Ilang araw na ang lumipas and we celebrated our first monthsary nothing special happened, kumain lang kami sa resto ng tita nya. We wanted o be exclusive and be matured in our relationship.
Giving gifts are part of expressing your love too your partner but in our situation we need to be wise enough for our future. It doesn't mean that we don't give love letters and gifts on our first monthsary it doesn't mean that we don't love each other.
Gift is just a gift, stuff you will display and a remembrance but you know what is the greatest gift in your relationship? Is the gift of love, time, patience and growing together.
Kakarating ko lang sa floor namin at nagkakagulo ang mga kabatchmates ko. Napakunot noo lang ako habang naglalakad pero napansin kong bawat estudyante ay tila may pinapanood na kung ano.
Hindi ko lang sila pinansin hangang sa may nakita ako sa bulletin ng batch namin. Lumapit ako roon para tingnan at nakita ko ang isang litrato ng isa sa mga kabatchmates namin na may nakasulat na "The biggest slut in the campus"
Hindi ko kilala yung kabatchmate kong yon pero ano bang ginawa nyang masaa para ibully siya ng mga batch mate ko ng ganito? Matagal tagal na rin na walang may nailalagay na picture ng student sa bulletin namin kaya nakakapagtaka kung anong nangyayari ngayon.
Dumeretso lang ako sa classroom namin at nadatnan ko ring nakatingin sa phone ang mga kaklase ko. Habang yung ibang boys ay nasa likod habang may pinapanood sa phone nila.
Umupo lang ako sa upuan ko habang patuloy pa rin nagtataka kug anong nangyayari hangang sa lumapit sa akin si Addy na tila natataranta sa nakita nya sa phone nya.
"Alam mo na ang balita?" anligagang saad nya sa akin, napakunot noo naman ako sa aknya.
"Yung may bagong student naman na may ginawang masama rito sa school na nakapaskil sa bulletin?" tanong ko sa kanya at napatango naman siya sa akin.
"Ano bang gianwang masama nya?" tanong ko sa kanya.
Napabuntong hininga naman siya sa akin at napailing.
"You are really a hopeless person. Wala ka talagang pakealam sa mundo noh." Saad nya sa akin at napangiti lang ako sa kanya.
"Kilala mo si Aubrie yung malandi ng section C?" tanong nya sa akin.
Seryoso ko naman siyang tiningnan.
"Malandi talaga? Grabe ka sa malandi na term, hindi naman natin alam kung anong totoo eh at saka masamang manghusga."
Naabuntong hininga naman siya sa akin at tiningnan ako na tila naluging intsik.
"You are so hopeless— anyways, kasi ganito yun may kumakalat na scandal sa buong batch sabi ng mga boys nung intramurals pa raw iyon nangyari. May kumakalat na raw nung December pero hindi pa ganon kalala sa nangyayari ngayon." Pagkwekwento sa akin ni Addy.
Nagulat ako sa narinig ko, may ganon palang babae? Pero anyways hindi naman ng tao ay katulad ko na napaka formal at may respeto sa sarili.
"Talaga?" saad ko sa kanya at napatango naman siya.
"Gusto mo makita yung video?" tanong nya sa akin.
Nagulat naman ako sa sinabi nya at napailing naman ako sa sinabi nya.
"Yucks, ayaw ko nga." Nandidiring saad ko sa kanya at napamura naman siya ng mahina. "Pero nasaan na si Aubrie?" tanong ko sa kanya.
"Edi andon sa POD paniguradong suspended na iyon at panibagong drama na naman sa theatre dahil sa nangyari." She broadly said to me.
Nagkwnetuhan lang kami sa kung anong nangyayari. Sabi nya pa kalat na kalat na raw ang video sa buong campus at alam na rin ng mga grade seven ang tungkol rito. Nakaramdam ako ng pandidiri at awa sa kanya pero pinili nya rin kasing gawin iyon kaya hindi ko masisising papagalitan siya.
"At alam mo na last week pa pala alam ng office at pianatawag na rin pala siya last week." Dagdag pa nya.
Kung alam na ng office last week bakit kailangan pang ipost sa bulletin ang nangyari? Pero minsan hindi rin ang office ang naglalagay ng mga topics sa bulletin, minsan kapwa estudyante lang para pagtripan ang isang estudyante o hindi kaya ang SSG.
Nagpatuloy lang ang pagkwekwentuhan namin ni Addy hangang sa nagrecess na, lumabas kami ng classroom at nagulat kaming nagkakagulo ang mga tao. May nakita kaming nagsisigawan sa ibaba at may nagtatakbuhan.
"Anong nangayari?" tanong ni Addy sa isang kabatch mate namin na tuamtakbo papuntang hagdan.
"Si Aubrie magpapakamatay sa rooftop, tara sa baba para makita natin ang pagtalon nya." Saad ng kabatch mate namin at gulat naman ako sa sinagot nya.
