The Last Dusk of Solitary | One Last Series # 1

Chapter 31

Chapter 31: Celebrate

Bhea's

"So, ayon ang plano... Ayos ba?" tanong ni Ace sa amin ni EJ matapos naming pag-usapan kung paano ang gagawin para maayos uli ang pagkakaibigan naming anim at magkita-kita matapos ang ilang taon.

Excited na tumango si EJ, malawak ang ngiti niya't napapapalakpak pa, "Oo, ayos lang sa'kin!"

Samantalang ako ay nag-iisip. Medyo kritikal kasi ang plano at hindi ako sigurado kung tama ba'ng ayunan ko sila kung sakaling pati ang mga pinagtratrabahuhan namin ay madadamay.

"Bhea?" tawag pansin sa'kin ni Ace nang hindi pa rin ako sumagot. Umayos muna ako ng upo at huminga nang malalim bago ko siya tinignan sa mata.

"Ayos naman sa'kin pero, hindi ba makakahalata sina Iya at KC kung gagawin natin 'to?"

"They are good lawyers, great even— indeed. Pero kilala ko si Iya at si KC. Alam kong alam niyo na— kapag frustrated at napikon na sila'y nawawala na ang katinuan ng isip nila."

Sabagay, kung may mas may nakakakilala sa aming lahat kay Iya. Si Ace na iyon. They've been through so much ups and downs at nitong huli na lang talaga ang pinakamalala sa lahat. Miss na miss ko na sila, at kung ito na lang talaga ang paraan. Sige, ayos na sa akin iyon.

"Okay sige, call ako. Basta siguraduhin nating labas ang mga kompanya namin dito, ah?"

"Oo naman, nakausap ko na ang nga nasa itaas. Walang mangyayari sa mga kompaniya niyo dahil baka maayos nga natin ang pagkakaibigan na ito pero mawalan naman kayo ng trabaho," gatong pa ni Ace kaya napailing na lang kami ni EJ sa kapilyahan niya.

"Edi, mamamasukan kami sa eskwelahan mo?" sakay ko sa biro nito. But knowing how ruthless Ace is... she's quick to turn my trip away, "Wala kaming vacant para mag-hire ng bago. Mataas ang standard ng eskwelahan ko."

I may be strong pero si Ace? She's the epitome of ruthlessness... in a good way.

Humaba pa ang usapan namin nina Ace patungkol sa kung kailan kami magkikita-kita. Ano ang gagawin kapag nakausap na namin sina Iya at kung paano namin sila mapupursigi na mag day-off nang isang linggo para makapag-usap talaga kami nang maayos. Ace plans to fix our strings on a peaceful island. 'Yong kaming anim lang at walang trabaho, problema at pangarap na iniintindi. It was fun talking about the plan but then Ace soon had to go, so EJ and I did the same. Kung magtatagumpay itong plano, baka at sana nga ay magkaayos na talaga kaming anim.

Wednesday came. Nasa opisina lahat ng head engineers pati na ang mga lead kaya  magkasabay kaming dumating at sumakay ni Kyroz sa elevator. Limang minuto na lang bago ang office hours kaya marami na ang humahabol sa elevator upang hindi ma-late.

Mabuti na lang at lima lang ang taong nasa likod namin. May isang architect, dalawang intern at dalawang myembro ng team namin ni Kyroz. Isa na ro'n si Lara na hanggang ngayon ay hindi pa rin makatingin sa akin.

"Can you do me a favor and go to VCH later to talk to the family of the workers? May isang pamilya na ng pasyente ang lumapit sa atin para tulungan sila. I have an appointment meeting with your friend about her company project, that's why I can't go," si Kyroz habang nakatingin nang diretso sa harap ng elevator door. Tinaasan ko siya ng kilay dahil sa sinabi.

Siya lang ang naririnig lalo pa't tahimik na tahimik ang mga kasabay namin.

"Kailangan din ako sa meeting na iyon, Kyroz. Bakit hindi mo na lang utusan ang assistant mo?"

Sa akin pa kasi iuutos, may assistant naman siya. The thought of going to VCH alone sent shivers down my spine. Ayokong magmukhang tanga ulit at mag-isip kung bakit gano'n ang akto sa akin ni Niqui at ni Amox.