Eve geldiğimizde anne ve babam hala eve gelmemişlerdi. Çok garip ! Kumsal annesini arayıp izin aldı. Bende herhalde yemek hala bitmedi diye düşünüp, rahatsız etmek istemedim. Ama saat neredeyse 02:30 a geliyordu. Ikimizinde çok uykusu olduğu için, hemen bir tane yatak yaptık ve uyumak için hazırlanmaya başladık. Kumsalın yanında kıyafetleri olmadığı için, ben ona verdim. 15 dk sonra nihayet hazırlanabilmiş ve yataklarımıza girmiştik.
"Iyi geceler Kumsal." Dedim. Çok yorulmuştum ve çok uykum vardı.
"Iyi geceler Masal." Dedi Kumsalda ve kendimi uykuya teslim ettim.
**
"Ne çok uyudun kızım ya!" Diyen Kumsal'ın sözleriyle kendimi yerde buldum. Hayır yani, anlamıyorum ki neden düzgün kaldırmıyorsunuz birinizde ?
"Ve o uyku şuan bitti Kumsal." Dedim sinirle. Ben Yataktan kalktıktan 10 dk sonra çok agresif olurdum. Belki daha uzun. Bir seferinde Ece (kuzenim) benim üzerime su dökerek uyandırdığı için, 'sana portakal suyu getireyim.' Deyip, içine tuz atmıştım ve portakal suyunu sonuna kadar içirmiştim. O zamandan beri kimse beni anormal bir şekilde uyandırmaya cesaret edemiyor.
"Tamam kızım ya neden kızıyorsun hemen!" Dedi Kumsal'da. anlaşılan o da beni uyandırmak için baya sinirlenmişti. Çünkü uyanmam uzun sürerdi.
"Oy, oy. Gel ben sana hiç kızar mıyım ?" Dedim ve Kumsal'a sarıldım. O da bana sarıldı.
"Kızlar kahvaltı hazır hadi gelin!" Diye bağırdı annem mutfaktan.
"Geliyoruz anne!" Diye bende bağırdım.
"Hadi gel hazırlanalım. Sonrada aşarıya ineriz." Dedim. O da başıyla onayladı ve giyinmeye başladık. Kumsal'ın yanında kıyafeti olmadığı için, ona ben verecektim ve yedek okul kıyafetimi Kumsal'a giymesi için verdim.
Kumsal çok güzel saç yapıyordu. Bu yüzden saçımı ona örgü bir şekilde ördürdüm. O da saçını yanına aldı ve düzleştirdi. Artık hazırdık.
"Kumsal çok güzel oldu. Çok teşekkür ederim." Dedim ve sarıldım. Biz bugün ne kadar çok sarıldık böyle.
"Insanın yüzü güzel olunca, saç yapılsa da bir şey fark etmiyor aslında !" Dedi Kumsal yanağımdan bir makas alırken. Sadece güldüm.
"Çok teşekkür ederim bir tanem, iyi ki varsın." Dedim ve gülümsedim.
"Hadi Masal! Gidelim yoksa geç kalacağız !" Dedi ve gülüşüp aşarıya indik.
"Günaydın!" Diye bağırdım ve sofraya oturdum.
"Masal sana bir sürprizimiz var canım." Dedi annem ve babama bakıp gülümsedi.
"Oha hemen gösterin." Diye yerimde zıpladım. Bunlar benim normal hallerim. Tuhaf karşılanmıyorum artık yani.
"Sedef hanım geri geldi." Diye bağırdı annem. Sedef Sultan neredeyse ben doğduğumdan beri bizimle beraberdi. Annemler olmadığında, hep o benimle olurdu. Ama 1 haftalık izni ile gitmişti. Ama ben onu çok özlemiştim.
"Ne ! Sedef Sultan geri mi geldi ?" Dedim. Çok mutluydum.
"Merhaba tatlım!" Dedi Sedef Sultan ve mutfağa girdi.
