CHAPTER 33
Halos ilang minuto pa lang siguro ang binabyahe namin pero nakakaramdam na agad ako ng gutom. Well, sabagay hindi naman kasi ako kumain ng kahit na ano kanina so malamang talaga magutom ako.
"Nagugutom na 'ko!" Parinig ko sa katabi ko pero dinedma lang ako, hindi siguro ako naririnig nito dahil sa headphones na suot niya. Humarap ako sa kanya, tahimik lang siyang nakasandal sa upuan at nakatingin sa labas. Nilapit ko ang ulo ko sa may mukha niya. "Ui gutom na 'ko." Pero hindi pa rin ako pinapansin. I poked his face. "Hoy." Pero hindi pa rin niya 'ko pinapansin.
Ay grabe, dedmahan tayo ganun? Sa isip-isip ko.
"Hey." I poked his face again. Woah, dedma pa rin. Naiinis na ako sa kapreng 'to. Ang aga-aga, nagugutom na 'ko. Hindi ko na napigilan ang inis ko kaya hinampas ko siya ng malakas sa baliktad niya. Iritang napaharap siya sa akin sabay alis ng headphones sa tenga niya. "What?!" Pasigaw niyang tanong.
Ay ang sungit? Mood swings? I want to tell him pero pinigil ko ang sarili ko sa pagtataray dahil gutom na ako kaya wala ako sa mood makipasungitan sa kanya. "Nagugutom na 'ko!" Sigaw ko sa tenga niya sabay irap at sandal sa upuan. Narinig kong tumawa si George sabay sabi ng... "Kanina pa nagugutom ang asawa mo, ayaw mo pansinin."
Humarap sa'kin si jerk at tinignan ako sa mukha. "What do you want?" He asked.
"McDonalds. Gusto ko ng BigMac at madaming Fries." Sabi ko na parang batang nagpapaawa sa daddy ko. He let out a deep sigh sabay sandal sa upuan niya. "You know what to do, George." Utos niya kay Georgy.
"Yes, sir!" Sagot ni George habang nakatingin sa'min gamit ang rearview mirror. Yay! Burger and Fries wait for meeee!! Sigaw ko sa loob loob ko. Medyo matagal-tagal na rin talaga akong hindi nakakakain ng anything from McDonald's. Miss ko na ang Big Mac, Fries at McFlurry! Wala munang diet ngayon.
After few minutes we finally reached McDonald's, nakaramdam ako lalo ng gutom, this is it. Nagugutom na talaga ako. George parked the car in front of the fast food chain. Dahil madaling araw pa lang naman ay wala pang masyadong tao, which is a good thing. Baka mamaya may mga flirts na naman na lumapit sa kapreng kasama ko, at kay David din. Ayokong lumabas ang pagiging maldita ko, lalo na ngayon na magbabakasyon kami. And did I mention that it's going to be a two-week vacation?
Orion opened the door of the van since siya naman ang pinaka malapit doon, then he stepped out from the van first pulling my wrist. Ang hilig manghila ng kapreng 'to. He dragged me until we reached the counter inside the fast food chain. Dahil nga wala namang masyadong tao dahil madaling araw pa lang ay kami lang ang nasa counter ngayon.
"Big Mac, Large Fries and Oreo Mcflurry please." I told the lady at the counter pero parang hindi naman niya ko narinig at iniintindi dahil sa lalaking katabi ko. Ngayon lang nakakita ng mestizong six footer, ate? Gustong-gusto ko sabihin sa kanya but I don't want to embarrass her. I'm not in the mood to do that. "Hey I'm talking to you." Sabi ko pero wala pa rin siyang pake sa'kin. Naiinis na 'ko.