Seryoso ganito na ba talaga kalala ang bullying rito sa school? Ichecheer ka pa kung magpapakamatay ka?
"Sira ka ba mamatay na nga yung tao tapos panonoorin mo lang." saad ko sa kabatch mate ko.
Nagulat naman siya sa sinabi ko.
"Pake mo ba, she is a slut and she deserves to die." Saad nya kasabay ang pagtakbo nya paalis sa amin.
Nagulat kaming dalawa sa sinabi nya sa amin, seryoso ba sila? Parang hindi naman tinuro iyon rito sa school ah at saka Religious school ito pero bakit napakademonyo ng mga estudyante? Magsasalita na sana ako nang dumating ang mga barkada ko.
"Asan ang mga teachers, kung saan magpapakamatay na ang estudyante wala sila at napakagago naman nitong iba nating kabatch mates parang walang kunsyensya." Pagmumurang saad ni Patty sa amin.
"Sinabi mo pa, tingnan mo nagkakagulo na sa ibaba at chinicheer pa nilang tatalon na si Aubrie." Saad ni Maddy sa amin.
Naglabasan na sila ng hinaing at sabi ni Sam may pumipigil na kabatch mates namin pero nakalock raw ang pinto papuntang rooftop. Samantalang ang ibang boys ay nasa ibaba para icheer siyang tumalon.
"Teka, teka ganito na lang gawin natin. Mag hati tayo puntahan nyo si Sir Butch sabihin nyo may tatalon sa rooftop at yung iba tulugan nyo akong iopen ang pinto ng rooftop." Saad ko sa kanila at pumayag naman kami.
Kasama ko si Addy at si Rhed na umakyat papuntang fifth floor at paakyat ng hagdan papunta ng rooftop. Pagkarating namin sa may hagdan ay nakita namin ang ibang kabatch mates namin na sinipilit na buksan ang pinto maski ang janitor ay tumtulong na rin.
"This is hopeless." Saad ko sa kanila kasabay ang pagtakbo ko pababa ng fifth floor.
Pagkarating ko sa fifth floor ay agad akong bumaba ng railing para abutin ang hagdan paakyat ng rooftop. Umakyat ako ng hagdan at nang makarating ako sa rooftop ay dali akong tumakbo sa parte kung saan si Aubrie.
Pagkarating ko ron ay nakita ko siyang nakatayo sa ibabaw ng railing, nakita kong gulong gulo ang kanyang buhok at halatanng balisang balisa na siya. Naririnig ko naman ang sigawan ng mga estudyantng tumalon na siya mula sa building.
Aaksyon n asana siyang tumalon nang dalidali kong hinawakan ang kanyang kamay kaya napatingin siya sa akin, nakita ko ang nagmumugtong mga mata nya at ang make up na kumakalat sa buong mukha nya. Hinila ko siya pababa ng railing at nagpupumiglas siya habang patuloy siyang umiiyak.
"Gusto ko nang mamatay hindi mo ba nakikita yon? Bakit mo ako hinila pababa at paano ka nakapasok rito?" galit nyang saad sa akin.
Kinalma ko lang ang sarili ko habang umiiskandalo siya sa harapan ko, I felt pity on her. Nakikkta ko ang sarili ko sa kanya kung papaano madepress sa pambubullying nangyari sa akin noon.
Niyakap ko lang siya habang patuloy siyang nagpupumiglas mula sa pagkakayakap ko sa kanya.
"Aubrie, shh tahan na you can talk to me ano bang nangyari? Sabihin mo sa akin? Pakiramdam mo ba tinalikuran ka na ng buong mundo? Pakiramdam mo ba walang nakakaintindi sa iyo? Pakiramdam mo ba lahat ng tao gusto ka nang mamatay? Pakiramdam mo bang walang nakikinig sa iyo? Pakiramdam mo bang nagiisa ka? Pakiramdam mo bang wala ka nang matakbuhan pa?" mahinahon kong saad sa kanya at dahan dahan naman siyag kumalma.
Dahan dahan siyang bumagsak sa sahig habang umiiyak, inalalayan ko naman siyang umupo sa sahig habang patuloy siyang umiiyak.
"Sa tingin mo ba I am a slut?" walang emosyon nyang tanong sa akin at napailing naman ako sa kanya.
"No, kasi hindi naman ako humuhusga kaagad eh. You can talk to me ano ba ang nangyari?" tanong ko sa kanya.
"I was been raped, nirape ako? Yung video na iyon hindi ko ginusto yon, nirape nila ako. Hindi ko kayang gawin iyon, nirape nila ako. Nirape nila ako pero walang gustong maniwala." Umiiyak nyang saad sa akin kaya niyakap ko siya.
