Love, The Second Time Around

Chapter 44: Back

Chapter 44: Back

"SIGE PO, AKO na pong bahala sa kanya. Thank you po." Sabi ni Monic sa kanilang guard na tumulong para iakyat sa kanyang kuwarto si Marky at pahigain ito sa kanyang kama.

"Wooh!" Nag-inat naman 'yung guard. "Okay lang po, Ma'am Monic. Maraming salamat din po!" At nakangiti itong umalis ng kuwarto. Malamang masaya na ito dahil natapos din sa wakas ang napakahirap niyang utos na paalisin si Marky.

Nang maiwan na sila ng guard, madaling ginawa mag-isa ni Monic ang lahat ng alam niyang dapat gawin kay Marky. Pinunasan niya ito gamit ang isa sa mga bath towel niya, hinubaran ito--not minding if she would get to see what she had already seen days ago, at muli itong pinunasan bago pinasuot ng mga tuyo at bagong damit na sa cabinet pa ng kanyang ama niya hinagilap.

Matapos ang lahat ng iyon ay inayos niya ng higa ang binata sa gitna ng kanyang kama kung saan walang basa, at hinayaan itong matulog habang balot na balot ng kumot.

Sobra ang kirot na nararamdaman ni Monic sa kanyang puso dahil sa nakikitang kasalukuyang estado ni Marky. May lagnat at nilalamig. Naisipan niya na painumin ito ng gamot, kaya lang ay alam niyang hindi pa ito kumakain. Kaya bumaba siyang muli sa kusina para ipagluto ito.

"May instant soup po ba tayong puwede maluto?" Tanong niya sa dalawang kasambahay na naabutan niyang abala sa kung ano doon sa kusina.

"Para po ba kay Sir Marky, ma'am? Ito po kasi, nagluto na kami!" Masayang sagot nung maliit na kasambahay.

"Talaga?" Halos magningning naman ang mga mata ni Monic at sinilip ang niluluto nito sa kalan.

"Puwede na po ito." Pinatay na nito ang kalan kasabay ng pagkilos nung matabang kasambahay para kumuha ng bowl. Pero pinigilan ito ni Monic at inako nang gawin iyon pati na ang pagsalin ng soup at pag-akyat no'n sa kanyang kuwarto gamit ang isang tray.

"Marky?" Mahina niyang tawag sa binata pagkaupo niya sa tabi nito sa kanyang higaan. Nang hawakan niya ito sa pisngi, napakagat-labi siya dahil sa init nito. Ang taas lang ng lagnat nito. "Marky, kain ka na muna oh para makainom ka ng gamot..."

Dumilat na si Marky, dahan-dahan. Mukhang kinilala pa nito ang kinaroroonam bago siya tiningala at tinitigan.

"Marky, tara, kain ka na..." Inalalayan niya itong umupo at pinasandal sa headboard ng kama. Tinulungan naman ni Marky ang sarili, obviously para hindi siya masyadong mahirapan.

Kinuha na ni Monic 'yung bowl mula sa tray at sinimulang subuan ang binata. Sa unang subo, nag-alangan pa ito at mukhang nahiya. But she insisted, so hindi na ito nakatanggi.

Halos ubos na ang laman nung bowl nang umayaw nang kumain si Marky. Hindi na ito pinilit ni Monic na ubusin iyon at pinainom na lang ng tubig sa baso.

"Ay wait, naiwan ko pala 'yung gamot sa baba." Mabilis niyang niligpit ang pinagkainan ni Marky, leaving the glass of water to him, at bumaba para kunin 'yung tablet na gamot sa kusina.

Nang balikan niya si Marky sa kanyang kuwarto, ganon pa rin ang puwesto nito sa kama. Nakaupo sa may ulunan at nakasandal sa headboard, habang nakatulala at hawak-hawak ang baso na may kalahati pang tubig.

"Ito na oh." Bumalik ng upo si Monic sa tabi ni Marky at inabot dito ang gamot. Ininom naman iyon ng binata na sinundan ng pagsimot ng tubig sa hawak na baso. "Sige na, tulog ka na."

Binawi na ni Monic ang baso mula kay Marky, pero hindi nito iyon binibitawan.

"Mar..." Sisitahin niya sana ito, pero nang makita niya ang malungkot na pagtitig nito kanya... bigla siyang natauhan.