Nazende (bxb)

beş

yorum yapın la :(

————

Arabaya geçmek için merdivenlerden inerken kapı önünde Serhat Abi'yle bekleyen abim beni görünce gülümsedi.

"Ne güzel olmuşsun abim."

"Uzun giyindim diye öyle diyorsun abi." deyip göz devirdim.

"Uzun giyinince güzel oluyorsun diye diyorum."

Kolumdaki saati düzelttim.
"Ben hep güzelim. Ayrıca yakışıklıyım da. Kısa giyince de öyleyim uzun giyince de."

"Aldın mı cevabını Fırat?" dedi Serhat Abi gülerek.

"Çok Dilli bu."

"Dilli değil benim adım Karaca."

"Ben size diyorum bu çocuğu bu kadar kısıtlamayın diye oğlum. Bırakın giysin istediğini. Onun bu yaşları şimdi."

"Abi bunu kendi haline bırakınca önünü alamıyoruz. Valla çok beter bu ha. Canımdan bezdirdi beni."

"Üf abi abartma bir şeyi de. Babaannem gibi etek giydim diye ağlama."

Babaannem bir keresinde sırf dramaqueenlik olsun diye etek giydiğim için ağlamıştı. Hâlâ benim için çok trajikomik bir hikayeydi.

Serhat Abi gülerken abim beni sırtımdan yönlendirdi arabaya doğru. Baran babamların yanında duvara yaslanmış onları dinliyordu. Üzerinde siyah bir gömlek ve siyah kumaş pantolon vardı. Kundura tarzı siyah ayakkabılarıyla çok yakışıklı duruyordu yine. Kol kasları gömleğinin altından gerilmiş, kumaşı zorluyor gibi görünüyordu. Üstten birkaç düğmesi açıktı ve boynundaki zinciri görünüyordu. Bütün bunlar birini belki de yeterince keko yapabilecekken o sadece yakışıklıydı. Derin bir iç çektim.

Bizim geldiğimizi görünce başını bize çevirdi.

"Anamlar indi mi?" dedi Amcam.

"Geldik." dedi babaannem.

"E haydin o zaman."

Her zamanki gibi abim, Serhat Abi, Baran, Said ve ben aynı arabaya binmiştik. Serhat Abi sürücü koltuğundaydı. Bugün yanına abim oturmuştu ve gün içinde ilk kez işe yaramasına seviniyordum. Ben abimin arkasına cam kenarına, Baran ise Said'le ortamıza oturmuştu.

"Gömleğini seneye de giyerim diye mi düşünüp aldın?" dedi Said sırf bulaşmak için.

"Hayır senin gibi olmayan kaslarım belli olsun diye beş beden küçük gömlek giymemek için aldım. O kadar spora gidiyorum diyorsun benim bile senden daha şekilli vücudum var çapsız şey seni."

"Siktir lan oradan."

"Kes sesini Tas Kafa."

"İkinizi de arabadan aşağı atarım beni dellendirmeyin." dedi abim.

"Önce o başlattı!"

Baran güldü. Elini diz kapağıma koydu.
"Laf etme Said. Çok güzel olmuş."

Karnım kasılırken bacağıma dokunan elini görmezden gelmeye çalıştım. İltifatı beni deli gibi heyecanlandırmıştı ve şu an en büyük korkum kalbime yaklaşmasıydı. Sesi dışarıdan bile duyulabilecek gibiydi çünkü.

"Sen de mi abim gibi uzun giyindim diye diyorsun?"

"Yok valla beğendim. Güzel duruyor."

"Teşekkür ederim." dedim gülümseyerek.

Tansiyonum yükselmişti. Onun ağzından çıkan birkaç basit kelime dizlerimi titretebiliyordu.

Elini dizimden çekip cebine attı ve telefonunu çıkardı. Bir şeyi kontrol edip tekrar koydu. Normalde onu hiç adamakıllı telefon kullanırken görmemiştim. Kullandığında da ya işle ilgili mesaj atıyor ya da telefonda arkadaşı veya yine işten biriyle konuşuyordu. Şirket için çok çalışıyordu.