"ဘယ္သူနဲ႔ေတြ့ခ်င္လို႔ပါလဲ..."
အခန္းတံခါးအားလာေခါက္သည့္ အမည္မသိလူအား က်န္းခ်န္မွေမးလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။
"ေရွာင္းေရွာင္က်န္႔...ရိွလား"
အမည္မသိထိုလူက သူ႔မ်က္ေမွာင္ကိုဆက္ၾကဳတ္ထားရင္းနဲ႔ပဲေမးလာျပန္၏။
က်န္းခ်န္ ထိုမ်က္ႏွာအမူအယာအား မႏွစ္ၿမိဳ႔တာမို႔ သူလည္းမ်က္ႏွာကြက္သြား၏။
"သူရိွပါတယ္"
"ဒါမဲ့...ဒီကညီကိုေတာ့ သူထြက္ေတြ့ႏိုင္မယ္မထင္ဘူး၊သူဖ်ားေနတယ္"
က်န္းခ်န္ ထိုအမည္မသိလူအား အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ရွင္းျပလိုက္၏။
"ကိစၥရိွရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာခဲ့လို႔ရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔အစ္ကိုပါ..."
တစ္ဖက္လူရဲ့ ကိစၥကအေရးႀကီးေနမလား သူမသိတာမို႔ ယံုၾကည္ၿပီးသူ႔ကိုမွာခဲ့ဖို႔အတြက္ အစ္ကိုဆိုေသာေဝါဟာရအား က်န္းခ်န္ယူသံုးလိုက္၏။
"ရပါတယ္..."
"ဒါဆို ေနာက္ေန့မွ ထပ္လာခဲ့ပါ့မယ္....."
ထိုလူက တိုတိုျပတ္ျပတ္ပဲေျပာကာ
လွည့္ထြက္သြားသည့္မို႔က်န္းခ်န္အလိုမက်စြာၾကည့္မိသည္။အနည္းဆံုးေတာ့ ျပန္မသြားခင္ နာမည္ေလးေတာ့ေျပာျပခဲ့သင့္သည္။ဝတ္စားထားပံုက ခမ္းနားႀကီးက်ယ္သေလာက္ ေပါင္းသင္းဆက္ ဆံေရးမွာေတာ့ ထိုလူ႔ရဲ့ အမွတ္က သုညပင္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ဘက္
က အိမ္ရွင္ပီပီ တာဝန္ေက်ပြန္စြာေျဖေပးခဲ့ၿပီးၿပီမို႔ လာရင္းကိစၥကိုေျပာတာမေျပာတာက ထိုလူ႔ရဲ့ ကိစၥသာပင္။
က်န္းခ်န္ သက္ျပင္းခ်ကာျဖင့္ သူလုပ္စရာရိွသည္တို႔ကိုဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္။
လမ္းၾကားေလးရဲ့ ေသးငယ္
သည့္တိုက္ခန္းေလးရဲ့အျပင္ဘက္မွ ခမ္း
နားႀကီးက်ယ္သည့္ ေမာ္ဒယ္ျမင့္ကားဟာ
တရိွန္ထိုးစြာ ထိုေနရာမွထြက္လာခဲ့သည္။
ထိုကားေပၚမွ ခမ္းနားသည့္လူသားကေတာ့
ဝမ္ရိေပၚပင္ျဖစ္သည္။
