Geyle's POV
Wala namang nangyari sa family gathering masyado. Puro kwentuhan lang at usapan about sa darating kong birthday. Grabe napaka engrande ang plano nila para sa birthday ko. At syempre si Wane ang 18th roses ko. Pagkatapos daw nun, iaannounce na ang engagement namin. Di ko alam ano magiging reaksyon ng mga kaklase ko at ang mga nagkakagusto kay Wane. Ito na ang last day ng event at naiirita parin ako kay Wane dahil wala pa syang ginagawa. Feeling ko, wala talaga syang plano na iregister kami sa marriage booth.
"Haayyy" sabi ko out of nowhere. Nasa banyo ako ngayon at kasama ko sila Abi a Kathleen.
"Anong problema mo teh?" tanong nila.
"Eh kasi si Wane, walang planong iregister kami sa marriage booth" malungkot kong sabi.
"Ahhhhhh" sabi naman ni Kathleen.
"Bakit kailangan mo pa nun? Eh mararanasan mo na rin yun this year?" tanong sakin ni Abi.
"Ewan ko. Parang practice lang ganun HAHA" natatawa kong sabi. Napailing iling lang si Abi.
"So, ano ngang nangyari nung pumunta kayo kela Yunize kahapon?" tanong ni Kathleen. Oo pumunta na kami kahapon sa ospital. Ayoko na kasing patagalin yung mabigat sa loob ko.
"Ganito kasi yun..."
Flashback
Kakatapos lang ng duty namin dito sa booth at graba pagod na ko. Hinanap ko si Wane para umuwi na.
"Wane!" tawag ko sa kanya.
"Let's go?" tanong nya at tumango naman ako. Naglalakad na kami palabas ng school nang makita ko ang horror booth. Bigla kong naalala sila Janela.
"Geyle may problema ba??" tanong nya sakin.
"Ahhh wala may naalala lang" sabi ko at naglakad na ulit. Pupuntahan ko na ba sya? Ready na ba akong makaharap sya? Nang makarating na ang driver namin--- dahil after nung dinner namin with family napagpasyahan nilang kailangan may hatid sundo kami para safe--- sumakay na kami sa kotse.
"Pupuntahan ko ba si Yunize?" bulong ko.
"Mhhh?" tanong ni Wane. Napatingin ako sa kanya.
"Ahh ehhh wala haha" sabi ko nalang. Ayaw kong malaman nya toh. Nagiguilty parin ako eh. Nagulat ako nang hawakan nya ang ulo ko.
"Kung gusto mo syang puntahan, sasamahan kita. Kung natatakot ka, nandito lang ako" nagulat ako sa sinabi nya.
"Pero-- kasi-- ayaw na kitang---" di nya ko pinatuloy.
"Okay na ako Wife" nakangiting sabi nya. Ang sarap marinig nun ahh. Wife... Napangiti naman ako sa sinabi nya.
"Kuya, sa ***** hospital po tayo" nakangiting sabi ko. Habang nagbabyahe, inakbayan ako ni Wane at inihiga ko naman ang ulo ko sa balikat nya at nakatulog.
"Wife gising na. Nandito na tayo" nagmulat ako ng mga mata at ang pogi nyang mukha ang una kong nakita. Shet bat ang pogi neto.
"Nakatulala ka nanaman" nakangiti nyang sabi. More like nakangisi. Tinakpan ko ang mukha nya at tumayo na.
"Feeling mo talaga di ako nakatitig no" sabi ko. Nagulat ako ng bigla nyang ilapit yung bibig nya sa tenga ko. Para tuloy akong nakikiliti.
"Wife ang sabi ko nakatulala di nakatitig" namula ako ng marinig yun. Oo nga nman Geyle ano ba kasi ginagawa mo.
"Bahala ka nga jan" yan nalang ang nasabi ko at naglakad na ng mabilis papasok sa hospital.
"Si Yunize Santiago po" tanong ko sa counter at tinuro naman sakin kung nasan sya. Pagkapasok namin ni Wane, nakita namin syang nakaupo sa dulo ng kwarto nya. Nang makita nya kami, sinugod nya kami. Nagtago nalang ako sa likod ni Wane. Hindi sa umabot saamin dahil nakatali pala ang dalawa nyang kamay. Naawa ako sa itsura nya ngayon. Parang hindi na sya. Sobrang laki ng eyebugs nya at nangayayat na rin sya. Mag iisang linggo palang sya dito pero makikita mo talaga ang hirap nya dito.
"WHAT THE F*CK ARE YOU DOING HERE?!" gigil nyang tanong. Napahigpit lang ako ng hawak sa braso ni Wane at naappikit sa lakas ng boses nya. Medyo kinakabahan pako. Maya maya may bumulong sakin.
