Love, The Second Time Around

Chapter 40: Sorry

Chapter 40: Sorry

"ALANNAH, MATULOG KA na."

Ma-otoridad ang boses ni Marky, pero hindi nakinig sa sinabi niya ang kanyang anak. Nanatili itong nakaupo sa ulunan ng kanyang higaan, yakap ang mga tuhod at sa iba't ibang direksyon tumitingin--bukod na lang sa direksyon niya.

Napabuntung hininga si Marky sabay upo sa may study chair at nagpatuloy sa pagpupunas sa basa niyang buhok gamit ang isang tuwalya.

"Alannah, ano ba ha?"

Mas nilakasan niya ang boses niya para matinag ang kanyang anak at sumunod na sa sinabi niya. Pero tinignan lang siya nito nang may natatakot na ekspresyon ng mukha. Natauhan naman siya roon.

Bakit ko ba tinatakot ang anak ko? Bakit binubunton ko sa kanya ang init ng ulo ko sa problema ko?

Wala ka talagang kuwenta, Marky.

Sinampay niya sa sandalan ng silya ang tuwalyang kanyang ginamit at saka lumipat ng upo sa tabi ng kanyang anak.

"Prinsesa ko," nilambingan na niya ang kanyang boses kasabay ng paghawak sa baba nito. "Anong oras na kasi oh? 10 na. Dapat natutulog ka na."

"Pero... Gusto ko pong tawagan si Mommy muna..."

Natigilan doon si Marky. Wala pang alam si Alannah sa nangyari, ngunit nakakaramdam yata ito sa pinagdaraanan ng ina kaya maya't mayang hinahanap.

"Please, Daddy?" Pagmamakaawa pa ng kanyang anak na kumurot sa kanyang puso.

"Bukas, prinsesa ko. Bukas natin siya tatawagan. Kaya matulog ka na muna."

"Bukas? Promise po?"

Nag-alangan si Marky na mangako dahil wala 'yung kasiguraduhan.

"Mm. Basta bukas." Ayun na lang ang sinagot niya at ngumiti na ang kanyang anak. Nakumbinsi na rin niya itong humiga sa kanyang tabi. Niyakap naman siya ng maliit nitong braso at sinubsob ang mukha sa kanyang dibdib. "Good night, mahal kong prinsesa."

"Good night, Daddyyy."

Napangiti siya. "I love you."

"I love you tooo."

Natawa siya at hinalikan ito sa ulo.

Nanatili silang magkayakap nang ganon hanggang sa maya-maya, nakatulog na si Alannah. Inayos niya ang higa nito, at tinitigan ang mukha pagkatapos.

Isang araw na ang nagdaan mula nang kausapin niya ang ina nito upang makipag-ayos. Pero anong nangyari? Lalo lang lumala ang problema nila.

Then there was Monic. Hindi pa niya magawang sabihin dito ang nangyari kahapon. Ayaw niya kasi ito balitaan ng hindi magandang bagay, lalo na ng tungkol sa dati nitong matalik na kaibigan. At hindi niya magustuhan ang pakiramdam na dulot no'n--pakiramdam na parang naglilihim siya rito. Iniisip naman na niya kung paano ipapaalam iyon dito. Kaso wala siyang maisip dala ng sobrang pag-aalala niya kay Yvette.

Sobra talaga siyang nag-aalala kay Yvette. Kanina kasi, napag-alaman niya sa kanyang ina na hindi pala ito umuwi. Hanggang ngayon nga, hindi pa rin daw ito umuuwi. Tapos hindi pa ito nagre-reply sa mga text o sumasagot sa mga tawag nila.

Good thing though, na nahagilap kaninang hapon ng kanyang ina ang contact number ng agency na alam nitong may hawak kay Yvette. Doon lang nila nagawang malaman na ayos lang ang dalaga at naka-attend sa mga commitment nito sa araw na iyon. Ngunit kung saan ito kasalukuyang tumutuloy ay wala raw alam 'yung agency.

Sapat na dapat kay Marky na malaman na nasa maayos na kalagayan si Yvette. Pero hindi pa rin siya mapakali at patuloy pa ring nag-aalala. Gusto niya ito muling makausap. Gusto na talaga niyang maresolba ang problema nila. Gusto niyang mapaintindi kay Yvette ang mga bagay na dapat nitong maintindihan. Dahil hindi magandang magtagal sila nang ganon dahil may anak silang naiipit sa pagitan ng mga kampo nila.