"Ah benim svdasında bencil; ama yüreğinde sağlam sevdiğim. Aklıma gelişini seveyim: neguzel darma duman ediyorsun beni."
Nazım Hikmet
Harun, konuşma sorunumdan dolayı acıyarak yüzüme baktı. Alışmıştım bu tür bakışlara. Küçüklüğümde yaşadığım bir kaza sonucunda önce konuşmayı reddettim fakat ileri günlerde konuşmamda kekeleme sorunum ortaya çıktı. Harun beni dükkanın önündeki masalara yönlendirip, Çağlar'ı kolundan tutup arabanın yanına gittiler.
Arada bir bana bakıp konuşuyorlardı. Harun, yüzünü mayıştırarak bana baktı konuşmasının ortasında. Çağlar, elini kaldırdı sanırım susmasını istemişti. Dakikalar sonra Harun ve Çağlar geri geldiler. Çağlar masanın üzerinde duran sandalyeyi yere koyup oturdu gergindi.
"Ekmek, salata ve yanında... Zeynep şalgam suyu sever misin? Balık ekmekle güzel gider."
"E-evet severim!" Harun'a çekingence verdiğim cevapla Çağlar farketmiş olacak ki, dikkatimi kendi üzerine çekmeye çabaladı. Elimin üzerine elini koyup konuşmaya başladı.
"Özür dilerim Zeynep! Böyle olsun istemezdim. Bana kırıldığını biliyorum."
Elini, saçlarının arasından geçirirken başımı olumsuz anlamda sağa sola salladım. Başımla verdiğim cevabı farketmeden bir nefes bıraktı ve konuşmaya devam etti.
"Annem, ben küçükken öldü. Babamın nerede olduğunu bile bilmiyorum, ve başımdan geçen birçok talihsiz olay nedeniyle, küçüklüğümden beri öfkeli biriyim!" Elimi tekrar sıktığında gözlerime baktı, ben yine yandım.
**** **** ****
Yemekten sonra, cebinden çıkardığı pahalı sigarasını sakallarından zar zor görünen ince dudaklarının arasına yerleştirip, masanın üzerindeki siyah çakmağı ile sigaranın ucunu ateşe verdi. Sigarasını içine çekerken yüzünde oluşan çukurlara daldığım sırada gülümsedi.
"Ne oldu, neden öyle bakıyorsun?" Gözlerimi çukurlardan çekip omuz silktim.
"Hiç b-bişey!"
**** **** ****
Arkadaşıyla vedalaşıp evin yolunu tuttuk.
Apartmana gireceğim sırada beni yeniden ve yine durdurdu. Arabayı kilitleyip, elini elimin içine geçirdi.
"Sen bana emanetsin ufaklık. Bekle!" Elimden çektiği elini, omuzuma koydu.
"Korkar mısın?" Dairenin önüne geldiğimizde sorusuyla kaşlarımı çattım. Anlamamıştım.
"Ne?" Gibi bir fısıltı çıktı ağzımdan.
"Yalnız kalmaya korkar mısın?" dedi Gülerek, ve devam etti.
"Korkarsan bana gel, yada ben sana geleyim." Biraz tereddüt etsem de, kabul ettim. Onunla aynı evde kalmayı deneyimleyecektim.Sarhoş, yabancı bir adamla, aynı çatının altında kalacaktım. Hemde bu adam benim kalp sorunum olsada! En fazla bu yüzden istiyordum.
Benim evimde kalmaya karar kıldık, ve iki kupa kahve hazırladım. Kahvesinden bir yudum aldı. Kahvesine bakarken konuşmaya başladı.
"Yarın seninle okulu eksek mi? Biyerlere gider eğlenir, gezeriz." Sunduğu teklifle bir ara duraksadım. Bu fikir hoşuma gitmişti, ama devamsızlık hakkımda bitmişti.
"Ben, yapamam. devamsızlığım var." Gözünü kahve kupasından bana yukseltti. Sakalının arasından yüzünü kaşıyıp, tekrar konuşmaya devam etti.
"Ben velin sayılırım, gelmek istersen ben hallederim. Neyse bunları sabah konuşuruz hadi git yat."
Elimdeki kahve kupasını, mutfak tezgahının üzerine bırakıp annem ve babamın
odasından, yastık ve ince battaniyelerden birer tane getirdim. Çekyatı açtım, üzerine yastık ve nevresimleri yerleştirdim.
"İyi geceler!" diye mırıldandı.