"It will be okay" bulong ni Wane sakin. Napadilat ako ng mata at nakita ko ang pagngiti nya na parang sinasabing nandito lang ako. Ngumiti ako sa kanya pabalik at nagsimula nang kausapin sya.
"Uhhmmm" panimula ko. Medyo nanahimik na rin sya dahil napagod na rin magsisisigaw.
"Gusto ko lang sabihin sayo na sa kabila ng lahat, mahal na mahal ka parin nila Janela at Nico. Na hindi sila galit sayo. Na sana wag mong hayaan na balutin ka ng lungkot at galit. Na--" di ko natuloy ang sasabihin kong sumigaw sya.
"ENOUGH!" nagulat ako sa sigaw ni Yunize.
"I DON'T CARE" dugtong pa nya.
"LEAVE!!!" sigaw pa nya. Magsasalita pa sana ako nang hawakan ako sa balikat ni Wane at tinignan. Bumuntong hininga nalang ako at lumabas na. Bago pa man kami makalayo ay narinig namin ang sigaw nya. Sigaw na may halong kirot.
"SORRY SORRY SORRY" tuloy tuloy kong roinig bago humagulgol ulit ng malakas. Napangiti nalang ako ng mapait at parang naiiyak sa sitwasyon nya.
End of flashback
"Kawawa nama pala si Yunize" naiiyak na sabi ni Kathleen.
"Wow parang dati halos sakalin mo sa inis ahh" sabi ni Abi. Inirapan nalang sya ni Kathleen.
"So, asan na pala si Wane?" tanong ni Abi.
"Pumunta sa clinic eh. Nahihilo daw. Gusto ko naman samahan kaso sabi nya kaya nya na daw. Magpahinga muna daw ako" sabi ko sa kanila. Nakita ko namang nagtinginan ang dalawa at parang nag uusap gamit ang mga mata nila.
"Hoy anong ginagawa nyo ha??" pang huhuli ko.
"Wala" sabi ni Kathleen pero nakikita ko namang nakangiti sila. Waittt more like nakangisi. Tinignan ko naman sila ng nanliliit ang mata nang tumunog ang phone ko. Nagtext si Kuya.
"Pumunta ka dito sa clinic. ASAP" nagulat ako sa reply nya pero may kaba na rin.
"Teka anong nangyari?" tanong ni Kathleen.
"May emergency ata sa clinic" sabi ko naman.
"Sama kami" sabi ni Abi at tumango nalang ako. Dali dali akong nagligpit ng gamit ko at lumabas ng banyo. Pagkapunta namin dun, nagulat ako ng makitang nakahiga si Wane sa kama.
"Kuya!" sigaw ko sa kanya nang makita sya.
"Anong nangyari?" tanong ko sa kanya.
"Mataas ang lagnat ni Wane. Iuuwi ko sya at papapuntahin nalang ang doktor. Since tumakas lang ako sa trabaho, ieexcuse na rin kita para maalagaan si Wane.
Napatingin ako kay Wane na tahimik na natutulog. Naguilty tuloy ako, napagod siguro sya dahil kabago bago palang nya naospital, napupuyat pa sya dahil sakin lalo na nung nagpasama ako sa kanya kahapon.
~ • ~
Nagluluto ako ngayon ng sopas para kay Wane. Day off kasi nila manang ngayon dahil weekend. Simula ng umuwi kami dito ay di pa gumigising si Wane. Kaya gumising ako ng maaga para lutuan sya dahil alam ko na nagugutom na sya.
"Uhhm" lumingon ako sa nagsalita. Si Wane, pababa ng hagdan. Dali dali akong lumapit sa kanya.
"Bakit ka tumayo? Anong gusto mo? Tubig? Pagkain?" tanong o sa kanya. Natawa nalang sya at ginulo ang buhok ko.
"Ayos na ko ano k--" di ko sya pinatuloy at hinatak sya papasok ng kwarto nya.
"Hindi! Dito ka lang sa kwarto. Nilagnat ka dahil sa pagod at kasalanan ko yun dahil pinupuyat kita. So, aalagaan kita hnaggang sa gumaling ka na talaga" tuloy tuloy kong sabi at pinaupo sya sa kama. Hinawakan ko ang noo nya at tama ako dahil mainit init pa sya.
"Tignan mo, mainit ka pa tas sasabihin mo okay ka na" mataray kong sabi. Tumawa naman sya ng mahina.
"Hot talaga tong asawa mo, di mo ba alam?" namula ang pisngi ko sa sinabi nya.
