QUEEN SERIES #3: THE MILK TEA QUEEN [COMPLETED]

CHAPTER SEVENTEEN

Shane Andrea Juarez

Ang sabihing nagulat si Ate sa narinig kay Micah ay isang understatement. Grabe ang pagka-shock niya to the point na tila nawala bigla ang kanyang kalasingan.

"What did you say? Fiancee mo ang kapatid ko?"

Hindi na boses-lasing si Ate at nawala ang atensyon nito sa ex at sa pinangangalandakan nitong girlfriend. All eyes na ito ngayon kay Micah.

"You heard me," malumanay na sagot ni Micah saka tumingin siya sa akin. For a while, I saw the gentleness of a lover in his eyes, pero nang kumurap ako'y ibang Micah na ang nakita ko. Aloof na siya at parang matter-of-fact na lang ang tono ng pananalita habang pinapaliwanag niya sa kapatid ko na totoo iyong narinig nito.

"Saka na natin ipaliwanag kay Ate," sabi ko sa kanya sa mahinang tinig.

"No! I want to hear it now!"

"Ate, naman, eh. Halika na!"

"No, we don't believe you," sabat naman ng boyfriend nito at ngumisi pa ito kay Micah. "You just want to make us believe these Juarez sisters still have something to be proud of. Saka, ano na lang ang sasabihin ng lolo mo? Ng mommy mo? I heard they only want someone from a buena familia for you kaya h'wag mo na kaming lokohin just to save these two."

Nangunot ang noo ni Micah.

"My abuelo already met Shane here and he was very pleased with her. And what is it to you anyway? Ka lalaki mong tao ang tsismoso mo."

Masuyo akong hinawakan ni Micah sa kamay at hinila palayo roon. Hinablot ko ang braso ni Ate and I forcefully yanked her away from her old friends. Hindi na siya nagpumiglas pa. Marahil mas nanaig sa kanya ang curiosity tungkol sa amin ni Micah.

"I'll drive you home. The two of you."

"Nakainom ka. I can smell something from your breath."

"I can ask somebody to drive for us." At dinukot na nga nito ang cell phone sa bulsa at may pinindot doong numero. Mayamaya pa naririnig ko nang nakikipag-usap siya sa isang company representative that provides drivers for people who cannot drive their cars for the reason that we have now.

"Hindi ba si Micah Contreras ito?" pabulong na tanong ni Ate sa akin. She seemed excited.

"Oo," sagot ko sa mahinang tinig.

Namilog ang kanyang mga mata. "No!" naibulalas niya. And she giggled. Tila nakalimutan niya ang nangyari sa loob where she was rejected by people who used to vow to her wishes. Bigla rin akong naalarma sa nakita kong kislap sa kanyang mga mata. Parang may ibang pakahulugan.

**********

Micah Rufus Alexander Contreras

Medyo nahiya si Shane nang dumating na kami sa tapat ng bago nilang bahay. Para sa akin, hindi naman dapat ikahiya iyon. Though it doesn't look luxurious like the old one, it's not for poor people as well. Two-storey ang townhouse nila. Spacious din naman ang bakuran. In short, comfortable din namang tirhan sa tingin ko.

"Please come inside, Micah. I'm sure Mom will be pleased to see you," malambing na paanyaya sa akin ng ate ni Shane na si Eileen. She even grabbed my arm and pulled me towards their gate as soon as I got off the car.

"No. Hindi na kailangan. As soon as the two of you are in your house, aalis na rin kami ng driver."

"Hindi. Come. Ipapakilala kita kay Mommy."

Napasulyap ako kay Shane na tahimik lang sa aking tabi. Nang magsalubong ang mga mata namin, she smiled at me awkwardly. She mouthed an apology pa at parang nahiya sa inasal ng kapatid. Pero hindi rin naman niya ito inawat.