"Sedef Sultan çok özledim !" Dedim ve hemen sarıldım. Neredeyse iki üç dakikadır sarılıyorduk... Ki annemin sesi ile kendime geldim.
"Hadi hadi. Eve gelince özleminizi giderirsiniz. Çabuk kahvaltınızı yapın. Okula geç kalacaksınız." Dedi annem ve masaya oturdum. Sedef Sultan da bizimle beraber otururdu.
Yemeğimizi yedikten sonra dişlerimizi fırçaladık. Kumsal'a temiz bir fırça verdim ve ayakkabılarımızı giyip, çıktık.
"Günaydın efendim. Yürüyerek mi gitmek istersiniz, bırakayım mı ?" Dedi Şoför.
"Yok Semih abi Biz kendimiz gideriz." Dedim yürümeye başladık. Temiz hava varken, arabayla mı gideyim ? Yok artık !
"Aaa bak bu Emre değil mi ?" Dedim Kumsal'a bakışımla Emre'yi gösterirken.
"Evet o." Dedi Kumsal'da ve okulun Bahçesine girmeye başladık.
"Masal!" Diye bağırdı Emre ve herkes bize doğru baktı. Okulun Bahçesinde tek bir hareket ve konuşma yoktu.
"Emre." Dedim, buruk gülümsememle. Çünkü herkes bizi dinliyordu. Mert ve Çetesi bile!
"Nasılsın ? Göremeyeli baya güzelleşmişsin !" Dedi ve sarıldı.
"Iyiyim, sen nasılsın? Sen de fena sayılmazsın !" Dedim ve güldüm. O da Güldü ve konuşmaya başladı.
"Bende iyiyim, seni gördüm daha iyi oldum. Ve sana bir sürprizim var, artık bu okuldayım." Dedi Emre gülümsemeyle.
"Aaa bu çok güzel bir haber!" Dedim. "Çok sevindim."
"Artık hep yanında olucam, bence kına falan yak!" Dedi ve kahkaha patlattı. Aman Allah'ım !
Bende gülmesine eşlik ettim. Ama bir sorun vardı ; neden herkes bize bakıyordu. Ve kimse konuşmuyordu ?
"Emre! Neden herkes bize bakıyor?" Diye sordum. Bir Kahkaha patlattı ve konuşmaya başladı.
"Benim gibi yakışıklı bir çocuğun yanında, seni görünce biraz şaşırmışlardır." Dedi.
Emre önden önden Yürürken, ben olduğum yerde durdum.
"Şaka yaptım bebeğim. Hadi gel gidelim!" Dedi ve kumsal 'da yanımızda olarak içeri girdik. Herkes neden bu kadar şaşırmıştı ki ?
MERT'IN AĞZINDAN :
Sabah yine aynı saatte okula geldim ve bizim grubun yanına gittim. Yine mi kız muhabbeti oğlum ya.
"Yeter lan. sıçıcam ağzınıza. Her dakika kız, kız. Bundan sonra kimse kızların adını ağzına almayacak !" Diye gürledim. Herkes bir sus pus oldu.
"Tamam abi ! Sen öyle diyorsan." Dedi Kağan. Koçum benim.
10 dk sonra kapıda siktiğimin çocuğu göründü. Emre ! Dün yaptırdığım araştırmalara göre artık bizim okulda okuyacak. Onunla neredeyse küçüklüğümden beri kavgalıyım.
"Masal!" Diye bağırdı piç. Nereden tanışıyor bunlar lan !
"Emre!" Dedi Masal da buruk bir gülümsemeyle. Belli Emreden uzak durmaya Çalışıyor. Itiraf edelim. Herkes onlara bakıyordu. Biraz aralarında konuştular sonra okulun içine doğru girdiler. Sigaramı söndürdükten sonra, bende içeri girdim. Arkamdan da Kağan ve bizim çete geldi.