"Kapal mo talaga. Mhhppp pagkukuha na kita ng pagkain" sabi ko at tumalikod na sa kanya. Nagulat ako nang hilain nya ako at ipaupo sa kanya.
"W-wane" utal kong sabi. Biglang prang may naramdaman akong gumalaw sa tyan ko. Gutom ba ko o natatae?
"Thank you for everything, and sorry, wife" bulong nya sa tenga ko. Medyo nakiliti pa ang tenga ko eh.
"S-sorry saan?" tanong ko. Naramdaman ko ang hininga nya sa leeg ko, shockssss sakit na ng puso ko parang gustong kumawala.
"Nothing. Sabi ko ang bait talaga ng asawa ko" sabi nya at pinisil ang ilong ko.
"Ready na sa baby" bulong nya. Sa gulat ko, napatayo ako.
"A-hh ano, kukuha nako ng pagkain" sabi ko at dali daling lyumabas sa kwarto nya at sinara ang pinto. Napasandal ako sa pinto at pinakiramdam ang upso o. Sobrang bilis.
"Nasa danger ako pag talaga dalawa lang kami dito" sabi ko sa sarili ko. Nakaisip ako ng paraan para mawala ang ganung Atmosphere dahil baka pag nagpatuloy pa ay sumbog na tong puso ko. Tatawagan ko nalang sila Kthleen at Abi na mag overnight dito.
~•~
"So, anong nangyari bakit mo kami pinapa overnight dito?" taas baba ang kilay ni Kathleen habang sinasbi yun.
"Wlaa lang bored" pagdadahilan ko.
"So, yun nga lang ba ang dahilan?" tanong nya ulit.
"Oo ngaa. Ano nga ba talaga ang nangyari sainyo sa jail booth?" pag iiba kong topic. Pinanlisikan nya ko ng mata bago nagsalita.
"Halatang umiiwas" sabi nya.
"Ikaw ang halatang umiiwas. Ako bored lang talaga kaya pinapunta ko kayo. Eh ikaw, anong ginawa nyo matapos ikulong sa kwarto ng 30 minutes?" nakangisi kong tanong. Napatahimik naman sya. Si Abi naman ay tumingin na rin kay Kathleen at parang nagtatanong na rin kung ano ba talaga ang nangyari. Yess naiba ko na ang topic. Narinig kong bumuntong hininga sya bago nagsalita.
Kathleen's POV
"Ganito kasi yun..." panimula ko.
Flashback
Hayop yong dalawang yun at hinayaan akong tangayin ng kung sino sino lang. Nakakaistress tuloy nakakabawas ng beauty.
"Hoy san ba kasi tayo pupunta?!" irita kong sabi. Tinanggal na nila ang supot sa ulo ko at ang tali sa kamay ko at tinulak sa isang classroom. Nag dilim grabe. Nakita ko ang switch at tinirn off ang ilaw. Nagulat ako ng makita si Sam dito. Humarap ako sa pinto at pilit na kinakalabog ang pinto.
"HOYY ILABAS NYOKO DITO!!!" paulit ulit na sigaw ko.
"Kath" di o parin sya pinapansin at nagpatuloy na sumigaw.
"PAG DI NYO KO NILABAS DITO SISIRAIN KO TOH" irita kong sigaw. Napatigil ako sa pagwawala ng bigla nyang hawakan ang kamay ko.
"Let me explain, please" tinignan ko sya. Nakita ko na ang lungkot nya. Di maalis ang tingin ko sa kanya. Ano ka ba self galit ka galit! Tandaan mo wag tayong marupok!
"Pleasee" pagmamakaawa nya. Hindi. Hindi dapat tayo pumayag self. Pag pumayag tayo---
"Ok 5 minutes" sabi ko. Potek pinagsasabihan palang ako ng sarili ko tas--- hayysss. MARUPOK KA TALAGA KATHLEEN.
"
Uhhmm ano ang totoo di ako totoong bakla" panimula nya.
"WHATTT?!!" gulat kong sigaw. Nairita tuloy ako lalo.
"Hayaan mu muna akong mag explain" sabi nya. Pinigilan kong magsalita kahit gusto ko na taaga syang suntukin.
"A-ano nagpanggap akong bakla para lubayan ako ng ex ko na si Gladice" sabi nya pa. Napapikit ako ng mariin.
"Sorry kung di ko sinabi kaagad sainyo. Kung tinago ko pa. Naghahanap kasi ako ng tamang timing, kaso minsan nahihiya akong umamin. Atsaka, di ko kayang umamin sainyo lalo na sa open or public kasi, alam kong nandoon lang si Gladice at nagtatago.
"Iniistalk ka nya?" gulat kong tanong. Nakita ko ng tumango sya.