"İyi geceler..." Arkasından sessizce mırıldanıp
odama girdim pijamamı giyinip, yatağımın içine girdim. Bu günü, dünü ve daha önceki günleri düşündüm, tebessümle.
Sabah, alarmın sesiyle uyandım. Kapının sesi gelmişti. Çağlar'ın gitti korkusu ile anlık bir refleksle odamdan çıktım. Evi mis gibi simit kokusu sarmıştı. Mutfağa baktım, tezgahın üzerinde duran simitlere gözüm ilişti. Kağıt torbanın üzerinde bir de not vardı;
Günaydın! Simitleri ye ve hazır ol!
Not kalbimi hızlandırırken, günlüğümün içine yeni bir heyecan gelmişti.
Çağlar'ın aldığı, simitin yarısını yedim ve üzerimi giyinmek için odama gittim. Üzerime birşeyler geçirdim. Telefonumuda alıp, aşağı indim oda geldi. Arabanın ön koltuğuna yerleşip rotamıza ilişkin soru yönelttim.
"Nereye gi-gid-diyoruz?"
"Okula..." Diye bir kahkaha attı.
"S-sen dalgamı g-geç-"
"Küçük bir şaka yapayım dedim kızma!" Dedi göz kırparak.
"Kızmadım zaten." yolda giderken arada bir laf atıyor 'okulamı dönsek ki?' diye, kızdırmaya çalışıyordu.
Bugün, akşama kadar bir sürü yer gezdik. Görmediğim, bilmediğim yerlere ayak bastırdı. Yedik, içtik, güldük, eğlendik, çocuk gibi şımarabileceğimiz kadar şımardık. Ona, onu sevdiğimi bile belli etmiştim. Oda elimi sıkı sıkı tutmuştu.
Apartmanın önüne geldiğimizde, beni evime kadar çıkardı ve hemen geri gitti. Sanırım aklına yeni bir fikir gelmişti. Beş dakikadan kısa bir süre sonra kapı çalındı. O anda odamda, pijamamı giyiyordum ve alt tarafımı giyinmeden kapıya doğru gittim.
"Ki-kimoo?"
"Ben, aç!"
"Bi-biraz bekler misin? Mü- müsait değilim."
Kapının arkasında hızlıca giyinip açtım kapıyı, kaşları çatık halde girdi.
"Ne işin vardı?" Elimi pijamama değdirerek pijama giydiğimi belli ettim. Baştan aşağı beni süzüp, öldüğüm gülümsemesini yerine oturttu.
"Hııı..." diye muzipçe sırıttı. Utanmıştım!
"N-n-ereye gittin ki şimdi?" Diye suallerimle konuyu atlamaya çalıştım.
"Enerji içeceği aldım. Ee malum beni yordun bugün!" O beynindeki ve bedenindeki duvarların arkasında, şakacı bir Çağlar yatıyormuş. Bugünler de yeni açığa çıkarmaya başladı sanırım.
"N-ne alaka, ben mi zo-zorladım seni?"
"Evet, ben zorladım. Şaka yaptım kızma, gelsene!" Elini otuduğu çekyatın üzerine vurup bana uzattı. Elimden tutup yanına asıldığı anda kendimi onun yanında oturur halde buldum. Değişik bakıyordu, açıkçası bakışlarından ürkmüştüm.
"Sen istemiyor musun?" Elinde tuttuğu içecekten bahsediyordu. Fakat anlaması zor olan sözcükler kullanıyordu. Kulaklarıma dolan sesi, beyin hücrelerimi yenilerken, koluma değen göğsü kalbimi durdurmak üzereydi. Nefesim gittikçe kesiliyor, kulaklarım işlevini yitiriyordu.
Belime değen elleri, bedenimi yakıyor ona daha fazla yaklaşma isteği uyandırıyordu.
Elini çenemin altından tutup, başımı yüzüne denk getirdi, gözlerimi koyu kahve gözlerine çıkardım. Bakışları dudaklarıma inip gözlerini kapatırken usulca yaklaştı. Yüzüme vuran sıcak nefesi gittikçe beni de etkisi altına alırken dudaklarıma bastırdığı yumuşak dokulu dudakları ile ilk öpücüğünü bıraktı ve geri çekildi.
"Anlamıyor musun?" Sağ elini saçıma götürdü, yukarıdan aşağıya okşamaya başladı. "Seni..."Sonra durdu, bakışlarını tekrar dudaklarıma indirdi.
"Seni seviyorum!"
Bölüm Sonu!
Vote ve yorum bekliyorum!
AŞK'LA KALIN!❣️