"Hey Miss binabayaran ka dito to---" Bago ko pa ma-ituloy ang sasabihin ko ay tinakpan na agad ng katabi kong kapre ang bibig ko. "Stop nagging here." He whispered to me kaya inangat ko ang tingin ko sa kanya and gave him my signature death glare. Hindi naman niya ako pinansin, but instead he looked at the lady in front of us. "2 Big Macs, 1 Large Fries and Oreo Mcflurry. Sorry about my wife's attitude, you know she's pregnant and can't handle her mood swings. And she's been craving for it since last night." He then gave her a smile that could melt her.
Then it dawned on me what he just said. That was a jaw dropping statement, like seriously? All I want to do right now is to stab him repeatedly, only if I could do that though. Urgh! Did he just say that I'm f*ckin pregnant? Like, what the heck? Where did he get that b*llsh*t lie? I looked at the lady. In just a few seconds her smile turned into... dismay? Then I shifted my gaze to this jerk beside me, he's smirking like an idiot. I shifted my gaze to that lady again. The smile on her face has totally vanished. Now I know the reason why he tells her that I'm his wife and that I'm pregnant- which obviously not true and it's really impossible to happen.
After few more seconds they finally served it and we looked for an empty table which is a little bit away from other people here inside.
I started eating my burger because I really missed it. Kain lang ako ng kain like it's my first time eating this. I'll take a bite on my burger then I'll get few fries. Kanina pa ako kain ng kain pero si Orion ay hindi man lang ginagalaw ang burger niya. He's just busy watching me.
"Ano?" Tanong ko sa kanya. Nakasandal siya sa upuan at nakacrossed arms habang pinapanuod ako.
"You're weird." He said in a poker face.
I stopped chewing my food tsaka ko siya binalingan. "Weird mo your face" Tapos ay kumain lang ulit ako ng kumain. Halos maubos ko na ang akin pero 'yung sa kanya ay wala pa rin kahit na anong bawas kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko, kumuha ako ng dalawang piraso ng fries tapos ay lumapit ako sa kanya at sinaksak ko sa bibig niya na ikinagulat naman niya. "Eat your food, kapre." I told him. Wala na siyang nagawa kundi nguyain at lunukin ang Fries.
"Why did you do that?" Baling niya sa'kin.
"Ayaw mo kasi kumain." Tsaka ako dumampot ulit ng fries para sana isubo sa kanya kaso may dumating.
"Nuxx, how sweet huh." George teased kaya automatic na napa-roll ang mga mata ko. I shifted my gaze on him "Inggit ka?" Pagsusungit ko sa kanya.
He laughed on my reaction. "Chill Janelle. Sweet niyo kasi, tignan niyo nasa inyo ang atensyon ng mga tao dito sa loob." Sabi niya kaya napatingin naman ako sa paligid and shoot, he was right. Most of the people inside were looking at us, especially ang mga babae na kanina pa nakasunod ang tingin kay Orion. Mainggit kayong lahat. Sa isip-isip ko.
Pero dahil naiirita ako sa mga tingin ng mga babae sa paligid kay Orion ay hinatak ko na siya palabas. Lecheng mga babae, kung makatingin sa asawa ko. Tss, malapit na matunaw eh. Oh geez, bakit ba ako naiinis kung tumingin sila sa asawa ko--err I mean kay Orion. Bakit ba ako affected kung ganun sila tumingin sa kanya? Bakit ba ako naiirita? Urgh please don't tell me na nagseselos ako. Oo tama, hindi ako nagseselos. Sadyang sanay lang ako na ang akin ay akin lang... ay sh*t, hindi pala siya sa akin. Urgh! Basta!
*
"Psssh 'wag kayo maingay kitang natutulog 'yung dalawa. Look ang cute talaga nila." Sabi ng isang pamilyar na boses sabay tawa. Ano ba 'yan ang ingay naman! Naririnig ko ang boses ni Patricia, ang babaeng 'yon hindi niya ba alam na natutulog ako?
"Guys, we're here. Wake up!" This time I heard a manly voice. Uhm, parang si George? Pero inaantok pa rin ako at ayoko pang idilat ang mga mata ko.
"Hayaan na nga natin 'yan. Minsan ko lang makitang ganyan ang dalawang iyan." Boses ulit ni Patricia. Nakakairita, napaka ingay! Unti-unti kong idinilat ang mga mata ko.
"Ayan nagigising na yata si bes." Narinig ko na naman ang boses ng magaling kong kaibigan. I finally opened my eyes, pero dahil kabubukas lang ng mga mata ko ay medyo blurry pa ang nakikita ko, hanggang sa unti-unti nang luminaw ang paningin ko, and to my surprise nakita ko na bukas na ang pinto ng van, maliwanag na sa labas tapos si George at Patricia halatang naghihintay lang sa'kin, pero hindi lang iyon ang nakakagulat! Ngayon ko lang namalayan kung ano ang itsura ko ngayon... or should I say NAMIN. Ako at si Orion.
I was leaning on his shoulder habang siya naman ay nakayakap sa akin! As in nakapulupot ang kamay niya sa bewang ko. Shocks! Bakit ba ganito ang posisyon namin ngayon? Nararamdaman ko ang puso ko na sobrang bilis ng tibok. Like, what the hell? Sobrang lapit din ng mukha ko sa mukha niya kaya lalo pang bumilis ang tibok ng puso ko.
Ibinalik ko ang tingin ko sa labas, nakita ko si Patricia at George na parehong nakakaloko ang ngiti sa'kin. At dahil sa nakakalokong ngiti na binibigay nila sa'kin ay mabilis kong itinulak si Orion. He almost fell out from the van dahil nga ang pwesto niya ay malapit sa pinto.
"Crikey!" Gulat na sigaw ni Orion. Lumalabas na naman ang pagiging Briton niya, buti na lang ay napakapit siya sa upuan namin kaya hindi siya nahulog. "Why did you push me?" He was obviously confused and surprised at the same time. Wala siyang kamalay malay. I just glared at him, tsaka ako tumayo tapos ay lumabas ng van na parang walang nangyari.
"Sweet." Patricia whispered as she tried to tease me.
"As if." Matipid kong sagot sabay irap. Tinawanan niya lang ako. Napatingin ako sa paligid and my eyes caught Jessica, she was staring at me as if she wanted to slap me out of jealousy. Selos ka 'te? Sabi ko na lang sa utak ko kahit na gustong gusto ko sabihin sa kanya, halata naman na kasi.
Nilibot ko na lang ulit ang tingin ko sa paligid. I was so amused of the place. It's very relaxing. The plants, different flowers plus the fresh air. Sobrang laki rin ng lugar, nandito pa lang yata kami sa may garden part ng bahay, but I can't even call this a 'house'. Pati ba naman ang rest house nila dito ang ganda rin. Maganda pa yata sa kung anong meron si daddy. Kuripot talaga ng tatay ko!
Habang naa-amaze ako sa nakikita ko, bigla naman may humatak sa braso ko. Sino pa nga ba? In a matter of seconds ay nasa harap na agad kami ng mismong bahay, modern din ang design. I must admit, I really like it. Exterior pa lang ay alam mo nang maganda at hindi lang basta mayaman ang may-ari.
Hindi ko maintindihan kung bakit never bumili ang father ko ng mga properties like this? I mean isang rest house sa tabi ng beach. Yes we do have a rest house pero sa pagkakaalam ko ay sa tagaytay lang iyon at isang mansyon sa US. Aside from that, wala na. I want to confront my dad kung saan niya ba dinadala ang mga pera niya, remember that he's a business tycoon in this country?
May lumapit na babae, approximately around in her early 60's? "Hijo! Kamusta ka na? Marunong ka na ba magtagalog?" Bungad nito kay kapre-- este Orion.
"Of course naman po." Naka-ngiting sagot naman nito. Lumingon sa akin ang babae "Ito ba ang asawa mo?" Tanong niya kay jerk pero sa akin pa rin siya nakatingin. I just smiled at her, the most sincere smile I could show.
"She is."
"Hija, tama nga sila na maganda ka. Ano nga ba ulit ang pangalan mo?"
"Janelle po." Sagot ko.
"Mabuti naman nakilala na rin kita. Ako nga pala ang caretaker ng rest house ng mga Tantoco at malapit rin sila sa akin." Pero dahil pinanganak na yata talaga akong suplada, I just tried to smile. It feels awkward you know.
"Sige maiwan ko muna kayo, baka masunog pa ang niluluto ko at wala pa kayong makain. Ang mga kwarto nga pala sa itaas ay nalinis na namin." Pumasok siya sa loob kaya naiwan kami. Pero napagpasyahan na rin namin na pumasok loob dala ang mga gamit namin.
Ang ganda ng interior ng bahay. Kulay white na may halong sky blue ang walls, which I think is an appropriate color for a house near the beach. Sa living room ay nakasabit sa wall ang isang malaking frame ng family picture nila. They looked really happy in that picture. Buo ang family, unlike me. Nakaka-inggit. Naalala ko tuloy ang tanong sa akin dati. Paano kung buhay pa daw ang mom ko. Gosh, nevermind. Ayoko na muna isipin ang tungkol doon.
Sa isang part pa ng pader ay nakasabit naman ang diploma ni jerk from University of Oxford at ang mga medals, awards at iba pang certificates niyang naka-frame. Sa isang tabi naman ay picture niya. Graduation picture? I'm not so sure. What I can say is that, ang gwapo niya! He was smiling, ang smile na kahit sino sigurong babae ay mai-inlove. Perfect teeth, beautiful smile, beautiful eyes. Parang ang saya-saya niya sa pictures, sabagay ay paanong hindi siya sasaya eh parang nasa kanya na yata ang lahat. Graduated with honors in one of the prestigious Universities in the world, wealthy life, handsome face at gorgeous wife-- hehe hindi kasama 'yung last.
"Orion where are the rooms? I mean in what room we're going to use?" Tanong ni Patricia habang bitbit ang gamit niya.
"Second floor, left." Mabilis na sagot ni Orion.
"Bes, tabi tayo!" Sigaw ko kay Patricia nang makita kong paalis na siya.
Humarap siya sa akin. "Anong tabi? 'Di ba kayong mag-asawa ang magkasama sa kwarto?"
"What?!-- ah ehh Oo nga pala." Oh geez, I almost forgot. Tumawa na lang ako ng awkward. Kainis, eto na naman pala kami! Tsk!
I had no choice but to occupy the master's bedroom of the rest house with him. Infairness naman dahil sobrang ganda ng rest house na ito especially sa kwarto namin, across the king-size bed are the sliding glass doors. Tanaw na tanaw mula dito ang napakalinaw na dagat sa labas.
Lumapit ako sa may malaking glass window para mas makita lalo ang dagat pero dahil hindi pa ako kuntento sa pwesto ko, binuksan ko ang sliding door para lumabas sa veranda. Ang lakas ng hangin, ramdam na ramdam ko ang paghangin ng mahaba kong buhok. Ang sarap lang langhapin ng hangin dahil alam mong walang bahid ng kahit anong polusyon ang lugar na ito. Samantalang sa Manila, pwede ka na yatang mamatay dahil sa itim na usok galing sa mga sasakyan. Kitang kita ko rin lalo dito sa pwesto ko ang napakagandang tanawin ng dagat. Sobrang linaw ng kulay asul na tubig.
Sa 'di kalayuan ay parang may resort at marami ang tao ang nasa gilid ng dagat. Makikita mo sa kanila na sobrang saya nila. May mga naglalaro sa buhangin. May naglalakad sa seashore. At parang may isang buong pamilya na masayang masaya. Buti pa sila. Kailan ko naman kaya mararansan ang ganun? Ay hindi na pala dahil wala naman akong nanay.