Kabanata 3

302 23 12
                                    

Did you know?
-That the shortest verse in the bible is John 11:35, "Jesus wept."


ISAIAH 41:10
Fear not, for I am with you; be not dismayed, for I am your God; I will strengthen you, I will help you, I will uphold you with my righteous right hand.

PROVERDS 3:26
For the Lord will be your confidence and will keep your foot from being caught.




K A B A N A T A  3


My eyes grew bigger after what he said. I was spaced out for a moment at namalayan ko nalang na nagpatuloy na siya sa paglalakad.

I sighed. Minura ko ang sarili ng ilang beses bago napagdesisyunang sundan siya.

"Isaac!"

I followed him half-running. Tahimik siyang lumiko mula sa quadrangle patungong building ng pastoral theology-4th year. Hindi ko na napag-tuonan ng pansin ang kagandahan ng building nila dahil sa pinaghalong kaba at inis na nararamdaman.

"Hey Isaac!" I called him again but he's very stern to look back. Para siyang may sariling mundo kaya ni-hindi ako malingon. I run more.

"Isaac!" I called again and it made the others students look at me with confusion. Hindi talaga siya nag-abalang lumingon sa akin.

"Hey!" muli kong sigaw at sinundan siya sa pasilyong pinaglikuan muli niya. Nang sa wakas ng makita siyang malapit na ay nabawasan ang bilis ng pagtakbo ko na unti-unti ring tumigil dahil nakitang kasama na nito ang pamilyar na mukha ng dalawang lalake at nu'ng babae kahapon.They were the one hitted me by their soccer ball.

They're talking normally about stuffs I can't hear clearly. Gaya ng pinapakita niya sa iba ay ganoon ang ekspresyon niya habang nagsasalita pero paminsan-minsan ay tipid na ngingiti sa kini-kwento noong lalakeng naka round glasses.

Nawalan ako ng pag-asa na mahabol siya kaya bigo akong naglakad pabalik sa building ng second year habang masama at mabigat ang loob.

He said he'll report me to the head admin. Kung joker siyang tao, maaari kong sabihin na nagjo-joke lang siya pero sa seryoso niyang 'yun, mukhang totohanin talaga niya ang sinabi. He's not the type of guy who like to fool around.

Iyon ang laman ng isip ko pagkapasok ng classroom. I was occupied the whole time of our discussion. Our subject was theological theory pero walang pumapasok sa isip ko dahil sa pagiging ukopado.

I was thinking the whole time of how to stop him from reporting me. Yeah I'm very rebellious pero iba naman atang usapin kung ibang tao ang makekealam sa gawain ko at isumbong sa head. Gusto kong si Papa lang 'yung ma stress. Siya lang ang dahilan ng pagiging ganito ko kaya bakit kailangan pa ng lalakeng iyon mangdamay? He's so nosy. Kairita.

Napaka-pakielamero niya. Why don't he mind his own business rather than intruding mine?

Hanggang sa natapos ang klase, nagtanghalian at natapos ang klase sa hapon ay iyon lang ang laman ng aking utak. I haven't eaten much because of toxic thoughts at nakikiramdam sa paligid kung may haka-haka ba sa akin. I was waiting for my luck that afternoon if ever the official of the administrators summon me to their office. I'm sure it'll going to be shameful but I'm too lucky, they haven't.

At exactly 6 Pm, we gathered together with the whole Theology department for the daily prayer meeting. Am still bothered at hindi na sana sasama ng sabihing attendance is a must. I was left with no choice again. So I attended.

Gentle kiss of madness (DBS SERIES 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon