Love, The Second Time Around

Chapter 21: A Night of...

(Monic "Nix" del Valle on the multimedia ↑ ↑ ↑)

——

Chapter 21: A Night of...

"HAAAY..."

            Napabuntung-hininga na naman si Monic. Pang-sampung beses na yata niya iyon magmula nang malaman niya na ilang gabi niya maaaring makasama ang mag-ama sa pamamahay ng mga ito.

            Sa totoo lang, ayos lang 'yon sa kanya. Mas mabuti na 'yon kaysa sa sila lang ng bata ang magsama roon hanggang sa makabalik ang matanda. Ang problema lang naman ay... ang utak niya. Para kasi itong nanunukso sa paulit-ulit na pag-iisip sa kasalukuyan niyang sitwasyon—siya at ang mag-ama, magkasama sa iisang bubong na parang isang pamilya. Hindi tuloy mapakali ang puso niya. Natutuwa ito at naiilang, na pareho niyang hindi matanggap.

            "Ay namaaan." Mangiyak-ngiyak na naasar niyang sambit sa sarili kasabay ng pagsapo ng parehong palad sa kanyang mukha, na nauwi sa paggulo ng kanyang buhok. Agad din naman siyang napatigil at naestatwa nang mapansin si Alannah na nakatitig sa kanya habang nakapuwesto ng upo sa tabi ng center table. Binabantayan niya ito ngayon eh just like last time, habang abala ang ama nito sa pagluluto ng hapunan.

            "Masakit ulo mo po, Tita Nix?" Tanong ng bata.

            "Ah, h-hindi." Halos matawa siya. Nagawa na rin niyang kumilos para ayusin ang sariling buhok at ang pagkakaupo niya sa sofa. "Ano lang.... 'Yung buhok ko kasi... Gusto ko lang itali. He-he."

            "Ooh! Marami po akong tali sa room namin ni Lola!" Tumayo si Alannah at akmang tatakbo.

            "Teka—" Pipigilan sana ito ni Monic pero huli na. Nakatakbo na ito paakyat ng hagdanan.

            Sa pag-aalala na baka mapaano si Alannah ay sumunod na lang siya sa taas. Eksakto namang pagkahinto niya sa tapat ng pintuan ng kuwarto ng mga ito ay ang paglabas na ng bata.

            "Ito po, Tita Nix! Halika! Tatalian po kita!" Tinaas ni Alannah ang dalawang kamay na tila inaabot ang ulo niya. Dun niya napansin na hindi lang pala tali sa buhok ang dala nito. Ang isang kamay nito ay may hawak-hawak din palang suklay na kasing-pink at kasing-cute nung tali.

            "Marunong ka magtali ng buhok?" She asked.

            "Mm!" Tumango ang bata.

            Napangiti siya. "Sige nga... Gandahan mo pagkakatali sa buhok ko ah?"

            "Opo!" Nagningning naman ang mga mata ni Alannah sa pagtanggap niya sa offer nito.

            Monic crouched down para maabot ng bata ang kanyang buhok. And she found it kind of weird to feel little hands doing her hair. Weird, pero ang sarap sa pakiramdam. It was like cuteness that couldn't be seen but felt rather.

            "Finished!"

            Alannah did it. Sa iksi nga lang ng buhok niya ay kalahati lang ang naitali nito. Pero maayos ang pagkakatali nito ah. Nakita iyon ni Monic nang i-check niya ang sariling itsura sa kanyang smartphone by using its front camera.

            "Selfie!" Bulalas ng bata nang makita ang ginawa niya.

            Natawa naman si Monic at pinagbigyan ang akala nito. "Halika, dito ka sa tabi ko."

            Niyakap niya si Alannah and with sweet smiles on their faces, she took a selfie of themselves.

            "Nix? Alannah?" Malakas na tawag ni Marky mula sa ibaba, which tensed her up.