Herkes çok şaşırmıştı, çünkü; ilk önce Masal'ı benim yanımda gördüler. Sonra da herkes bizim Emre ile kavgalı olduğumuzu bildiği için, benim yanımda olanlar, Emre 'nin yanına gitmeye cesaret edemez. Ama ben bunu Masal'a ödetirim. Depoya götürmeyeceğim dedim ama, zorla götürtecek.
**
Sonunda ders bitmişti. Normalde Masalın benim yanımda olması gerekiyordu ama hocadan bu derslik izin aldılar. Artık Masal'a balıklama mı, yoksa çivileme mi atlasam diye bilemedim ! Derste sürekli onları izledim, Emre bir şeyler yazıp Masal'a veriyordu. Masal'da gülüyordu. Bak yine sinirlendim. Tutamıyorum kendimi. Ayağımla sıralara vurdum ve 3 tanesi devrildi. Hemen Masal'a mesaj attım. Gelsin yoksa aşarıda kavga edicem, bu hiç olmayacak.
KİME : Masal
ÇABUK INGILIZCE SINIFINA GEL! YALNIZ GEL!
Yazdım ve gönderdim. Çabuk gelsin yoksa, okul Sırası diye bir şey kalmayacak.
KİMDEN : Masal
Işim var gelemem.
Ya bu kız beni deli edecek.
KIME : Masal
EĞER GELMEZSEN BEN ORAYA GELMEK ZORUNDA KALACAĞIM VE BEN ORAYA GELIRSEM, HIÇ IYI OLMAZ!
Yazdım. Yaaa deliriyorum. "ŞU SİKTİĞİMİN ÇOCUĞU IÇIN NASIL GELEMIYORUM DER" Diye bağırdım. Sınıf'da ses yankılanırken, sınıf kapısı açıldı.
"Mert gelmiyor musun oğlum !" Dedi Kağan. Masal gelmedi de sen mi geldin lan ! "Ne yapıyorsun oğlum yerde ? Ne olmuş lan burasına böyle!"
"Kağan çabuk aşarıya git, Masalı getir." Dedim en sakin sesimle.
"Mert! Geldim söyle ne söyleyeceksen !" Dedi Masal. Bu sesi nerede duysam tanırım.
"Kağan Dışarıya çık! Kapıda bekle, kimse girmesin!" Diye gürledim.
Telefonumu açtım ve saate baktım. Masal'a mesaj gönderdiğim saate!
"O, Hanımefendi sonunda gelebildiniz!" Dedim. "Mesaj atalı kaç dakika oldu lan!" Masal geriye doğru gitti. Korkuyordu biliyorum, ama sinirlerime hakim olmuyordum. Birden ağlamaya başladı. Niye ağlıyorsun şimdi lan !
"Ağlama ! Kahretsin ağlama!" Dedim ve ellerimle çenesini tutarak yukarı kaldırdım. "Dayanamıyorum!" Dedim. Yere çöktü ve ağlamasına devam etti.
"Ağlama diyorum Masal! Ağlama!" Diye bağırdım. Ağlaması daha da şiddetlendi. Gidip, 3 sırayı daha ayağımla yıktım. "Me-Mert ne olursun bana dokunma!" Dedi hıçkırıklarının arasından. Ağlamaktan mahvolmuştu artık. Masal'ı kucağıma aldım ve sınıftan çıktım. Masal hala ağlıyordu.
"Ne yaptın oğlum kıza!" Dedi Kağan. "Sen karışma lan." Dedim ve merdivenlerden inmeye başladım. Şuan onu götürebileceğim tek yer evim. Hemen arabaya oturttum ve eve sürmeye başladım. Geçecek bebeğim geçecek !
**
Merhaba arkadaşlar. Yeni bölüm hemen yayınlamak istedim. Çünkü dayanamadım. Yazmak çok güzel geliyor. Ama siz vote vermiyorsunuz! Artık 100 okunma- 7 vote olmadan yazmayacağım. Zaman geçtikçe artırıcam. Okuyan ve vote veren herkeze çok teşekkür ederim. Sizi seviyorum ❤️❤️