Chapter 10

221 11 0
                                    

Akimara Pov.

(Selos)

Buong buhay ko ay naniniwala ako sa first love never die. Ang unang lalakeng hahangaan mo ay siya ng gusto mo, ultimong future niyo ay naiimagine niyo na. Sa tuwing magkikita kayo ay abot tahip ang kilig na nararamdaman mo.

Ngunit para akong sinubukan ng paniniwala ko, sa karanasan ko ay mas pabor na ako ngayon sa love at first sight. At kung tatanungin niyo ay hindi ako humanga agad kay tristan noong unang kita ko rito, nagwapuhan ako sa kanya nung una. Pero hindi agad ay gusto ko siya, hindi tulad ng unang pagkakita ko kay thor.

"Tungkol saan ba ang pupuntahan natin?" I almost asked this three times, hindi niya man lang ako nagawang balingan o sagutin. Napaka-sungit talaga. "Tungkol ba iyan sa form noong biyernes.." he stop walking, pinantayan ko ang pwesto niya at doon ay naghintay ng sagot.

"Yes, Its all about that... Why didn' t you finish your work? Ako pa tuloy ang naabala.." my forehead cressed, what is he talking naabala?

"Naabala?"

"Because of this my last class is dismissed, why dont you leave your number on data form?" he little bit irritated while asking, so kung ganon ay siya ang tinawagan dahil wala akong numero?

"Pasensya na.. nakalimutan ko, pero natap---"

"Stop talking, nagmamadali ako..." ngumuso ako ng muling maglakad siya, hindi man lang pinatapos ang sasabihin ko.

Nakasunod ako sa kanya hangga sa nursing department, At dahil alam ng ilan na gusto ko si tristan ay hindi maiwasan ang bulong bulungan sa gilid.

"Is they together?"

"Look hernandez and cristobal walking closer.."

"Omg!! Sila na yata.."

I rolled my eyes, why they keeping whispering that? Is' nt obvious that were here and we almost heard what they talking? haist! Collage life nga naman.

"Dont mind them.." ani ko sa lalakeng nangunguna, as what i expected.. I did'nt recieve an answered. Malapit ko na talaga siyang mabatukan.

Pumasok kami sa silid ni sir wilson, wala ng studyante sa loob dahil kanina pa ang dismissal ng lahat. Siguradong mga engr. at Bs. management na lang ang nagkaklase ngayon.

"Goodafternoon, sir.." tristan greet the professor, he gazed his eyes on me before faked a smiled.

"Goodafternoon.."

"Does she need to repeat the report?" tanong ni tristan, hindi man lang nagpaligoy-ligoy.

for the second time, he smiled akwardly. "Sorry cristobal, Ive seen her report lately.. akala ko' y hindi pa nakapag-pass si hernandez kaya tinawagan kita..."

"Is she done?"

"Yes, tristan.. sorry for disturbing your class.. but dont worry, your excuse.."

Tristan sighed heavely, tumango ito sa professor bago sabihin na ayos lang.

"Mauuna na po kami.."

"Okay, pasensya na.."

Naglakad na siya palabas, hindi ko man lang nagawang makapag-salita ay tapos na ang pinag-uusapan nila? Bakit naman kasi kailangan maligaw ang papel ko, pabaya naman masyado ang professor  na 'yon..

"Trist---" ouch sh*t!!" dahil sa pagmamadali ay hindi ko namalayang nasa gilid ito ng pinto, katulad ng nangyari noon. Nauntog na naman ako sa kanya, But this time I accidentally bite my lips. Ang sakit!

"Tsk, kamote ka talaga!" hawak ko ang nagdudugong labi ng sabihin niya iyon, but when he see it bleeding he stood for a second, a concern emotion flashed on his faced. Lumapit ito at sinuri ako ng hindi hinahawakan.

Ang Poging tambay sa kanto (COMPLETED)Where stories live. Discover now