeind sprong om haar vader ook te knuffelen.
'Eva ook' wenkte Fleur haar erbij te komen. 'Knuffel met drie' giechelde toen ze geplet werd tussen Wolfs en Eva in die hun armen om elkaar heen geslagen hadden.
'Ga je mee prinses je moet naar school' verbrak Wolfs het knuffelpartijtje. 'Ga je schoenen maar aan doen' stuurde hij haar vast naar de gang terwijl hij alles in haar tas stopte. 'Draai jij de deur zo op slot' hield hij stil bij Eva die gauw de tafel opruimde.
'Ohja' lachte ze omdat ze die sleutel alweer vergeten was.
'Tot donderdag' kuste Wolfs haar vervolgens als afscheid. 'Eet je mee' vroeg hij haar nog.
'Denk het wel' knikte ze instemmend waarna nog een laatste kus volgde waarna hij zich ook naar de gang begaf.
'Ga je Eva nog even dag zeggen' hoorde ze Wolfs opdracht aan Fleur geven die terug de kamer in gehobbeld kwam.
'Dag Eva' zwaaide ze terwijl ze op haar afrende.
'Dag prinses, goed je best doen he op school' tilde Eva haar op voor ook een laatste kus waarna ze terug naar de gang rende.
'Klaar papa' volgde ze haar vader naar buiten waar ze nog snel naar Eva zwaaide die van achter het raam stond toe te kijken en ook naar hen zwaaide. En die daar alleen achter bleef, maar ook niet voor lang. Zij moest immers ook gewoon weer aan het werk.