"Natandaan mo nung pumunta tayo sa mall noon para bumili ng swimsuit? May flash ng camera non diba? Si Gladice yun" sabi nya pa. Ay oo naalala ko yun. Nagbiro pa sya nun eh.
"Ohh ngayong nakaamin kana, anong gusto mong gawin ko?" tanong ko sa kanya.
"Gusto ko rin sanang sabihin ang dahilan bakit ako nawala noon" sagot pa nya. Kinabahan na ko bigla. Ito na ba ang sagot sa tanong ko??
"Gusto na kasi kita noon" sabi nya. Anong konek yon? Teka wait... Tama ba ang narinig ko? Nanlaki ang mata ko.
"Alam ko walang connect yun sa pag alis ko pero ang dahilan ko kasi ay, gusto ko malaman kung totoo ba na gusto talaga kita. Nalilito kasi ako nun dahil sa magkaibigan tayo noon. Di ko alam kung gusto kita bilang kaibigan o bilang babae. Kaya umalis ako kasi sinusubukan ko pang alamin ang nararamdaman ko. After 1 year, may nireto saakin yung isa kong kaibigan. Si Gladice ang nireto nya sakin. Ang totoo nyan, mabait naman si Gladice, pero di ko sya mahal, kaso pinilit ako ng kaibigan ko. Hindi ko sya niligawan, naging kami na lang bigla. Nang marealize ko na hanggang ngayon ikaw parin, nakipag break ako sa kanya. Ayaw nya, sabi nya sisirain nya daw kami ng pinagpalit ko sa kanya. Natakot ako na baka anong gawin nya sayo kaya sinabi kong bakla ako. Di sya naniniwala kaya hanggang ngayon, iniistalk parin nya ako. Kaya naisip ko na ito lang ang paraan para aminin ko lahat sayo kung saan walang tao. Sorry kung naistorbo pa kita" sabi nya. naiiyak ako. Di ko namalayang nayakap ko na pala sya. Parehas kaming naiyak sa sitwasyon at nagyakapan. Galit ako sa kanya pero di ko alam bakit ko sya niyakap. Siguro may part sakin na masaya kasi inamin nya lahat at inamin nyang gusto nya ko. Ang saya ko.
"Pwede ba kitang ligawan?" tanong nya sakin matapos naming magyakapan. Tinaasan ko sya ng kilay at nagsalita.
"As if hahayaan kitang manligaw sakin. Mphh di pa kita pinapatawad noh" pagkasabi ko nun, bumukas na ang pinto.
End of flashback
Geyle's POV
Grabe, di ko alam na ganun pala ang nangyari kay Sam. Atleast happy ako na umamin na rin sya kay Kathleen.
"So, gusto ka din pala nya yieee" pang iinis ko. Inirapan nya naman ako.
"Manahimik ka nga dyan" naiinis na sabi nya pero halata namang kinikilig tsk.
"Buti nga kayo eh" nalulungkot kong sabi.
"Anong buti pa kami?" tanong ni Kathleen.
"Ikaw nakasama mo sa sa jail booth tapos si Abi naman nakaexperience ng marriage booth" malungkot kong sabi. Nagtinginan muna sil bago nagsalita.
"Alam mo Geyle ang totoo nyan..."
~ • ~
Natutulog na sila Abi at Kathleen pero ako gising na gising pa. Inaalala ko yung sinabi sakin ni Abi. Tumayo ako at bumaba para kumuha ng tubig.
Nagulat nalang ako ng bigla kong marealize na nasa harap pala ako ng pinto ng kwarto ni Wane.Di ko alam kung bakit pero pumasok ako sa kwarto nya at lumapit sa kanya. Umupo ako sa upuan katabi ng kama nya at tinignan sya.
"Bakit?" tanong ko sa kanya.
"Bakit di mo sinabi na may plano ka pala" bulong ko. Nalulungkot ako pag naalala yung sinabi nila Abi. Nagulat ako ng bigla nyang hawakan ang ulo ko.
"Sorry ahhh, nagkasakit kasi ako kaya di ko--" di ko na natuloy ang sinabi nya ng halikan ko sya sa pisngi.
"Thank you" sabi ko at niyakap ko sya.
"Bakit ka nag tathank you? Eh di nga natuloy ang marriage natin eh" tanong nya.
"Okay lang, atleast priority mo parin na mapasaya ako" nakangiti kong sabi sa kanya.
"Wag kang mag alala, next time matutuloy ang kasal na gusto mo" sabi nya at hinalikan ako sa noo. Sobrang saya ko kasi meron akong mapagmahal na boyfriend. Di ko namalayan na nakatulog pala akong kayakap si Wane...
👋Please vote and comment!!! 👋