You're Still Mine [Complete]

Kabanata 12

"Sir Hiro, may bisita po kayo. Nasa sala na po siya. Shane daw po ang pangalan." Pagbibigay alam ni Sandy kay Hiro habang nasa kalagitnaan kami ng dinner. Pasimpleng tumaas ang kilay ko.

Gaya nang iniutos ko kay Akihiro kanina, hindi nga siya tumuloy sa bayan para kumuha ng magkakabit ng internet. Hindi rin niya nasundo ang Shane na iyon. Inaasahan kong maliligaw ang bisita niya dahil nasa dulong bahagi na kami ng aming bayan. Pero mukhang may sense of direction nga ang isang iyon. Sayang.

"Papuntahin mo siya rito sa dining hall nang makapaghapunan na rin siya. Ayos lang naman-."

"Excuse me?" Taas ang kilay na sabi ko kay Akihiro. "Hindi ko gustong may ibang taong kasabay sa pagkain. Kaya Sandy, maghintay kamo siya sa sala at kumain na lang pagkatapos namin."

"What the heck? Bisita ko si Shane, Mayumi. I'm the one to decide whether he-."

"Pero pamamahay ko-wait." I paused. Tila may mali yata sa narinig ko. "Lalaki si Shane?"

"Wow, pare. Mukha ba akong bakla sa paningin ng asawa mo?" Singit ng boses mula sa likuran ko. Kaagad akong lumingon rito. Isang lalaking may kulay itim na itim na buhok. Nakasuot ito ng maong pants at black shirt.

"Hindi kami mag-asawa." Sabi ko sabay irap. Mapresko ang kaibigan ni Akihiro. Mukhang hindi kami magkakasundo.

"You're living in the same-"

"Will you shut up?" Inis kong sikmat na ikinangisi nito. "Kung kakain ka, umupo ka na. Hindi lalapit sayo ang mga pagkain."

I heard everyone laughing. Kasama roon si Akihiro na ngayon ay napapailing. Damn! Nasira ang plano kong pahirapan ang kaibigan ni Akihiro. Hindi ko inaasahang ang pangalang Shane ay isang lalaking nuknukan ng kapreskuhan ang nagmamay-ari. Sayang talaga.

Pagkatapos maghapunan ay kaagad na akong tumungo sa aking kuwarto. Maaga pa naman kaya nilibang ko muna ang sarili sa panonood ng horror movies. Nakatatlong pelikula yata ako. Alas dose na ng hating-gabi ako natapos. Wala naman akong gagawin bukas kaya ayos lang na tanghaliin ako ng gising.

"Twelve-thirty..." Nagpasya na akong matulog. Pero limang minuto na akong nakapikit ay hindi pa rin ako nakakatulog. Kumakalam ang sikmura ko. Gusto ko ng pagkain.

Nahahati ang isipan ko kung bababa ako sa kusina o pipilitin ang sariling matulog. Sa paglipas ng sampung minuto, natalo ng tiyan ko ang aking utak. Mabilis akong bumangon. Hindi na ako nagsuot ng tsinelas. Tuloy-tuloy akong naglakad nang nakapaa pababa sa kusina.

"Let's see..."

Binuksan ko ang refrigerator. Purong cakes and dessert ang nasa ref. Hindi ko iyon gusto. Ang ulam naman na nasa microwave ay hindi ko rin gusto. Kaya nauwi ako sa pantry na nasa tabi lamang ng refrigerator. Isang pack ng pancit canton ang kinuha ko sa lagayan ng mga instant noodles. Pagkatapos niyon ay kumuha ako ng itlog sa ref. Kinuha ko rin ang natirang spam na hindi nailuto kaninang umaga. Napapangiti na lamang ako habang inuumpisahan ang pagluluto.

Nasa kalagitnaan ako ng paglalagay ng cheese sa noodles nang may tumikhim sa aking likuran. Isang tili ang kumawala sa aking bibig. Muntik pa akong mapaso sa kawaling pinaglulutuan.

"Are you trying to kill me?!" Galit na sikmat ko kay Akihiro na nakatayo't nakasandal sa pinto ng refrigerator habang magkasalikop ang mga braso.