Kabanata 14
Isang kalabit mula sa aking pisngi ang gumising sa akin kinabukasan. Isang naka ngiting Megan ang bumulaga sa akin.
Napabangon naman ako at nag unat-unat pa. Napasarap ata ang tulog ko.
"May lumabas ba kagabi?" tanong ko.
"Wala naman," tumango ako at tumayo sa pagkakahiga.
"Luto tayo ng umagahan? Si Neivi nalang kase ang laging nagluluto." Ka agad naman akong sumangayon sa kaniya.
Pagkarating sa kusina ay ka agad kaming kumilos. Si Megan ay naghiwa ng bawang at sibuyas. Samantalang ako naman ay hinahanda ang kawali, mantika, magic sarap ,vetsin at corn beef.
Nang natapos siya sa paghihiwa ay binigay niya sa akin ang sibuyas. Naglagay muna ako ng kaunting mantika sa kawali at sinimulang ilagay ang sibuyas. Pagkatapos naman ay ang corn beef.
Ilang minuto lamang ay natapos na ako sa pag-luluto at sinunod ko ang buong itlog. Nagpirito na rin kami ng ham, bacon at hotdog. Nagtimpla naman si Megan ng juice at kape. Kung sakali man na gusto nila.
Nilinis at inayos namin lahat ng kagamitang ginamit namin, bago nagtungo sa cabin ni Lein. Dala-dala na namin ang aming mga niluto at hinanda. Pagdating namin doon ay gising na ang iba at nag-unat unat pa.
Dali-dali silang lumapit sa amin at tinulungan kami sa pagbitbit. Ang unang lumapit ay si Jonathan at Ace na sinundan naman ni Jobert at Neivi. Kalaunan lamang ay nagising na ang iba at nagsilapitan na upang kumain.
Nagpasalamat naman sila sa akin at tanging isang tipid na ngiti ang aking tugon. Hanggat maari wala dapat akong pagkatiwalaan kundi si Megan at Neivi. Napagdesisyunan ko na ding sumabay sa kanila sa pag-kain. Naging maayos naman ang pag-kain namin.
Mabuti nalang din at hindi nila dinistasnsiya ang kanilang sarili sa amin ni Megan.
Napag-usapan din namin na dito nakng ulit sila matulog mamaya. Gusto rin daw nilang maligo sa dagat mamayang tanghali. Sa gabi naman daw ay dito sila maligo.
Sumapit ang tanghali at nasunod nga ang gusto nila. Narito na kami ngayon sa dagat, at nakatulong pa sa balat namin ang makulimlim na kalangitan. Nakisaya na din ako sa kanila rito sa dagat.
Masarap at malamig sa balat ang hatid ng tubig ng dagat sa aming mga balat.
Pagsapit naman ng gabi ay narito kami sa kusina at kumakain ng hapunan bago mag-tungo sa infinity pool.
Killer's P.O.V.
Gustong-gusto ko ng pumatay sa totoo lang. Ngunit hindi pa maari, dahil mayroong naka masid sa bawat kilos namin.
Narito ako at kumakain sa kusina, pilit na pinalusog ang pagkain. Kaso wala itong epekto. Pagkatapos kumain ay agad na akong lumabas ng kusina, upang lumanghap ng sariwang hangin.
Sa batuhan ako nagtungo, dahil mas maganda ang tanawin dito kesa roon.
"Samahan mo nga ako!" narinig kong sigaw, ka agad akong napa upo at nagtago sa malalaking bato.
Napangisi ako sa aking nakikita, ang dalawang kambal, ay nagtutungo patungong inyugan.
Mukhang sa akin ang unang halak-hak ngayong araw ah?
Nagtatago parin ako sa batuhan, hanggang sa nakarating sila sa inyugan. Pinalipas ko muna ang ilang minuto bago unti unting tumayo upang sundan sila.
Lumingon ako sa kaing likuran, kung mayroon bang nakatingin o wala. Pero mabuti naman at wala.
Dahan dahan at tahimik akong naglakad papasok at mariing sinusundan ang tinig ng kambal. This is great!
Wala na akong pakialam kung hindi na ako bumunot sa bunutan ko. Napatigil ako sa paglalakad, dahil narinig kong huminto na sila sa paglalakad.
Umupo ako at tahimik na nagtago sa mga puno. Mahirap na at baka makilala ako ng isa sa kanila. Matatalas pa man din ang paningin ng mga kumag na ito.
Nakinig ako sa mga pinag-uusapn nila. Pinigilan ko din ang sarili na huwag gumawa ng kahit na anong ingay, kanina pa ako naiinip sa totoo lang. Katagal na nila rito.
