The Last Dusk of Solitary | One Last Series # 1

Chapter 11

Chapter 11: Tequila

Bhea's

"Mang!" bungad ko kaagad nang sagutin na ni mama ang pangatlong tawag ko sakaniya.

"Oh, Fida? Kumusta naman kayo nina Amox diyan sa Baler? Maganda ba, anak? Kailan mo ba kami madadala riyan ng mga ate mo para naman makapag-beach din kami ulit!" Napailing ako at halos mapatampal na lang sa noo dahil sa narinig.

I can't believe her! Talagang eto pa ang ibubungad niya sa akin?

"Mang! Bakit naman si Amox pa ang tinatawagan niyo? 'Saka, siya ba ang anak niyo? Siya agad ang bukang-bibig niyo, ah? Hindi po ba p'wede na sa'kin kayo tumawag at ako ang kumustahin ninyo?" Ako ang anak diba? Nararapat lang na ganoon! Hindi sa nagseselos ako kay Amox. Ang iniintindi ko lang— baka nakakaabala sa tao. Isa pa, hindi naman ako ganoon ka-related kay Amox para dumaan at makisuyo pa si mama sakaniya. Ano ba kami? Itinali sa isa't-isa?

"Alam ko namang busy ka sa pagtratrabaho, Fida. Nagtratrabaho ka na nga, iistorbohin pa kita," dahilan niya pa. Napa-irap ako kaagad. Akala talaga ni mama kakagat ako sa sinasabi niya? Eh, kabisadong-kabisado ko kaya siya! Tsk!

"Ano po ba ang ilang minutong sandali para makausap ko kayo? Mas nakakahiya po kay Amox na siya ang tinatawagan niyo dahil siya ang naiistorbo," medyo malumanay kong kat'wiran. Kahit na-i-istress ako, ayaw ko namang magtunog bastos kay mama. Nanay ko pa rin siya.

"Wala naman siyang sinabi na naiistorbo siya, anak." Bakas sa boses ni mamang na medyo natatawa-tawa siya. Jusq! Kailangan pa bang sabihin ni Amox na naiistorbo siya? S'yempre kung ako man 'yon, mahihiya ako sa nanay ng kaibigan ko.

"Mang naman!"

"Oh siya, sige— at ikaw na ang tatawagan ko sa susunod." Nakahinga ako kaagad nang maluwag. "Mabuti pa nga, ma."

"Mag-enjoy kayo r'yan nina KC! Ibababa ko na itong tawag."

Ma? Ako ba? Hindi mo kukumustahin? O nakumusta mo na ako kay Amox? Pero ano namang alam ni Amox sa takbo ng buhay at utak ko diba?

Malakas muli akong napabuntonghininga at umiling. Gusto kong impit na tumili pero pinilit ko na lang na intindihin ang mamang dahil baka may importante siyang gagawin. Kung meron man talaga, pampalubag loob na lang sa'kin.

"Stressed ka ulit kay tita?" tanong ni EJ sa akin na tinanguan ko kaagad, "Eh, ano pa nga ba?"

"Tita's fond of Amox ah? Fishy~" gatong pa ni Iya habang ngumangata ng pagkain sa kama.

Nasa 15 minutes na kami rito sa room at ayon sa 'schedule' ni Vellardez, magpapahinga nga raw muna kami ng 30 minutes bago pumunta sa beach na siguradong hindi naman namin susundin. Lalo na ako na atat nang rumampa at lasapin ang fresh air sa labas ng kwarto na ito. Maganda rito, malaki at kahit sa iisang kama'y parang kasya kaming lima. Pero dahil may-iilang kama ang naririto, kahit magdala-dalawa kami sa isang kama, maluwang na maluwang pa rin.

Classy, modern at elegante ang disenyo ng malaking kwarto. Sa likod rin ng Resort, mahabang bukuhan muna ang lalakaran bago ang pinaka private resort na kahawig ng sa Hennan. Sabi ni Niquita, inspired raw itong Hillantas doon na inayos lang nang kaonti lalo pa't private resort nga.

Magkano kaya ang ibinayad nila rito? O baka naman wala kasi kakilala nila ang may ari? O siguro may discount lang?

"Tsk! Tara na nga lang at gumayak na tayo para makapag-swimming na sa labas, baka nagpapahinga pa sina Vellardez sa kwarto nila kaya mauna na tayo," aya ko sa kanila. Mga mabilis itong nabuhayan at tumayo na.

"True! Picture-picture tayo sa beach. Exciting!" excited na tili ni Iya habang inaalog si Ace na mukhang medyo inaantok pa.

No'ng una, nag dalawang isip pa kami kung isusuot namin ang pinamili ni Vellardez para sa amin pero kalaunan ay sinukat at sinuot din naman namin 'yon. Sayang kasi, dalawang araw lang kami rito at kung hindi namin isusuot, kailan pa namin iyon magagamit?