"Nirape ako nirape ako, bakit ayaw nila akong pakingan? Maging ang nanay ko ayaw akong paniwalaan, ang school ayaw ring maniwala. Kasi ba mayaman ang nagrape sa akin babaliwalain na lang ba ako? Ganon ba yun? Wala akong matakbuhan, walang gusting maniwala. Ang nanay ko na inaasahan kong magtatangol sa akin pero ano, anong nangyari hindi nya ako pianiwalaan. Hindi porque mukha akong kaladkaring babae eh hindi na ako paniniwalaang nirape, alam mo gusto ko nang mamatay. Gusto ko nang tapusin ang buhay ko. Ano rin ang saysay ng buhay ko kung sirang sira na ako? Sabihin mo nga ano pa ang halaga ng buhay ko dahil sa nangyari ngayon? Gusto nila mamatay na ako pero hindi naman nila ako naiintindihan." Umiiyak nyang saad sa akin kaya hinagod ko lang ang kanyang likod.
"Gusto ko nang mamatay, wala akong kwentang anak. Wala akong kwentang tao, sirang sira na ako. Gusto ko nang mamatay." Saad nya sa akin.
Niyakap ko lang siya ng mahigpit dahil baka mamaya makawala siya at tuluyan na siyang tumalon mula rito sa rooftop.
"Aubrie narito ako para makinig wag kang ganyan. Nandito ako naiintindihan kita at naniniwala ako sa iyo." Saad ko sa kanya at natigilan siya sa pagiyak.
"Naniniwala ka sa akin?"
"Oo, naiintindihan ita. Hindi ang pagpapakamatay ang rason sa lahat ng problema mo ngayon, dumaan rin ako rito pero naintindihan kong hindi lahat ng pagkakamali ay nadadaan sa pagkakamatay. Kung pakiramdam mong walang nakikinig, meron. Merong nakikinig sa iyo, hindi mo nga lang nakikita pero nanjan siya at pinapakingan ka." Saad ko sa kanya.
Niluwagan ko ang pagkakayakap ko sa kanya nang kumalma siya. Humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin at napatingin.
"K-kung nakikinig siya bakit hinayaan nya itong mangyari sa akin? Bakit hinayaan nya akong magahasa?"
"Kasi minsan kailangan natin madapa para matuto tayo sa buhay natin. Ang buhay natin parang gulong bola yan tatalbog at tatalbog, mawawalan ng hangin pero pwede pang magamit. Yan ang buhay natin patuloy lang tayo sa paglalakad, titigip sandal pero hindi susuko. Have faith Aubrie, lahat ng ito may rason kung bakit nangyayari it okay awag mong tapusin ang buhay mo dahil lang sa isang pagkakamali. Gawin mong aral sa buhay mo at gawin mo ring aral sa iba, hindi ang pagkitil mo sa buhay mo ang dapat na gawin dahil pinapakita mo lang na mahina ka at malakas sila kung susuko ka. Challenge mo ito sa buhay mo, wala pa ang tulong ngayon pero sa susunod anjan na para ibangun kang muli. Mahal ka ng nanay mo Aubrie, she will listen to you try to talk to her." Saad ko sa kanya.
Nakatingin lang siya sa akin na tila isinsaulo ang lahat ng mga sinasabi ko.
"You are beautiful and kind, have strength and courage to face this trial of your life because in the end of the day you will be learn and to inspire." Saad ko sa kanya.
Bumuhos muli ang kanyang mga luha kasabay ang pag yakap nya sa akin, hinagod ko naman ang kanyang likod.
"I'm scared to death, I'm scared to death." Umiiyak nyang saad sa akin.
Pinakalma ko lang siya habang umiiyak siya. Hindi kalaunan ay nasira na ng iba kong batch mates ang pinto ng rooftop. Dali dali namang lumapit sa amin si Tatay kasama ang ibang teachers at inalalayan si Aubrie pababa ng rooftop.
"Thank you Xiana." Saad nya sa akin bago siya bumaba ng rooftop.
Pinagmasdan ko lang siyang bumababa ng rooftop, nabigla ako nang akbayan ako ng mga barkada ko.
"Iba talaga basta madre." Saad ni Maddy sa akin.
Nakatingin lang ako sa kanila at ngumiti. Everyone has a reason of existence in this world and committing suicide isn't the best way to end your problems.
-------------------------------------------------
Ok Hello guys, I know its kinda depressing either me while writing this chapter. A fact regarding this chapter in our school there is these college students who nearly commit suicide because of depression but luckily he was been stop by a priest in our school.
Put this in mind bullying is one of the factors of depression of a person and committing suicide isn't the best way to deal with it. Better to talk to your guidance councillor or someone who can understand you.
BTW Aubrie will have her own story, if you are interested on what really happened to her wait for her novel.
Labidabu
-ate lildy