Sumandal muna ako sa puno ng inyog at pinagmasdan ang dalawa. Matalas ang paningin ko lalo na sa dilim. Kaya madali lang para sa akin ang mahanap sila.
Wala pa mang ilang sandali ng na agaw nila ang atensyon ko.
"Natatae na ako, iiwan muna kita dito." Lumaki ang ngisi sa mga labi ko at mas lalong naging alerto dahil pa punta sa gawi ko ang kakambal niya.
Nang nalagpasan na niya ang pwesto ko ay dali dali akong tumayo at maingat na nagtungo sa gawi ng kakambal niya.
Akmang sisipain ko siya ng bigla siyang naglabas ng vape. Napatigil ako, hindi ba niya nakikta? May nakapaskil na No Smoking. Tapos maninigarilyo siya? Eh hayop pala siya eh.
Naghintay muna ako ng ilang segundo at hinayaan siyang mag-saya sa ginagawa niya. Dahil mamaya ma susunog na ang katawan niya at balun balunan. Tignan nalng natin yabang mo mamaya.
Pagkatapos ng ilang segundo ay kumilos na ako. Dali dali akong pumunta sa likuran niya at tinalun ang likuran nito . Kumapit ang mga paa ko sa hita niya, nagwala siya at pilit akong inaalis. Pero mas malakas ako sa kaniya, hinawakan ko ang ibabaw ng ulo niya at baba. Sa paghawak kong iyon ka agad ko itong pinihit pa likod.
Tumilapon pa nga kung saan ang vape niya eh. Wala akong pake.
Dali-dali siyang nawalan ng malay at bago pa man siya bumagsak sa lupa ay nakatalon na ako pababa. Wala na akong inaksaya pang panahon, dali dali akong nagpunta sa manhole ko.
Pag apak pa lamang ng mga paa ko sa sahig ay agad akong nagtungo sa storage room. Kung saan nakalagay lahat lahat ng kagamitang kailangan ko tuwing ako'y papatay.
Mabuti nga at hindi umalingasaw ang malansang dugo ni Joshua. Dahil kung sakali mang umalingasaw ito ay mahahanap na nila ang lungga ko.
Kumuha ako ng gas, tape, kadena at lighter sa storage room. Dahil mas magandang tignan kung naka tape siya habang nasusunog, isama mo pa ang kadenang naka palibot sa katawan niya.
Patakbo akong tumaas at agad na sinarado ang man hole. Pinaka ayos ayos ko ang takip nito.
Dali dali naman akong nagtungo kay kumag na wala paring malay.
Mabuti naman...
Hindi ko ininda ang bigat nito at pinaikot ikot ko ang tape sa katawan niya. Mabuti nga at hindi pa dumadating ang kakambal niya.
Sa totoo lang mahirap siyang lagyan ng tape. Dahil nakahiga ito at mabigat.
Pagkatapos kong gawin iyon ay kadena naman ang pina libot ko sa kaniya. Nakakapagod din pala ito ah?
Namahinga muna ako ng ka onti bago ko sinimulang buhusan ng gasolina si kumag.
Nagising pa nga siya eh. Pero hindi naman siya makaka galaw, bukod sa naka tape ang buong katawan nito at pati bibig ay hindi niya mabuka.
Pero ayaw ko po siyang mamatay kaya nilagyan ko ng kaunting siwang ang ilong niya.
Dahil naniniwala akong "mas magandang magsunog kung buhay ang susunugin."
"Goodbye!" paalam ko sa kaniya bago sinindihan ang lighter at hinahos sa kaniyang katawan.
Unti unting nilalasap ng apoy ang katawan nito. Makikita rin sa pagmumukha nitong nahihirapan at nasasaktan siya.
Ang unang tinira ng apoy ay ang tape na naka palibot sa kaniya. Bakikita pa ng dalawang mata ko kung paano pinag pyestahan ng apoy ang katawan niya.
Sumisiklab at napakagandang panoorin. Mas maganda iguro ku ipirito namin ang balak niya, kaso nga lang sunog na. Unti unti naring umaakyat sa ere ang usok na mula sa apoy. Paniguradong pa punta na sila niyan dito, hindi nga ako nagkamali at naririnig ko na pagtakbo nila rito.
Dali dali naman akong tumakbo at dahil makapal na din ang usok ay hindi na nila mapapansing may tao. Sa aking manhole na muna ako nagpunta upang magtago.
Napaka talino ko talagang tao...