ေန့လည္ထမင္းစားနားခ်ိန္မို႔ က်န္းခ်န္ သူ႔ဖုန္းေလးအားဖြင့္လို႔ၾကည့္မိသည္။တစ္မနက္လံုး သူ႔ေဆးခန္းမွာလူက်ေနတာမလို႔ ေန့လည္ ၂နာရီေရာက္မွသာ သူအနားယူႏိုင္၏။
ေဒါက္တာ ခ်န္ဆိုတဲ့ သူ႔အေကာင့္ေလးထဲကို ဝင္မိသည္ႏွင့္ notiေပးသည့္ အသံႏွစ္သံဟာ သူ႔အေကာင့္ထဲကို ေရ႔ွဆင့္ေနာက္ဆင့္နဲ႔ဝင္လာပါ၏။
က်န္းခ်န္ မ်က္ေမွာင္ေလးႀကံဳ႔လို႔ၾကည့္မိျပန္ပါ၏။အနက္ေရာင္ ပရိုဖိုင္နဲ႔ ဒီအေကာင့္။ေနာက္တစ္ေခါက္ စာပို႔လာျပန္၏။ဒီတစ္ခါေတာ့
စာတို႔မဟုတ္ ေဟာ္တယ္တစ္ခုလို အခန္းတြင္း
အျပင္အဆင္တစ္ခုအား အေသအခ်ာဆြဲထား
သည့္ ဒီဇိုင္းပံုတစ္ခုပင္။
ထိုပံုေတြက မိမိအလုပ္ႏွင့္ လားလားမွမသက္ဆိုင္။ထိုသူ လူမွား၍ပို႔သည္ဆိုျပန္ေတာ့
လဲ acc nameကစလို႔ Doctorဆိုတဲ့ သူ႔ဘြဲ႔အမည္
အား တပ္လို႔ထားပါ၏။
ေဒါက္တာခ်န္ဆိုတဲ့သူ႔ အေကာင့္က ေဆးပညာ အသိတစ္ခ်ိဳ႕အားေဝမ်ွဖို႔ရာ ဖြင့္ထားသည္မို႔ မိမိရဲ့Wallထဲ ဝင္ၾကည့္ရံုနဲ႔ မိမိအေကာင့္က ေနာက္စရာတစ္ခုမဟုတ္မွန္းလည္း ထိုသူသိသင့္သည္လို႔
ေတြးလိုက္မိ၏။သူေတြးေနသည့္အခိုက္မွာ ထိုအေကာင့္ရဲ့မီးစိမ္းေလးျပန္တက္လာတာကို က်န္းခ်န္ျမင္လိုက္ရပါ၏။
သူအခ်ိန္တစ္ခုေစာင့္လိုက္သည္။သူပို႔သမ်ွကို မိမိSeenျပပီးပီးဆိုေတာ့ ထိုသူဘာဆက္ပို႔မလဲ။ မိမိအသိဆိုလည္း ဘယ္သူ ဘယ္ဝါလို႔ေတာ့ ေပၚေပၚထင္ထင္ေျပာသင့္ပါ၏။
သို႔ေသာ္ ထိုသူဘာမွဆက္မပို႔လာ။လိုင္းေပၚမွာ ရိွေပမဲ့မိမိလိုပဲ သူလဲၿငိမ္သက္ေနပါ၏။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂လက သူ႔ဆီကို ထို႔အေကာင့္က
ကယ္ပါ ကူပါဆိုၿပီး စၿပီးေတာ့ လာHiသည့္ေန့က ထိုအေကာင့္ကို သူဘယ္သူလဲလို႔ျပန္ေမးခဲ့ေတာ့
ထို႔အေကာင့္က သူ႔အေမးကို အေရးပင္ျပန္မလုပ္ခဲ့။ဒါက လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္လကဆိုသည့္ အခ်ိန္ကိုျပ
ေနသည္မို႔ ထိုထူးဆန္းသည့္ ကိစၥကၿပီးသြားခဲ့ၿပီလို႔
သူထင္ခဲ့ေပမဲ့ သူထင္သလို ဟုတ္မေနခဲ့ဖူးထင္
သည္။
